ΘΕΜΑ

Γουϊάνα-Βενεζουέλα: Γεωπολιτικό χάος και ενεργειακά οφέλη

Γουϊάνα-Βενεζουέλα: Γεωπολιτικό χάος και ενεργειακά οφέλη, Γιώργος Ηλιόπουλος
EPA/NAZIMA RAGHUBIR

Η σύγκρουση μεταξύ Βενεζουέλας και Γουϊάνας δεν συνιστά μία απλή εδαφική διαφορά, αλλά ένα προσχεδιασμένο γεωπολιτικό πρόγραμμα, στο οποίο οι “κυρίαρχοι του χάους” παίζουν τις κάρτες τους, με κάθε κίνηση να ενορχηστρώνεται για να ικανοποιεί τις ορέξεις ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και πολυεθνικών ομίλων πετρελαιοειδών.

Ο αποκλεισμός του Essequibo αποτελεί ακόμα ένα πρόσχημα με το Καράκας να επιθυμεί όχι απλώς να προσαρτήσει μία λωρίδα γης, αλλά να αποκτήσει άμεση πρόσβαση στα πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων Stabroek Block, που κατατάσσονται μεταξύ των μεγαλύτερων της Καραϊβικής και ελέγχονται από την Exxon Mobil. Πρόκειται για το κύριο θέμα που υποφώσκει στον προβαλλόμενο ψυχρό πόλεμο ανάμεσα σε Γουϊάνα και Βενεζουέλα και είναι πολύ σημαντικότερο από τα σύνορα που χαράσσονται σε έναν χάρτη μεταξύ των δύο χωρών.

Οι ΗΠΑ δεν κινούνται στην περιοχή για να προστατεύσουν τα δικαιώματα της Βενεζουέλας ή της Γουϊάνας, αλλά για να εγγυηθούν στην Exxon Mobil, στην Chevron και στους άλλους γίγαντες της βιομηχανίας πετρελαιοειδών αποκλειστική και απρόσκοπτη πρόσβαση στο συγκεκριμένο πλούσιο κοίτασμα. Για μία ακόμα φορά πρόκειται για πόλεμο ελέγχου φυσικών πόρων που μεταμφιέζεται σε περιφερειακή σύγκρουση με τις μεγάλες δυνάμεις να συμπεριφέρονται διπρόσωπα μέσω διεθνών δικαστηρίων και θαλάσσιων παρεμβάσεων.

Το 2016 υπογράφεται με απόλυτη μυστικότητα σύμβαση της κυβέρνησης της Γουϊάνας με την Exxon Mobil, παρέχοντας στο όμιλο το 75% των εσόδων για απόσβεση του κόστους των έργων, με την Γουϊάνα να αναλαμβάνει το 50% του κόστους του υπολοίπου, δηλαδή του 25%, ενώ ο όμιλος απαλλάσσεται παράλληλα από την φορολόγηση. Πολεμικά σκάφη των ΗΠΑ συχνά συνοδεύονται από στολίσκους μισθοφόρων στην υπηρεσία ιδιωτικών εταιρειών, περιπολούν στην στρατηγική θαλάσσια ζώνη της Βενεζουέλας, υποστηρίζοντας το καθεστώς της  Γουϊάνας που προθυμοποιείται να υποταχθεί στις εντολές των Δυτικών δυνάμεων.

Η Γουϊάνα το πετρέλαιο και οι κυρίαρχοι του χάους

Κάθε ψήφισμα του ΟΗΕ, κάθε διπλωματική διακήρυξη δεν προστατεύει στην πραγματικότητα τους κατοίκους, αλλά τα συμβόλαια, με τα εδάφη να αναδιαιρούνται από τα δικαστήρια, αλλά και τα μεγάλα κεφάλαια, από την στιγμή που όμιλοι, όπως της Baker Hughes, της Haliburton και ιδιωτικές εταιρείες μισθοφόρων, όπως της Blackwater (μετονομάστηκε σε Academi) αποτελούν τους πραγματικούς εγκεφάλους των συγκρούσεων, με τα όπλα να προστατεύουν καταθέσεις και να διασφαλίζουν την ήρεμη πορεία των επενδύσεων.

Ενώ οι τοπικοί πληθυσμοί, είτε στην Βενεζουέλα, είτε στην Γουϊάνα, παρασύρονται από κενή περιεχομένου εθνικιστική ρητορική και ενορχηστρωμένες πολεμικές σκηνές, οι χρηματοοικονομικοί παράγοντες της Wall Street, οι τράπεζες επενδύσεων και τα κεφάλαια αναχαίτισης επενδυτικού κινδύνου, παρακολουθούν, υπολογίζουν και αναμένουν. Η προσοχή τους παραμένει στραμμένη στις μετοχές εταιρειών υδρογονανθράκων και οι σκέψεις τους στις προβλέψεις των τιμών αργού πετρελαίου. Οι πολιτικές διακηρύξεις και οι ανατροπές της τύχης συγκαλύπτουν την πραγματική μάχη που διεξάγεται στα γραφεία της Exxon Mobil, της Chevron και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Οι τοπικοί πληθυσμοί κρίνονται ένα πλεόνασμα σε μία διαπάλη που στην πραγματικότητα δεν τους αφορά, παγιδευμένοι μεταξύ των συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων και των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων των καθεστώτων της Βενεζουέλα και της Γουϊάνας, που αποδεικνύονται μία αυλαία για μία γεωπολιτική σκηνή, όπου τα δεινά των λαών τους δεν έχουν καμία σημασία σε αντιπαραβολή με τους χρηματοοικονομικούς υπολογισμούς.

Οι κυρίαρχοι του χάους, όπως οι αποδέκτες στρατιωτικών συμβολαίων με κορυφαίο παράδειγμα τον Erik Prince της Academi, οι χρηματοοικονομικοί βραχίονες πίσω από την Goldman Sachs ή την J.P. Morgan και πολιτικές δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία, ακόμα και η Κίνα (που εποφθαλμιά τα κοιτάσματα) κινούν τα νήματα. Αυτές χαράσσουν νέες συνοριογραμμές με επιταγές πληρωμής και πυραύλους, εγκαταλείποντας τους πληθυσμούς στην συγκεκριμένη μικρή γωνία της Λατινικής Αμερικής, μόνον με καμένες γεωτρήσεις και σκοτεινούς ουρανούς.

Το όλο ζήτημα της σύγκρουσης  δεν αφορά την εθνική κυριαρχία, αλλά τα συμβόλαια, τις προσβάσεις στους φυσικού πόρους και την κυριαρχία στον τομέα της ενέργειας. Τα έθνη αποτελούν απλώς πιόνια και οι ανθρώπινες αξίες απουσιάζουν από τους υπολογισμούς, με την Exxon Mobil και τους ομοίους της να επιζητούν επίσημα να εγγυηθούν την ειρήνη για να διασφαλίσουν ομαλές ενεργειακές ροές και απίστευτα κέρδη.

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι

Kαταθέστε το σχολιό σας. Eνημερώνουμε ότι τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται.

0 ΣΧΟΛΙΑ
Παλιότερα
Νεότερα Με τις περισσότερες ψήφους
Σχόλια εντός κειμένου
Δες όλα τα σχόλια
0
Kαταθέστε το σχολιό σαςx