Παλαιστινιακό: Το πρόβλημα δεν μπορεί να αποτελεί μέρος της λύσης

Σήμερα, το Ισραήλ βάλλεται εξ επτά μετώπων, συντονιζομένων υπό του Ιράν, αποτελούντος ένα εξ αυτών, εις δημιουργίαν ενός “πύρινου δακτυλίου”, επί σκοπώ την καταστροφή του Ισραήλ. Tα εν λόγω μέτωπα είναι: Πρώτον, η Λωρίδα της Γάζας, αναφλεγείσα από των από 7 Οκτωβρίου 2023 ωμοτήτων της Χαμάς στο Ισραήλ, που προκάλεσαν την από 27 Οκτωβρίου εισβολή του Ισραηλινού Στρατού. Δεύτερον, η Δυτική Όχθη, θεωρουμένη παλαιστινιακό έδαφος υπό ισραηλινή κατοχή, όπου η Χαμάς και άλλες φατρίες επεξέτειναν την επιρροή τους, ενώ κατηγορίες περί διαφθοράς θέτουν υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Mahmoud Abbas. Ο Ισραηλινός Στρατός διεξήγε εκεί επιχειρήσεις κατά παραστρατιωτικών δυνάμεων (π.χ. καταυλισμός προσφύγων Jenin). Η μεγάλη ποσότητα όπλων στη Δυτική Όχθη απασχολεί το Ισραήλ.

Τρίτον, ο Λίβανος, όπου οι συγκρούσεις μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ έχουν ενταθεί. Ισραηλινοί αξιωματούχοι εκτιμούν, ότι η Χεζμπολάχ έχει συγκεντρώσει εξοπλισμό εκ 200.000 ρουκετών περίπου, ολμοβόλων, drones, πυραύλων εδάφους-αέρος, πυραύλων αντιαρματικών, κατευθυνομένων πυραύλων/πυρομαχικών ακριβείας κ.α. Πόλεμος μετά της Χεζμπολάχ θα εσήμαινε μπαράζ τέτοιων επιθέσεων σε ισραηλινές πόλεις.

Τέταρτον η Συρία. Στα Υψώματα του Γκολάν, το Ιράν αποστέλλει συμβούλους και δυνάμεις της Χεζμπολάχ εις ενίσχυσιν του προέδρου Bashar al-Assad στον από 2011 εμφύλιο κατά διαφόρων ισλαμιστικών ομάδων. Εκεί, Ισραηλινός Στρατός έχει διεξαγάγει 100ντάδες επιθέσεις από αέρος σε βάρος σχετιζομένων μετά του Ιράν στόχων. Κατ’ Ισραηλινούς αξιωματούχους, από της 7ης Οκτωβρίου και κατά μήκος της ανωτέρω μεθορίου, διεξήγε επιχειρήσεις συνασπισμός ομάδων με δεσμούς μετά του Ιράν, γνωστός ως “Μεραρχία Imam Hossein”.

Πέμπτον, το Ιράκ. Καίτοι δεν διατηρεί κοινά σύνορα, από το Ιράκ έχουν εξαπολυθεί επιθέσεις δια drones και πυραύλων, υπό της συμμαχίας φατριών “Ισλαμική Αντίσταση του Ιράκ”, (“Κίνημα Nujaba”, “Χεζμπολάχ Kataib”, “Ashab al-Kahf” κ.α.). Ήρξατο σειρά τέτοιων σφυροκοπημάτων το Νοέμβριο 2023, ως αντιποίνων δια την από εισβολή και τον θάνατο αμάχων υπό του Ισραηλινού Στρατού στην Γάζα. Η “Ισλαμική Αντίσταση του Ιράκ” ανέλαβε την ευθύνη επιθέσεων και σε βάρος αμερικανικών στρατευμάτων σε Ιράκ και Συρία. Εικάζεται, ότι ο θάνατος στις 28.1.2024, τριών Αμερικανών στρατιωτών στην ιορδανο-συριακή μεθόριο αποτελεί έργο αυτής.

