Από την Αμμόχωστο και τους… νόμιμους έποικους μέχρι τα “χρυσά διαβατήρια”

Και τα ρέστα ζητά η κατοχική Τουρκία, η οποία καταγγέλλει την Κύπρο και την Ελλάδα στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ για «προπαγάνδα» σε διεθνή φόρα. Σε επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, ο “εκπρόσωπος” του ψευδοκράτους, στη Νέα Υόρκη, την οποία προώθησε ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ Φεριντούν Σινιρίογλου, υποστηρίζει πως Ελλάδα και Κύπρος, αξιοποιώντας την απουσία του ψευδοκράτους από τα διεθνή φόρα, παρουσιάζουν μια μη πραγματική εικόνα για το Κυπριακό.

Ισχυρίζεται δε πως είναι ψεύδος ότι στην Κύπρο υπάρχει κατοχή! Στην επιστολή, υπάρχουν αναφορές για την Αμμόχωστο, τους πρόσφυγες, τις περιουσίες, τους έποικους φθάνοντας μέχρι τα “χρυσά διαβατήρια”. Σε σχέση με το θέμα της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου, στην επιστολή αναφέρεται ότι οι εργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη και πως και τα βήματα που σχεδιάζονται για το μέλλον, συνάδουν «με το διεθνές δίκαιο και δεν θίγουν τα δικαιώματα ιδιωτικής ιδιοκτησίας».

Πρόκειται, ισχυρίζεται με θράσος ο εγκάθετος της Άγκυρας, «για μια ανθρωπιστική πράξη που θα προσφέρει οικονομικά οφέλη τόσο στους Τουρκοκύπριους όσο και στους Ελληνοκύπριους και θα δημιουργήσει μια μοναδική περιοχή όπου Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι, καθώς και άλλοι ξένοι υπήκοοι, μπορούν να συνεργαστούν για αμοιβαίο όφελος». Και προχωρεί σημειώνοντας πως «η δημιουργία ενός τέτοιου παραδείγματος σχέσης συνεργασίας θα συμβάλει επίσης στις προσπάθειες που στοχεύουν στην εξεύρεση μιας ελεύθερα διαπραγματευόμενης και αμοιβαία αποδεκτής συμφωνίας στο νησί». Αναφέρει, περαιτέρω, ότι η περίκλειστη περιοχή είναι… έδαφος του ψευδοκράτους και πως αυτό έχει την αρμοδιότητα και την εξουσία.

Για τους πρόσφυγες, ο εκπρόσωπος του κατοχικού καθεστώτος υποστηρίζει πως το θέμα δεν ξεκίνησε το 1974 αλλά το 1963, διατυπώνει δε μια άκρως προκλητική θέση: «Το ζήτημα των εκτοπισμένων διευθετήθηκε μέσω της εθελοντικής ανταλλαγής πληθυσμών που επιτεύχθηκε μεταξύ των δύο πλευρών, στον τρίτο γύρο συνομιλιών που πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη το 1975. Η συμφωνία εφαρμόστηκε υπό την επίβλεψη της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο και τόσο η συμφωνία όσο και η εφαρμογή της καταγράφονται καλά σε σχετικά έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών (S/11789 της 5ης Αυγούστου 1975, S/11789/Add.1 της 10ης Σεπτεμβρίου 1975)».

Τα χρυσά διαβατήρια

Για τον εποικισμό, η θέση της τουρκικής πλευράς αξιοποιεί και τα όσα διαδραματίσθηκαν στην Κυπριακή Δημοκρατία με το περιβόητο Πρόγραμμα Πολιτογραφήσεων, αυτό που έμεινε γνωστό ως “χρυσά διαβατήρια”. Αναφέρει αρχικά ότι η διαδικασία μέσω της οποίας αποκτάται η “ιθαγένεια” στην “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου” είναι εφάμιλλη με τα πρότυπα που εφαρμόζονται ευρέως σε όλο τον κόσμο! Και φθάνει και στο διά ταύτα:

«Από την άποψη αυτή, πρέπει να σημειωθεί ότι η ελληνοκυπριακή διοίκηση έχει επιτρέψει την εγκατάσταση χιλιάδων μη Ελληνοκυπρίων στη νότια Κύπρο, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, σύμφωνα με τη δική της εσωτερική νομοθεσία. Θα πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι η ελληνοκυπριακή διοίκηση υποβλήθηκε επίσης σε ενδελεχή έλεγχο από την Ευρωπαϊκή Ένωση για το “σύστημα ιθαγένειας επενδυτών” που τέθηκε σε εφαρμογή το 2013, βάσει του οποίου μια επένδυση τουλάχιστον δύο εκατομμυρίων ευρώ (2,2 εκατομμύρια δολάρια) θα μπορούσε να αγοράσει ταξίδια χωρίς διαβατήριο και βίζα σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το εν λόγω σύστημα χορήγησης “χρυσών διαβατηρίων” έχει αξιοποιηθεί ως τρόπος ξεπλύματος χρήματος μέσω υπεράκτιων εταιρειών και παροχής ασφαλούς καταφυγίου σε φυγάδες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, αποκαλύφθηκε από έγκριτο μέσο ενημέρωσης ότι εξέχοντες Ελληνοκύπριοι πολιτικοί, οι οποίοι έπρεπε να παραιτηθούν, συμμετείχαν στη χορήγηση διαβατηρίων σε εγκληματίες». Επικαλείται δε δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ για το θέμα αυτό.

Για την επιτροπή Περιουσιών, στην επιστολή αναφέρεται ότι μέχρι τις 29 Σεπτεμβρίου 2021, 6.935 αιτήσεις έχουν υποβληθεί, 1.227 από τις οποίες έχουν ολοκληρωθεί μέσω φιλικών διακανονισμών και 34 μέσω επίσημων ακροάσεων. Από την άλλη πλευρά, όπως ισχυρίζεται, οι Τουρκοκύπριοι που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις περιουσίες τους στη νότια Κύπρο εξακολουθούν να μην μπορούν να διεκδικήσουν οποιοδήποτε ένδικο μέσο, συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης. Στην επιστολή διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι η ελληνική πλευρά καταστρέφει και λεηλατεί θρησκευτικά και πολιτιστικά μνημεία των Τουρκοκυπρίων. Φυσικά, πρόκειται για ένα ακόμη ψέμα της κατοχικής δύναμης.