Ελληνικές αρχές βαφτίζουν Αλβανούς σαν μουσουλμάνους χωρίς να είναι!

Οι υπηρεσίες ληξιαρχείων ανά την Ελλάδα, όταν πρόκειται κυρίως για Αλβανούς πολίτες φαίνεται κατά κανόνα να συμπληρώνουν την ένδειξη “Θρήσκευμα και Δόγμα” σε διάφορα πιστοποιητικά που εκδίδουν, χωρίς να ρωτούν τον ενδιαφερόμενο. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από πρόχειρη δειγματοληπτική έρευνα. Η πρακτική αυτή, που μάλλον οφείλεται σε γραφειοκρατική ευκολία, προκαλεί, όμως, σοβαρές επιπλοκές.

Έτσι όποιος Αλβανός πολίτης έχει όνομα που ξενίζει τις ελληνικές αρχές τον κατατάσσουν αυτομάτως και αυθαιρέτως μουσουλμάνο. Είναι προφανείς για όσους αντιλαμβάνονται το θέμα οι επιπλοκές που προκύπτουν και στην Ελλάδα, αλλά κυρίως στην Αλβανία. Στην μεν πρώτη εμφανίζεται με τη σφραγίδα του ελληνικού κράτους μια πλασματική εικόνα παρουσίας νομιμοποιημένων μουσουλμάνων και μάλιστα και παιδιών που γεννούνται εδώ. Στη δε Αλβανία διότι οι νέες γενιές βρίσκονται σε μια αναζήτηση θρησκευτικής ταυτότητας, πολλοί εκ των οποίων έχουν ασπαστεί τον Χριστιανισμό. Είναι απαράδεκτο, λοιπόν, μία επιπόλαιη και ως εκ τούτου εθνικά επικίνδυνη γραφειοκρατία να τους ταυτίζει παρά τη θέλησή τους με το Ισλάμ.

Στους σημερινούς καιρούς, πολλές φορές στις λεπτομέρειες κρύβονται ουσιαστικής σημασίας στοιχεία, τα οποία επηρεάζουν παραμέτρους της μελλοντικής εξέλιξης της κοινωνίας. Η ελληνική κοινωνία είναι από τις πλέον ενοποιημένες εθνικά, γλωσσικά και θρησκευτικά (Ορθόδοξοι), πράγμα που τις εξασφαλίζει συνοχή στην αντιμετώπιση προκλήσεων που αφορούν και οικονομικές δυσκολίες, αλλά κυρίως και επιβουλές από το εξωτερικό.

Γι’ αυτό και οι επιπόλαιες παρεμβάσεις με την πολιτογράφηση Αλβανών, τους οποίους εγγράφουν σαν μουσουλμάνους, χωρίς συχνά να είναι, προκαλούν σοβαρό πρόβλημα στο έτσι κι αλλιώς ευαίσθητο πεδίο της θρησκευτικής ταυτότητας. Ειδικά στις σημερινές συνθήκες ρευστότητας στη δημογραφία και την κοινωνική διαστρωμάτωση της Ελλάδας, λόγω του μεγάλου μεταναστευτικού ρεύματος των τελευταίων δεκαετιών.

Κατάπληξη και στους Αλβανούς

Φέρνουμε, λοιπόν, στην επιφάνεια ένα φαινόμενο που πολλοί Αλβανοί έχουν παρατηρήσει και μάλιστα με έκπληξη. Κυρίως αφορά την εγγραφή του θρησκεύματος σε διάφορα ληξιαρχικά πιστοποιητικά, κυρίως σε Πράξεις Γέννησης παιδιών από Αλβανούς γονείς που έχουν πάρει την ελληνική ιθαγένεια ή παραμένουν πολίτες της Αλβανίας. Για ακατανόητους λόγους οι ελληνικές αρχές στην ένδειξη “θρήσκευμα” των γονέων συμπληρώνουν με απαράδεκτη επιπολαιότητα “μουσουλμάνος/α” και για το Δόγμα το ευρηματικό μάλλον “μουσουλμανικό”, χωρίς να τους έχουν ρωτήσει και χωρίς να είναι υποχρεωτική η συγκεκριμένη αναφορά.