Υεμένη και Ιράν

Έκτον, η Υεμένη. Αφού κατέλαβαν την πρωτεύουσα Σαναά, εν έτει 2015, βάλλοντες κατά συμμαχίας ποδηγετουμένης υπό της Σαουδικής Αραβίας, αμυνομένης της αναγνωριζομένης διεθνώς κυβερνήσεως της Υεμένης, οι Χούθι (επισήμως “Κίνημα Ansar Allah” – “Υποστηρικτές του Θεού”) έχουν καταστεί το πλέον ταραχοποιό στοιχείο μεταξύ των φατριών του ιρανικού “Αντιστασιακού Άξονος”. Ήρξαντο επιτιθέμενοι κατά του Ισραήλ δια πυραύλων και drones την 19η Οκτωβρίου επιτιθέμενοι και κατά εμπορικών πλοίων, προκαλούντες τα πυρά των Βρετανίας και ΗΠΑ.

Από της 7ης Οκτωβρίου, το Πεντάγωνο κατέγραψε άνω των 190 επιθέσεων κατά πολεμικών και εμπορικών πλοίων, πλέον 100 από του Ιανουαρίου 2024, αφ ’ης ξεκίνησαν τα αμερικανικά αντίποινα. Εργάζονται δια την παρεμπόδιση παραλαβής καυσίμων υπό του Ισραήλ δια των Στενών Μπαμπ ελ Μαντέμπ, εκ των οποίων διέρχεται το 10% του διεθνούς εμπορίου πετρελαιοειδών. Περαιτέρω, αποσκοπούν να ενισχύσουν τις στρατιωτικές υποδομές τούτων δια της αναπτύξεως δικτύου υπογείων βάσεων.

Σε σειρά διαδικτυακών σεμιναρίων περί των επτά μετώπων κατά του Ισραήλ και στο ερώτημα του καθηγητού του Αμερικανο-Εβραϊκού Πανεπιστημίου Rick Richman «αν οι Χούθι αποτελούν μαριονέτα του Ιράν» (σημείο 9:20), ο Michael Rubin (γνωστός δια την αρθρογραφία του περί Τουρκίας) απήντησε πως «σαφώς και είναι». Παρέπεμψε στις δηλώσεις του ανωτάτου Ιρανού ηγέτου Αλί Χαμενεΐ (Μάιος 2015), όπου, αναφερόμενος στους Χούθι, είπε (σημείο 11:35): «Θα παράσχομε στήριξη σε κάθε αθώο υπό καταπίεση. Ο λαός της Υεμένης έχει υποστεί καταπίεση. Ουδεμία καταπίεση είναι πλέον οδυνηρή από τον φόνο Μουσουλμάνων.

Ο μήνας Ράτζαμπ είναι μήνας όπου ουδείς πρέπει να φονεύεται. Ακόμη και οι ειδωλολάτρες στην Μέκα έθεταν παύση σε πολέμους τον μήνα αυτόν. Ο λαός της Υεμένης παραμένει υπό καταπίεση. Και ο λαός του Μπαχρέιν τελεί υπό καταπίεση. Ο λαός της Παλαιστίνης αποτελεί αντικείμενο δριμείας καταπιέσεως. Στηρίζομε τους τελούντες υπό καταπίεση το κατά δύναμιν. Τους συνδράμομε στον βαθμό των δυνατοτήτων μας, καθ’ότι αυτό είναι το χρέος μας».

