Οι δυτικές ελίτ, το χαμένο έδαφος και οι “θεωρίες συνωμοσίας”

Προ ημερών o Γάλλος υπουργός Οικονομικών προειδοποίησε ότι η Λεπέν μπορεί να κερδίσει τον Μακρόν και «πρέπει να τη σταματήσουμε». Η δήλωση προστίθεται στο θόρυβο που ξεσηκώνουν διάφοροι για κίνδυνο από την Ακροδεξιά (Λεπέν, Σαλβίνι, o Ούγγρος Όρμπαν κ.α.) ενώ στις ΗΠΑ, Τραμπ και Μπάιντεν μίλησαν για απειλές από την κομμουνιστική Κίνα.

Η ιστορική Αριστερά έχει ήδη εξαφανιστεί. Τα υποκατάστατα, τύπου ΣΥΡΙΖΑ, Ποδέμος κλπ, αργοσβήνουν στη γενική αδιαφορία. Οι θορυβώδεις αμύντορες της δημοκρατίας την έχουν τσαλαπατήσει χωρίς τύψεις. Τι να πει ο ΣΥΡΙΖΑ για δημοκρατία όταν ο αρχηγός του, ως πρωθυπουργός, αναδείχθηκε πρωταθλητής της κωλοτούμπας με το δημοψήφισμα; Τι να πουν στις ΗΠΑ, όταν ο πρώην πρόεδρος Τραμπ κατήγγειλε εκλογική νοθεία και τι να πουν οι Βρυξέλλες που εξανάγκαζαν τους Ιρλανδούς να ξαναψηφίζουν για το ευρωσύνταγμα ώσπου να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα;

Αλήθεια είναι ότι η ιστορική κομμουνιστική Αριστερά και ο φασισμός-ναζισμός έχουν πεθάνει οριστικά και αμετάκλητα. Άλλαξαν ριζικά οι κοινωνίες που τους γέννησαν. Και πέθαναν. Οι προλετάριοι έχουν ενσωματωθεί. Λεπέν και Σαλβίνι αγωνίζονται να καταγραφούν στο μητρώο του αστικού κόσμου. Η Χρυσή Αυγή είναι στη φυλακή, με επιβαρυντικό στοιχείο την έλλειψη στοιχειώδους ευφυίας.

Ο “ακροδεξιός κίνδυνος” είναι το σκιάχτρο που αποσπά την προσοχή από την ύπαρξη και τη δράση των κυρίαρχων ελίτ. Αυτές ελέγχουν τον Δυτικό Κόσμο, πλήττουν τους μικρομεσαίους, καταστρέφουν τις οικονομίες, επιβάλλουν κυβερνήσεις, καθαιρούν άλλες, προκαλούν πολέμους. Τραμπ και Μπάιντεν μιλάνε για κομμουνιστική Κίνα, αλλά είναι τζάμπα μάγκες.

Οι Κινέζοι αποδεικνύονται, απλώς, καλύτεροι καπιταλιστές από τους δυτικούς δασκάλους. Αλλιώς, αν δεχθούμε ότι κατάφεραν το θαύμα της Κίνας, εφαρμόζοντας σωστά την κομμουνιστική θεωρία, τότε καλύτερα να φορέσουν από τώρα μαύρες πλερέζες στις ΗΠΑ και στην ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση ισχύει ότι η διαμάχη με την Κίνα δεν είναι ιδεολογική, αλλά καθαρά γεωπολιτική, για την παγκόσμια εξουσία. Όπως ήταν και η σύγκρουση των ΗΠΑ με την ΕΣΣΔ που συνεχίζεται αμείωτη τώρα με τη Ρωσία.

Παγκόσμια διακυβέρνηση

Πολλοί μιλάνε για παγκόσμια διακυβέρνηση. Λάθος. Το λεξιλόγιο (περί παγκοσμιοποίησης κλπ) είναι απομεινάρι από την εποχή της αποικιοκρατίας, όταν όσα συνέβαιναν στη Δύση φώτιζαν όλο τον πλανήτη. Αυτό τέλειωσε. Τώρα “παγκόσμια διακυβέρνηση” σημαίνει συσπείρωση, χωρίς αντιρρήσεις, των ευρωπαϊκών χωρών γύρω από τις ΗΠΑ, υπό την καθοδήγηση ιδιωτών π.χ. Μπιλ Γκέιτς που θέλει το εμβόλιο υποχρεωτικό, διαβατήριο εμβολιασμού, το 70% του πληθυσμού εμβολιασμένο και μόνο αυτός ξέρει το γιατί. Αλλά οι δυτικές κυβερνήσεις συμφωνούν.

