Βγήκε ο Ερντογάν παγανιά κι όποιον πάρει ο “χάρος”…

Επιδρομές σε 16 επαρχίες της Τουρκίας εξαπέλυσαν οι ελεγχόμενες από τον Ερντογάν τουρκικές αρχές, για να  συλλάβουν εκατοντάδες γκιουλενιστές, εναντίον των οποίων είχαν εκδοθεί εντάλματα. Οι επιχειρήσεις αποτελούν άλλο ένα επεισόδιο του πογκρόμ που έχει εξαπολύσει ο Τούρκος πρόεδρος και γίνονται μόλις τρεις ημέρες μετά την φυλάκιση τριών βουλευτών των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Οι τουρκικές αρχές διέταξαν, σήμερα Δευτέρα, τη σύλληψη 149 ατόμων, ως υπόπτων για διασυνδέσεις με το δίκτυο του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο ο Ερντογάν θεωρεί υπαίτιο του εναντίον του πραξικοπήματος, τον Ιούλιο του 2016. Οι συλλήψεις αφορούσαν κυρίως μέλη και στελέχη του στρατού και της αστυνομίας και έγιναν σε συνολικά δεκαέξι τουρκικές επαρχίες, συμπεριλαμβανομένης της Άγκυρας.

Μόνο στη δυτική επαρχία Μπαλίκεσιρ, η εισαγγελία διέταξε τη σύλληψη 74 πρώην μελών των δυνάμεων ασφαλείας, τα οποία είχαν απολυθεί από τα Σώματα στα οποία υπηρετούσαν. Μάλιστα, σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο ανάμεσά τους είναι έξι πρώην αρχηγοί της αστυνομίας. Την ίδια ώρα, στη  νοτιοανατολικη επαρχία Γκαζιαντέπ συνελήφθησαν 33 άτομα, ανάμεσά τους 24 εν ενεργεία στελέχη των δυνάμεων ασφαλείας.

Πρώτο θύμα οι γκιουλενιστές 

Σημειώνεται ότι, την περασμένη Τρίτη, Τούρκοι εισαγγελείς εξέδωσαν 118 εντάλματα σύλληψης, τα οποία αφορούσαν κυρίως μέλη του στρατού και των δυνάμεων ασφαλείας, ενώ η τουρκική αστυνομία δεν σταμάτησε ποτέ να πραγματοποιεί εφόδους σε σπίτια πολιτών που θεωρούνται ύποπτοι.

Την ίδια ημέρα, είχε γίνει επίσης γνωστό, ότι οι εισαγγελικές αρχές ζήτησαν την κράτηση 76 μελών του στρατού της χωροφυλακής, καθώς και πολιτών, με την κατηγορία ότι χρησιμοποίησαν …καρτοτηλέφωνα για να έρθουν σε επαφή με μέλη του δικτύου Γκιουλέν. Τα εντάλματα αυτά περιλάμβαναν μέλη του στρατού ξηράς, της πολεμικής αεροπορίας και του πολεμικού ναυτικού, έναν συνταγματάρχη και τρεις υπολοχαγούς.

Ο Ερντογάν κατηγορεί εδώ και αρκετά χρόνια τους υποστηρικτές του ιεροκήρυκα Γκιουλέν, ο οποίος ζει αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ από το 1999, ότι επιχειρούν την εγκαθίδρυση ενός «παράλληλου κρατικού μηχανισμού» με την διείσδυσή τους στις δυνάμεις ασφαλείας (Στρατό και Αστυνομία), στο Δικαστικό Σώμα και σε όλους τους κρατικούς θεσμούς. Οι κατηγορίες αυτές πήραν χαρακτήρα μαζικών διώξεων, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, καθώς περίπου 80.000 άνθρωποι προφυλακίστηκαν και περίπου 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι, ανάμεσά τους πολλοί στρατιωτικοί, απολύθηκαν ή τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.

Ο Τούρκος πρόεδρος έχει δεχθεί επανειλημμένως σκληρή κριτική, από Δυτικούς συμμάχους του και οργανώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για αυτό το κύμα μαζικής καταστολής. Επικαλούμενος, ωστόσο, ζητήματα ασφάλειας το συνεχίζει μέχρι σήμερα. Την ίδια πολιτική ακολουθεί, άλλωστε, και έναντι των Κούρδων, αφού μετά το μπαράζ συλλήψεων δημάρχων σε κουρδικές περιοχές, την περασμένη Παρασκευή φυλακίστηκαν και τρεις βουλευτές μετά την άρση ασυλίας τους.

Μόνιμο θύμα οι Κούρδοι 

Η Λεϊλά Γκιουβέν και ο Μούσα Φαρισογκουλαρί του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP), καταδικάστηκαν σε κάθειρξη έξι και εννέα ετών αντίστοιχα, για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Άγκυρα κατηγορεί το φιλοκουρδικό κόμμα για διασυνδέσεις με το ένοπλο ΡΚΚ, κάτι όμως που το HDP, το οποίο διαθέτει 58 βουλευτές στην τουρκική  Εθνοσυνέλευση, αρνείται.

