Σε δημοψήφισμα έχει αναγάγει ο Ερντογάν τις τοπικές εκλογές

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει αναγάγει τις τοπικές εκλογές της ερχόμενης Κυριακής, ως αναμέτρηση υψίστης σημασίας. Τις έχει μετατρέψει σε δημοψήφισμα για την πολιτική του, πρωτίστως για τον ίδιο. Εξ ου και έχει αναλάβει προσωπικά την προεκλογική εκστρατεία του κόμματος του, του ΑΚΡ. Μετά από 17 χρόνια στην εξουσία και προσβλέποντας στην πλήρη επιβολή της κυριαρχίας του, ο Ερντογάν έρχεται αντιμέτωπος με πολλά προβλήματα, εσωτερικά και εξωτερικά, τα οποία επιχειρεί να διαχειριστεί με ψηλούς τόνους και επιθετική ρητορική.

Η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο. Χθες η τουρκική λίρα έκανε νέα βουτιά, η οποία σύμφωνα με το Reuters είναι σε τροχιά να καταγράψει τη δεύτερη χειρότερη ημερήσια επίδοσή της τους τελευταίους 7,5 μήνες. Η τουρκική κυβέρνηση ενόψει των εκλογών της ερχόμενης Κυριακής προσπαθεί με κάθε τρόπο να σταθεροποιήσει τη λίρα. Εγχείρημα ιδιαίτερα δύσκολο, όπως επισημαίνουν αναλυτές. Είναι, πάντως, σαφές πως οι Τούρκοι πολίτες αισθάνονται την οικονομική κρίση και τούτο ενδεχομένως να επηρεάσει την εκλογική τους συμπεριφορά, θέλοντας να στείλουν ένα μήνυμα προς τον Ερντογάν.

Στην εξωτερική πολιτική, ο Ερντογάν έχει ανοίξει πολλά μέτωπα. Η αντιπαράθεσή του με τις ΗΠΑ λόγω της απόφασης του να παραγγείλει το ρωσικό πυραυλικό σύστημα φαίνεται να συντηρείται. Όσο πλησιάζει η ημερομηνία παράδοσης των S-400  τόσο η πίεση θα αυξάνεται στον Ερντογάν. Εάν τους παραλάβει θα έχει επιπτώσεις, όπως προειδοποιούν στην Ουάσινγκτον. Εάν δεν τους παραλάβει θα ανοίξει μέτωπο με τη Ρωσία. Το ενδεχόμενο να έχει απέναντι του και τις δυο χώρες είναι ορατό.

Δεν είναι, όμως, μόνο οι S-400 και οι σχέσεις με τις ΗΠΑ που προκαλούν αναταράξεις. Είναι και το μέτωπο της Ανατολικής Μεσογείου. Όσο προχωρεί το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως κι άλλων δυνάμεων της περιοχής, τόσο η Τουρκία χάνει έδαφος σε σχέση με τις στρατηγικές της επιδιώξεις. Η μη συμμετοχή της στους σχεδιασμούς, η οποία είναι αποτέλεσμα της πολιτικής «όλα ή τίποτε», θα την καταστήσει εκτός του στόχου της που είναι ένας αναβαθμισμένος ρόλος στην ευρύτερη περιοχή. Σημειώνεται πως κακές είναι οι σχέσεις της με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και ασφαλώς την Κύπρο. Είναι, συνεπώς, πρόδηλο πως το σκηνικό αυτό προκαλεί εκνευρισμό στην Άγκυρα και αυτό προκαλεί κινδύνους, καθώς ουδείς μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η αντίδρασή της.

Εξωτερικοί εχθροί

Οι τοπικές εκλογές της Κυριακής, εκ των πραγμάτων θα κρίνουν πολλά για το μέλλον του Ερντογάν. Μια μείωση των ποσοστών του δεν αποκλείεται να οδηγήσει την Τουρκία σε πρόωρες εκλογές. Γι’ αυτό, φοβούμενος τούτο το ενδεχόμενο, ο Ερντογάν επιλέγει τους υψηλούς τόνους και τις μαγκιές προς τους «εξωτερικούς εχθρούς». Βέβαια, αυτή η στάση και συμπεριφορά, κυρίως η πολιτική δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί μετεκλογικά. Μπορεί να μειωθούν οι τόνοι, πλην όμως, πολιτική δεν θα αλλάξει. Αυτή είναι διαχρονική και εκφράζει τους μεγάλους στόχους του καθεστώτος.

Ο Ερντογάν, αν και δείχνει άγχος γι’ αυτές τις εκλογές, είναι προφανές πως δεν έχει να αντιμετωπίσει μια σοβαρή αντιπολίτευση. Η αντιπολίτευση έχει αποτύχει να διατυπώσει πολιτικές προτάσεις προοπτικής. Βέβαια, το καθεστώς ελέγχει τα πάντα και αυτό καθιστά το έργο της αντιπολίτευσης πολύ δύσκολο. Σημαντικό ρόλο ενδέχεται να διαδραματίσουν οι Κούρδοι, ειδικότερα σε περιοχές όπως η Κωνσταντινούπολη, η Άγκυρα, η Προύσα και τα Άδανα.

Τι γίνεται με την εσωτερική αντιπολίτευση; Πολλά έχουν ακουστεί για ενεργοποίηση του Γκιουλ, του Νταβούτογλου και του Αλί Μπαμπατζάν. Οι τρεις τους, πρώην κεντρικά πρόσωπα του νεοοθωμανικού κινήματος που σήμερα έχουν περιθωριοποιηθεί, φέρονται να περιμένουν στη γωνία τον Ερντογάν σε περίπτωση εκλογικής του αποτυχίας. Έχει ακουστεί ακόμη ότι ενδεχομένως να ιδρύσουν δικό τους κόμμα.