Ουκρανία-Συρία: Προς μία νέα “ειρήνη Βεστφαλίας”

Η δήλωση επίσης του Τράμπ ότι θα φύγει απ’ τον ΝΑΤΟ εάν οι εταίροι της συμμαχίας δεν πληρώσουν τον λογαριασμό (που αδυνατούν) κι η εγγύηση των Συρίων «Τζιχαντιστών» της ασφάλειας του ρωσσικού προσωπικού στην Συρία, που ίσως σημαίνουν απόσυρση του απ’ την Ταρσό, αποκαλύπτει τις μακροπρόθεσμες προθέσεις των δύο υπερδυνάμεων. Δημιουργείται όθεν η ελπίδα ότι το δυτικό ημισφαίριο του πλανήτη επανέρχεται στην «ειρηνική συμβίωση» της προ του 1989 δεκαετίας. Μία νέα συνθήκη ειρήνης τύπου Βεστφαλίας που τόσον εξεθείαζε ο Χένρυ (Χάνς) Κίσινγκερ, με τα γραπτά του.

Η υπογραφείσα το 1645, στο ΄Οσναμπρυκ Συνθήκη της Βεσταφαλίας ειρήνευσε τον τριακονταετή πόλεμο μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών στην Γερμανία και δημιούργησε ισορροπία στις «σφαίρες επιρροής» των Ευρωπαϊκών χωρών που διήρκεσε 400 χρόνια –μέχρις του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Νομοτελειακό επίτευγμα.

Η αποσύνθεση της Σοβιετικής Ενώσεως το 1989 κι ο τερματισμός του «Ψυχρού πολέμου» (1947-1990) διέλυσε τα δύο στρατόπεδα, του Συμφώνου Βαρσοβίας και της Βορειοατλαντικής συμμαχίας (ΝΑΤΟ). Αποκατέστησε τα εθνικά Ευρωπαϊκά κράτη (πλην Γαλλίας που έμεινε εκτός ΝΑΤΟ επί Ντε Γκώλ) και επέτρεψε στα κατακερματισμένα έθνη της Ευρώπης να συμβιώσουν ειρηνικά επί μία εικοσαετία (εκτός των Βαλκανίων) και ν’ αναπτυχθούν οικονομικώς. Το ΝΑΤΟ όμως επεβίωσε εξόδοις των Αμερικανών φορολογουμένων, που τώρα ζητούν τα ρέστα.

Η μετά το 2010, ενσκύψασα στην Αμερική και διαδοθείσα εις όλο τον πλανήτη πιστωτική κρίση (εφάμιλλη εκείνης της 1929-32) ως κι η πανδημία του Κιναζοϊού διετάραξαν τις πολιτικές ισορροπίες διεθνώς. Παλαιοί ανταγωνισμοί προκάλεσαν συρράξεις μεταξύ των οποίων οι πιο γνωστές στα Βαλκάνια (Σερβία), στη βόρεια Αφρική (Λιβύη), Μέση Ανατολή ( Αραβική «Άνοιξη» ) και στον Περσικό Κόλπον (Ιράν και Υεμένη).

Προ τριετίας ξέσπασε κι ο πόλεμος στην Ουκρανία εξ αιτίας της εισβολής της Ρωσίας για λόγους εθνικής ασφαλείας και προστασίας της εκεί ρωσικής κοινότητος απ’ την επιθετικότητα των Ουκρανών που ανέτρεψαν την νόμιμη  κυβέρνηση και με άφθονη Αμερικανική βοήθεια, εγκατέστησαν το καθεστώς Ζελένσκυ.

Προς νέα ειρήνη

Εν τούτοις , η διεξαγωγή ενός πολέμου ξεφεύγει συχνά του ελέγχου κι έτσι η χρήση υπερχωρίων πυραύλων από τους δύο αντιπάλους έφερε στο προσκήνιο τα πυρηνικά όπλα της Ρωσσίας. Η αμερικανική δήλωση ότι απ’ αυτά κινδυνεύουν μόνον οι Ευρωπαϊκοί λαοί, ανησύχησε τους Ρώσους, πώς  η αμοιβαία αποτροπή καταστροφής έπαυσε να ισχύει. Η πυκνά κατοικημένη Γερμανία αρνήθηκε να παράσχει στην Ουκρανία τους πυραύλους μακράς ακτίνας δράσεως ΤΑΟΥΡΟΥΣ και μόνη έμεινε  η αμερικανική κυβέρνηση Μπάϊντεν, να υποστηρίζει την κλιμάκωση του Ουκρανικού πολέμου.

Αλλ’ ο Μπάϋντεν έχασε τις εκλογές κι απέρχεται στις 20 Ιανουαρίου 2025, καθώς οι Αμερικανοί ψηφοφόροι ανησύχησαν από την σπατάλη χρήματος στην Ουκρανία. Ο νέος πρόεδρος Τράμπ δήλωσε ότι μόλις αναλάβει καθήκοντα, θα τερματίσει την βοήθεια στον Ζελένσκυ.

Για την αποκατάσταση γοήτρου μεταξύ Αμερικής και Ρωσσίας, φαίνεται να προεκρίθη η απόσυρση των Αμερικανών από την Ουκρανία και των Ρώσσων από την Συρία. Το παλαιό δόγμα του «Ανατολικού ζητήματος», ν’ αποτραπεί η κάθοδος των Ρώσσων στα «Θερμά νερά» της Μεσογείου, ανεσύρθη απ’ την Ιστορία ως κι ο υποφώσκων πάντοτε απομονωτισμός της Αμερικής.Έτσι τώρα οδεύουμε προς μία νέα Ειρήνη Βεστφαλίας στο δυτικό ημισφαίριο. Παραμένει ωστόσο το ερώτημα τι γίνεται στο Ανατολικό ημισφαίριο. Με την Κίνα.