Ο τρίτος βουλευτής που φυλακίστηκε είναι ο Ενίς Μπερμπέρογλου του κύριου αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP). Ο Μπερμπέρογλου καταδικάστηκε, το 2018, σε πέντε χρόνια και 10 μήνες φυλάκιση, επειδή έδωσε σε εφημερίδα ένα βίντεο, το οποίο, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, παρουσιάζει μέλη των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών να φορτώνουν όπλα και να τα μεταφέρουν στη Συρία. Ωστόσο, έναν χρόνο αργότερα είχε αφεθεί ελεύθερος, λόγω της βουλευτικής ασυλίας του.

Σχολιάζοντας τις εξελίξεις αυτές, το Ρεπουμπλικανικό και το φιλοκουρδικό κόμμα έκαναν λόγο για «πραξικόπημα στο Κοινοβούλιο», μια φράση την οποία χρησιμοποίησαν ως χάσταγκ πολλοί χρήστες του διαδικτύου για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους. Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατηγορούν τον Ερντογάν ότι εργαλειοποιεί τη δικαιοσύνη για να φιμώσει τους πολιτικούς αντιπάλους του.

Αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά, όμως ο Τούρκος πρόεδρος συνεχίζει ανενόχλητος και η μεγαλύτερη απόδειξη είναι, ότι από τους 600 βουλευτές που εξελέγησαν στις βουλευτικές εκλογές του 2018, σήμερα έχουν απομείνει στο κοινοβούλιο 586. Οι 14 που … λείπουν δεν προέρχονται φυσικά από το κόμμα του Ερντογάν, αλλά από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο χρόνος κατά των οποίων εκδηλώνεται το πογκρόμ εναντίον των γκιουλενιστών και η αποδυνάμωση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα του φιλοκουρδικού, συμπίπτει με μια ιδιαίτερα δύσκολη  περίοδο για την Τουρκία. Η χώρα μόλις άρχισε να βγαίνει από το lockdown που αν και δεν ήταν καθολικό έδωσε βαριά χτυπήματα στην ήδη δοκιμαζόμενη τουρκική οικονομία, φέρνοντας την Άγκυρα στον προθάλαμο του ΔΝΤ.

Εκλογικά μαγειρέματα 

Την ίδια ώρα, σε πολιτικό επίπεδο, η κόντρα του Ερντογάν με τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης Ιμάμογλου, κατέστησε τον δεύτερο ως έναν επικίνδυνο αντίπαλο στις επόμενες προεδρικές εκλογές, όπως έδειξαν πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Παραλλήλως, τα κόμματα που ίδρυσαν ο πρώην πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου και ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Αλί Μπαμπατζάν, πρώην στενοί συνεργάτες του Τούρκου προέδρου και οι δύο, έρχονται να  αμφισβητήσουν την εύθραυστη κυριαρχία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).

Την ώρα, άλλωστε, που ο Ερντογάν φέρεται έτοιμος για ανασχηματισμό, το κόμμα του (ΑΚΡ) σχεδιάζει, μαζί με τους εθνικιστές συμμάχους του, την προώθηση μέτρων που θα δυσκολεύουν τη συμμετοχή νέων κομμάτων σε πρόωρες εκλογές. Σύμφωνα με διαρροές, τα μέτρα αυτά αναμένεται να κατατεθούν εντός του Ιουνίου στη Βουλή και θα περιλαμβάνουν τη μείωση του ορίου εισόδου στη Βουλή από το 10 στο 5% των ψήφων. Μια ρύθμιση, που πρωτίστως εξασφαλίζει την είσοδο στο κοινοβούλιο των εθνικιστών του ΜΗΡ, που στις εκλογές του 2018 πήραν 11,10%, κάτω από το 11,70 του φιλοκουρδικού κόμματος.

Το ζουμί της υπόθεσης βρίσκεται, ωστόσο, στην ρύθμιση που θα προβλέπει εμπόδια στην μεταπήδηση βουλευτών σε νέα κόμματα, προκειμένου αυτά να συγκροτήσουν κοινοβουλευτική ομάδα τουλάχιστον 20 βουλευτών. Μια προϋπόθεση που είναι υποχρεωτική για τη δυνατότητα συμμετοχής τους σε πρόωρες εκλογές, εάν δεν διαθέτουν κομματική δομή τουλάχιστον στις μισές επαρχίες και δεν έχουν πραγματοποιήσει ένα συνέδριο.

Πρόκειται για προϋποθέσεις που αυτή τη στιγμή δεν πληρούν τα κόμματα του Νταβούτογλου και το Μπαμπατζάν, αλλά το κυρίως αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχει αφήσει να αιωρείται ότι θα “βάλει πλάτη”. Και το 2018, άλλωστε, 15 βουλευτές του μεταπήδησαν στο νέο Κόμμα Iyi, προκειμένου αυτό να μπορέσει να πάρει μέρος σε πρόωρες εκλογές, σχηματίζοντας κοινοβουλευτική ομάδα 20 βουλευτών.