Επίσης, ο εκπρόσωπος του Χαμενεΐ στo Σώμα Φρουρών της Επαναστάσεως, Ali Shirazi, τον Ιανουάριο του 2015 είπε: «Οι Χούθι αποτελούν μίαν άλλην εκδοχή της Χεζμπολάχ και θα βγουν και αυτοί στον αγώνα εις αντιμετώπισιν των εχθρών του Ισλάμ». Τέλος, ο ίδιος ο Χαμενεΐ προσφάτως, την 16.01.2024, είπε, αναφερόμενος στις επιθέσεις σε βάρος της διεθνούς ναυτιλίας στα Στενά Μπαμ ελ Μαντέμπ: «Το κτύπημα που κατάφερε η Υεμένη στην ύπαρξη του σιωνιστικού καθεστώτος είναι θαυμαστό».

Έβδομον, το Ιράν. Ιρανοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει ότι η Χεζμπολάχ έχει επαρκείς δυνάμεις δια να κάμνει πέρα το Ισραήλ. Τελευταίως, δε, διεφήμισαν την πρόθεση της Τεχεράνης περί απ’ ευθείας στηρίξεως πασών των φατριών του “Αντιστασιακού Άξονος”. Κατά τον Rubin (σημείο 26:00), o “Αντιστασιακός Άξων” προβλέπεται στα καταστατικά ιδρύσεως (06.09.1982) των Φρουρών της Επαναστατικής, υπό την έννοια, ότι σκοπός τούτου δεν είναι απλώς η ένδοθεν υπεράσπιση της ιρανικής Επαναστάσεως (άρθρο 1-2) –και άρθρο 150 του Συντάγματος της Ισλαμικής Δημοκρατίας (24.10.1979)– αλλά και η εξαγωγή αυτής, εξ ου και τα ανωτέρω επτά μέτωπα!

Κατά τον Rubin, το πρόβλημα της ιθυνούσης τάξεως του Ιράν, που φέρει τούτο αντιμέτωπο μετά του Ισραήλ δεν είναι η ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, αλλά βαθύτερα ιδεολογικό (σημείο 15:00). Ο Ιρανός ηγέτης  χαρακτήρισε τούτο «αδενοκαρκίνωμα που πρέπει να εξαχθεί της περιοχής» (15.12.2000).

Και της Χαμάς αρχήθεν στόχος ήταν η εξάλειψη του Ισραήλ. Τούτο αποδεικνύεται:

• Εκ των καταστατικών αυτής, ήτοι τόσον εκ του από 18.08.1988 ιδρυτικού αυτής, όσον και εκ του από 01.05.2017 τροποποιητικού τούτου.
• Εκ των κατόπιν των από 7 Οκτωβρίου ωμοτήτων, απειλών στελεχών της Χαμάς περί επαναλήψεως στο μέλλον των απειλών τούτων.

Παλαιστινιακό: Η διοίκηση της Γάζας

Στις 23.7.2024, τη μεσολαβήσει της Κίνας, έλαβον χώρα στο Πεκίνο διαπραγματεύσεις μεταξύ Φατάχ και Χαμάς, εις γεφύρωσιν των διαφορών τους, προς εδραίωσιν κοινής διοικήσεως της Γάζας, όπερ ευλόγως το Ισραήλ απέρριψε, εμμένον στην αποστολή του να συνθλίψει την Χαμάς. Αποτελεί την πρώτη απόπειρα προσεγγίσεως από της εμφυλίας διαμάχης μεταξύ αμφοτέρων τον Ιούνιο του 2007, όπου η Χαμάς κατέλαβε την Γάζα εκτελούσα αξιωματούχους της Φατάχ.

Επειδή, δε, θεωρείται, ότι η Παλαιστινιακή Αρχή αποτελεί την μετριοπαθή πτέρυγα της υποθέσεως, υπενθυμίζεται, ότι δυνάμει του παλαιστινιακού Νόμου περί Κρατουμένων υπ’ αρ. 14 και 19/2004 και της τροποποιήσεώς του δια της Κυβερνητικής Αποφάσεως υπ’ αρ. 15/2013, οι εκτίοντες ποινή στις ισραηλινές φυλακές Παλαιστίνιοι τρομοκράτες εισπράττουν μηνιαίο μισθό, εξερχόμενοι, δε, τούτων, έχουν έτοιμη θέση απασχολήσεως, με εξασφαλισμένη ασφάλεια υγείας και δίδακτρα σε πανεπιστήμια της Παλαιστίνης.

