Αλ. Αγγελόπουλος (Aca Shipping): Να γίνει ελκυστική η ελληνική σημαία

Η μετάβαση του κλάδου σε μια εποχή “χωρίς άνθρακα”, η έλλειψη Ελλήνων ναυτικών, η αναγκαιότητα υιοθέτησης νέων προγραμμάτων προσέλκυσης πλοίων στην ελληνική σημαία, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ναυτιλία μικρών αποστάσεων, είναι ζητήματα στα οποία απαντά, ο Αλέξιος Αγγελόπουλος, CEO της Aca Shipping Corporation. Η εταιρεία είναι μέλος της ΕΕΝΜΑ (Ένωση Εφοπλιστών Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων-HELLENIC SHORT SEA SHIPOWNERS ASSOCIATION) στο πλαίσιο του αφιερώματος του SLpress.gr: 2024 -Στο κατώφλι της πράσινης ναυτιλίας. Το αφιέρωμα γίνεται με αφορμή την διεθνή ναυτιλιακή έκθεση ‘‘Ποσειδώνια 2024’’ (Metropolitan Expo 3 έως 7 Ιουνίου).

-Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η ναυτιλία μικρών αποστάσεων, στην Μεσόγειο;

Από τη Μεσόγειο διέρχεται το 15% της παγκόσμιας ναυτιλίας, όπως λοιπόν είναι κατανοητό, μιλάμε για τεράστιο όγκο φορτίων που διακινούνται, σε μία περιοχή όμως, που παραδοσιακά δύναται να αντιμετωπίζει γεωπολιτικές αστάθειες και αναταράξεις, μεγαλύτερης ή μικρότερης εμβέλειας.

Αν στην εν λόγω περιοχή προσθέσουμε και την Μαύρη Θάλασσα, που ως επί το πλείστον είναι μια περιοχή στην οποία δραστηριοποιούνται μαζί με την Μεσόγειο τα πλοία μικρών αποστάσεων, τότε είναι εύκολα κατανοητό ότι οι προσκλήσεις είναι πολλές, και οι παράγοντες αστάθμητοι. Περιοχές με αυξημένο κίνδυνο έντασης, οπότε και απαιτούμενα έξτρα μέτρα ασφαλείας, έξτρα κάλυψη ασφαλιστικών συμβολαίων, έξτρα μισθοδοσίες ναυτικών με βάση τα συμβόλαιά τους, κλπ κλπ.

-Ως κυριότερα προβλήματα της ελληνικής ναυτιλίας θεωρείτε σύμφωνα με δήλωσή σας, την έλλειψη Ελλήνων ναυτικών και τον κίνδυνο αφελληνισμού της ελληνικής πλοιοκτησίας μετά από κάποια χρόνια;

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται πράγματι έλλειψη Ελλήνων ναυτικών, και μάλιστα θεωρείται ότι ετησίως ο αριθμός αυτός ξεπερνάει τους 3500. Αυτό σε ένα βαθμό, δείχνει ότι ίσως αρκετοί νέοι δεν βρίσκουν ελκυστικό το ναυτικό επάγγελμα, κάτι για το οποίο θα πρέπει να μεριμνήσει τόσο η Πολιτεία όσο και η ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα (ημερίδες ειδικές για σχολεία, επισκέψεις μαθητών σε καράβια, σεμινάρια επαγγελματικού προσανατολισμού μέσα στα σχολεία σε σχέση με το επάγγελμα του ναυτικού κ.α.).

Παράλληλα, είναι επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσης των υποδομών που αφορούν στις αντίστοιχες σπουδές στην χώρα μας. Νέες ακαδημίες, που θα εξασφαλίσουν εισαγωγή περισσότερων σπουδαστών, καθώς ο ελληνόκτητος στόλος διαρκώς μεγαλώνει, και ίσως απεμπλοκή εκ νέου από τις Πανελλήνιες εξετάσεις. Με την πάροδο εξάλλου των ετών, η ελληνική ναυτιλία χρειάζεται αξιωματικούς που θα εκπαιδευτούν και θα καταρτιστούν ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα των πιο σύγχρονων πλοίων.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η στροφή μεγάλου αριθμού φοιτητών στις σπουδές των ναυτιλιακών, με αποτέλεσμα στις εταιρίες να υπάρχουν όλο και λιγότερα στελέχη που προέρχονται από τις Ακαδημίες του Εμπορικού Ναυτικού ή από ιδιωτικές ναυτικές Ακαδημίες και έτσι έχουμε ένα κενό να δημιουργείτε επί του πρακτέου, σε αμιγώς θέματα ναυτοσύνης.