Απέναντι βρίσκονται μεγάλα και ισχυρά έθνη-κράτη, όπως η Κίνα και η Ρωσία, που αντιμετώπισαν αποτελεσματικά και τον κορονοϊό και το κραχ του 2008, ενώ οι δυτικές οικονομίες βρίσκονται ακόμα στο χείλος του γκρεμού. Παγκόσμια διακυβέρνηση σημαίνει ότι μια ολιγάριθμη ομάδα ιδιωτών, οι κορυφές των ελίτ, θα ελέγχουν τα άτομα και τις χώρες του Δυτικού Κόσμου. Τα μεγάλα δυτικά κράτη, ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, χάνουν ισχύ και επιρροή. Συνοπτικά: οι ελίτ του Δυτικού Κόσμου ελέγχουν μόνο τη Δύση. Με τους άλλους είναι σε σκληρό ανταγωνισμό, σε ανοιχτό πόλεμο, δεν κερδίζουν, αναζητούν τρόπους επικράτησης, αποτυγχάνουν ως τώρα.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι –σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτουν– καμιά δεκαριά ιδιωτικές τράπεζες και ισάριθμες οικογένειες ελέγχουν, αλληλοεμπλεκόμενες, τις δυτικές χώρες και τις οικονομίες τους και επηρεάζουν την παγκόσμια οικονομία (βλ. αναλυτικά reseau international 13-2-21, “Οι οκτώ οικογένειες που κυβερνούν τον κόσμο”).
Όποιος ελέγχει το χρήμα, την έκδοση/ροή του νομίσματος, ελέγχει τη διακυβέρνηση, την εργασία και την ανεργία, τον πόλεμο και την ειρήνη, την ευτυχία και τη δυστυχία της καθημερινής ζωής.

Θεωρίες συνομωσίας 

Το πλεονέκτημα των ελίτ είναι ότι μεμονωμένα άτομα, κόμματα, οργανώσεις, μικρές ή μεσαίες χώρες, δεν έχουν τα εργαλεία, ώστε να αντιληφθούν τους σχεδιασμούς των πάμπλουτων ιδιωτών και των ηγετικών χωρών. Οι απόπειρες κατανόησης απαξιώνονται σαν θεωρίες συνωμοσίας. Για παράδειγμα η συντονισμένη προβολή στα δυτικά ΜΜΕ αντιδράσεων στη Λευκορωσία για τη “μη δημοκρατική διεξαγωγή των εκλογών”, η εκστρατεία υπέρ του Ναβάλνι (εκπροσωπεί λιγότερο από το 3% στις εκλογές) και οι διαδηλώσεις στο Χόνγκ Κόνγκ εντάσσονται σε μια ενιαία προσπάθεια να συσπειρωθεί ο Δυτικός Κόσμος κατά της Ρωσίας-Κίνας ως προϋπόθεση παγκόσμιας σύρραξης.

Αλλιώς, αν επιχειρηθεί σύγκρουση χωρίς λαϊκή συγκατάθεση μπορεί να ξεσηκωθεί ο κόσμος και τότε οι ελίτ να ξαναζήσουν ζοφερές μέρες, όπως το 1917 στη Ρωσία ή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Κίνα. Σύμφωνα με αμερικανικά και ευρωπαϊκά ΜΜΕ, η διοίκηση Μπάιντεν έχει την πρόθεση να επαναφέρει στη Συρία τους αρχικούς στόχους των ΗΠΑ, να ανατραπεί ο Άσαντ και να ελεγχθεί όλη η περιοχή. Ο Ταρζάν σε νέες περιπέτειες!

Η Ελλάδα έχει πρόβλημα με τον Ερντογάν, η Αίγυπτος με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, οι Σκοπιανοί με τη Βουλγαρία, ο καθένας ένα μικρό φεγγίτη για να βλέπει τον κόσμο. Ο καθένας έχει ένα μικρό κομμάτι από την τούρτα, χωρίς να βλέπει ούτε να κατανοεί ποιος τρώει δίπλα, ποιος πεινάει, ποιος χοροπηδάει.

Προϋπόθεση νίκης των ελίτ είναι η στήριξη του κόσμου, αλλιώς αυτές θα κινδυνεύσουν να γκρεμιστούν. Για την ώρα ο κόσμος δεν μασάει. Ρωσία-Κίνα αντιστέκονται. Στις ΗΠΑ η αντίδραση εκφράστηκε με τον Τραμπ και τα προβλήματα θα οξυνθούν με ή χωρίς αυτόν. Τα περί Ναβάλνι είναι φούσκα. Κόπτονται στις Βρυξέλλες για δημοκρατία, αλλά η Τουρκία κυκλοφορεί, αυθάδης και ασύδοτη, με την ανοχή της ΕΕ. Ποιος να ασχοληθεί με τους πλατειασμούς του κ. Τσίπρα, το σακίδιο του κ. Τσακαλώτου, αν ψήφισε ΝΔ ο κ. Βελόπουλος και άλλα, ασήμαντα, ίντριγκες, κολοκυθόσπορους;