Για τη μεγάλη πλειονότητα των Αλβανών πολiτών αυτός ο χαρακτηρισμός αποτελεί μέχρι και προσβολή, καθότι μεγαλωμένοι στις συνθήκες αθεΐας που επικρατούσαν στην Αλβανία. Συνήθως αποφεύγουν να φέρουν αντίρρηση, επειδή φοβούνται μήπως προκληθεί εμπλοκή στη γραφειοκρατική διαδικασία έκδοσης των ληξιαρχικών εγγράφων. Ενδεικτικό της γραφειοκρατικής εθνικά επικίνδυνης επιπολαιότητας είναι ότι σε κορίτσι με το όνομα Έλενα έγραψαν αυθαιρέτως “θρήσκευμα μουσουλμάνα”. Το ίδιο και για αγόρι με όνομα Αρθούρος!

Η Αλβανία αποτελεί και στο πεδίο αυτό μια μοναδική ίσως περίπτωση. Στις μεγαλύτερες ηλικίες οι Αλβανοί είναι κατά κανόνα θρησκευτικά αδιάφοροι, καθότι γαλουχήθηκαν σε περιβάλλον απόλυτης απαγόρευσης της θρησκείας. Οι μεσαίες ηλικίες βρίσκονται σε μια αναζήτηση. Το ίδιο και οι νεότεροι που συχνά δεν τους δεσμεύει η όποια οικογενειακή παράδοση. Οι Αλβανοί, μάλιστα, που έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα για εργασία και κατά κανόνα για μόνιμη εγκατάσταση έχουν την τάση της ενσωμάτωσης σ’ όλα τα επίπεδα και στο θρησκευτικό. Η αυθαίρετη ταξινόμησή τους από ελληνικές ληξιαρχικές αρχές σαν “μουσουλμάνους” εγείρει ένα εμπόδιο στην ενσωμάτωσή τους.

Πότε θα διορθωθεί το λάθος

Χαρακτηρίσαμε επιεικώς γραφειοκρατική επιπολαιότητα αυτή την πρακτική, διότι οι συνέπειές της είναι –όπως προαναφέραμε– εθνικά επικίνδυνες. Υπενθυμίζουμε ότι η ενίσχυση της παρουσίας του Ισλάμ στην Ελλάδα αναφέρεται ολοένα και περισσότερο από την τουρκική πλευρά κι όχι μόνο. Αναφέρονται τρεις κατηγορίες: Πρώτον, τους Έλληνες πολίτες σε Θράκη (μουσουλμανική μειονότητα). Δεύτερον, τους μετανάστες από αραβικές χώρες. Τρίτον, τους μετανάστες από την Αλβανία, για τους οποίους υπογραμμίζουν ότι δεν υπάρχουν αριθμητικά στοιχεία εκτίμησης.

Στη δεκαετία του 1990, μάλιστα, στα Βαλκάνια, που φλέγονταν από τις και θρησκευτικού υπόβαθρου πολεμικές συγκρούσεις, το BBC είχε αναφερθεί στην παρουσία μουσουλμάνων στην Ελλάδα με την υπογράμμιση ότι το Ισλάμ ενισχύεται από τη μαζική εισροή Αλβανών μεταναστών. Είναι προφανές ότι πολλοί επιδιώκουν να μετατρέψουν σε φανατικούς μία τουλάχιστον μερίδα από αυτούς τους μετανάστες, που οι ελληνικές ληξιαρχικές αρχές βαπτίζουν κατά κανόνα αυθαιρέτως “μουσουλμάνους”. Αν όχι αυτή τη γενιά, την επόμενη ή και τη μεθεπόμενη. Το έργο το έχουμε δει στη Δυτική Ευρώπη.

Κι αυτό, παρότι οι Αλβανοί είναι ανθρωπολογικά πολύ συγγενείς με τους Έλληνες και πολύ προσαρμοστικοί με εμφανή τάση ενσωμάτωσης. Είναι, λοιπόν, εγκληματική η επιπόλαιη πρακτική που σήμερα ακολουθείται. Το ζήτημα είναι πολύ πιο σοβαρό από όσο κάποιοι επιπόλαιοι μπορεί να θεωρήσουν. Γι’ αυτό και απαιτείται οι δημόσιες υπηρεσίες να λάβουν αυστηρές εντολές, ώστε να εκτελούν το καθήκον τους με προσοχή και να μην ρίχνουν νερό στον μύλο ξένων επιδιώξεων. Γιατί οι Τούρκοι ποντάρουν στην κοινωνική μηχανική, μέσω της παράνομης μετανάστευσης, που επιδιώκει να στερήσει από τον Ελληνισμό το μοναδικό προτέρημα της συνοχής σε εθνική συνείδηση, γλώσσα και θρησκεία, που συνθέτουν την συνολική πόλιτισμική του ταυτότητα.