Από την άλλη βέβαια, οφείλω εδώ να επισημάνω πως στελέχη της αγοράς υπογραμμίζουν ότι η αυτοματοποίηση θα αναπτυχθεί με μεγάλα άλματα και ως εκ τούτο βαθμιαία θα έχουμε μείωση του έμψυχου δυναμικού των ναυτικών, που θα υποχρεώνουν οι σημαίες να στελεχώνουν τα πλοία (τόσο στην γέφυρα όσο και στα μηχανοστάσια αναμένονται τα επόμενα χρόνια να αποτελέσουν πεδία αυτοματισμών, συστημάτων παρακολούθησης και πλοήγησης και γενικότερα θα ενισχυθεί η τάση για ‘έξυπνα‘ πλοία, κάτι το οποίο δεν μπορεί να δώσει σε αυτή την φάση μια ασφαλή πρόβλεψη, για το πόσο θα επηρεαστεί ο αριθμός των απασχολούμενων ναυτικών).

-Πως εξηγείτε ότι η “ελληνική σημαία” δεν βρίσκεται στις πέντε πρώτες θέσεις μεταξύ νηολογίων – γιατί δεν την προτιμάτε σε σχέση με άλλες σημαίες;

Είναι ευρέως παραδεκτή η αναγκαιότητα υιοθέτησης νέων προγραμμάτων προσέλκυσης πλοίων στην ελληνική σημαία. Το ποσοστό των εγγεγραμμένων πλοίων στο ελληνικό νηολόγιο, κυμαίνεται περίπου σε ένα ποσοστό της τάξεως του 25%, κάτι που σίγουρα δεν αφήνει ικανοποίηση, καθώς πέρα από το εθνικό φρόνημα και την στήριξη στην ελληνική σημαία για συναισθηματικούς λόγους, υπάρχει και η πρακτική πλευρά σε διαφυγόντα (εν δυνάμει) έσοδα στην εθνική οικονομία.

Θεωρώ ότι θα πρέπει να δοθούν κάποια ισχυρά κίνητρα στους Έλληνες πλοιοκτήτες και γιατί όχι και σε αλλοδαπούς, ώστε η ελληνική σημαία να αποτελέσει μία ελκυστική και δυνατή πρόταση. Ένα μείζον θέμα όπως προανέφερα, είναι η έλλειψη Ελλήνων ναυτικών, που αποτελούν σημαντικό υποχρεωτικό παράγοντα για να έχει ένα καράβι ελληνική σημαία, καθώς επίσης και τα υψηλά ποσά που αφορούν στην ασφάλιση των ναυτικών.

Eπίσης, εξισώνονται τα πλοία που κάνουν cabotage (ήτοι πλόες εσωτερικού) με αυτά των κάτω των 5000grt με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν πρακτικά αδύνατον, ένα κατά αντιστοιχία μικρότερο πλοίο να μπορεί να σηκώσει την Ελληνική σημαία και να κάνει πλόες εξωτερικού.

-Ποια είναι η άποψή σας για τους στόχους του ΙΜΟ, για την πράσινη μετάβαση της ναυτιλίας;

Η μετάβαση του κλάδου σε μια εποχή “χωρίς άνθρακα” αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση. Από την μία υπάρχει η αναγκαιότητα του να περάσει και η ναυτιλία στην πράσινη μετάβαση, από την άλλη όμως οι νέοι κανονισμοί που αφορούν στην μείωση των εκπομπών αερίων προϋποθέτουν για την υλοποίηση τους μεγάλα χρηματικά κεφάλαια, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορούν να προέρχονται από ιδία κεφάλαια. Ερχόμαστε λοιπόν σε ένα σημείο που θα πρέπει να υπάρξει μαζική δανειοδότηση, χωρίς όμως αυτή να θεωρείται εύκολη ή δεδομένη για όλους.

Είναι λοιπόν υψίστης σημασίας το πώς θα διασφαλιστεί η χρηματοδότηση για τις πλοιοκτήτριες εταιρίες, ώστε να είναι βιώσιμη και πρακτικά εφαρμόσιμη η πράσινη μετάβαση.

 

---

 

• Η short sea ναυτιλία μεταφέρει το 60% των συνολικά διακινούμενων φορτίων της Ευρώπης, περίπου 1.8 εκατ. τόνοι-στην Ελλάδα, μεταφέρει περίπου το 74% των διακινούμενων φορτίων.
• Ως θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων, σύμφωνα με την ΕΕ ορίζονται «η διακίνηση φορτίου και επιβατών δια θαλάσσης, μεταξύ λιμένων που βρίσκονται στη γεωγραφική Ευρώπη ή μεταξύ αυτών των λιμένων και λιμένων που βρίσκονται σε μη ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ακτογραμμή στις κλειστές θάλασσες που συνορεύουν».