Το πεδίο ομιχλώδες λοιπόν και δια την Παλαιστινιακή Αρχή. Πόσο μάλλον δια την Χαμάς, η παρουσία της οποίας αποδοκιμάζεται και υπό Παλαιστινίων, θεωρούντες αυτήν υπεύθυνο δια τα δεινά του πολέμου. Της Χαμάς, βεβαίως, ουδαμώς ιδρώνει το αυτί, αφού, πέραν της εκμεταλλεύσεως των Παλαιστινίων σαν “ασπίδων”, εξεμεταλλεύθη αστικά κτίσματα στην Γάζα εις κάλυψιν των στρατιωτικών της υποδομών και προκειμένου να φέρει το Ισραήλ προ διλήμματος να διεξάγει επιχειρήσεις.

Κατόπιν των ανωτέρω, θεωρούμε ότι η Χαμάς δεν μπορεί επ’ ουδενί να λάβει μέρος σε οιοδήποτε σχήμα διοικήσεως της Γάζας. Αυτό θα επιδεινώσει την κατάσταση σε άλλα μέτωπα, ενώ ευκαιρίας δοθείσας μεθαύριο θα διαπράξει η ιδία τα αυτά. Επίσης, πέραν των παλαιστινιακών φατριών, συμβαλλόμενος απαρεγκλίτως τέτοιου σχήματος πρέπει να είναι και ο διεθνής παράγων (ΗΠΑ, ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος κ.ο.κ.).

Είναι εύλογη η συνέχιση του Διαδρόμου της Φιλαδέλφειας κατά μήκος της μεθορίου μετά της Αιγύπτου, έως και η μετάβαση Παλαιστινίων από νότου προς βορρά στην Γάζα υπό τον έλεγχο του Ισραηλινού Στρατού. Η Παλαιστινιακή Αρχή –εκτιμούμε– δεν μπορεί να συνεχίσει να διοικεί, χρήζουσα προσωπικότητος ευρυτέρας αποδοχής. Ηκούσθη το όνομα του πρώην Παλαιστινίου πρωθυπουργού Salam Fayyad, τόσον από πλευράς ΗΑΕ, όσον και από πλευράς Ισραήλ, με ενδεχόμενες διευρυμένες εξουσίες και έναντι της Γάζας.

Η απόφαση 1701/2006 του Συμβουλίου Ασφαλείας περί αποχωρήσεως του Ισραηλινού Στρατού, αφοπλισμού της Χεζμπολάχ και επιστροφής στον νότιο Λίβανο του τακτικού Στρατού του Λιβάνου είναι μία λύση. Προδήλως, ο από 27.07.2024 υπό της Χεζμπολάχ φόνος 12 αμάχων στα Υψώματα του Γκολάν εσκόπει την διατάραξη των σχέσεων μεταξύ της ενταύθα κοινότητος Δρούζων και του Ισραήλ. Όταν, στις 12.07.2006, η Χεζμπολάχ έριψε τις πρώτες ρουκέτες, ΗΠΑ και ΟΗΕ επίεσαν το Ισραήλ να δεχθεί κατάπαυση πυρός. Αποτέλεσμα: H Χεζμπολάχ επανεξοπλίσθη με πλέον φονικά όπλα. Τέλος, η εκλογή του Ιρανού προέδρου Masoud Pezeshkian ως μεταρρυθμιστού δεν πρέπει να παραπλάνα ως προς τους παγίους στόχους του Ιράν.

Οι συνομιλίες περί της επομένης ημέρας στην Γάζα πρέπει να έχουν ως γνώμονα τις Συμφωνίες του Αβραάμ, την ματαίωση των οποίων είχε ως στόχο η 7η Οκτωβρίου.