Ενοχλητικές αποκαλύψεις – Ο ρόλος της Ρωσίας
29/03/2023
Ο –συναισθηματικώς προκατειλημμένος- δημοσιοσχεσίτης του Σχεδίου Ανάν, Λόρδος Χάννεϋ, είχε χαρακτηρίσει το βέτο της Ρωσίας επί του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το εν λόγω σχέδιο ως «επονείδιστο»! Ο Χάννεϋ δεν μπήκε καν στον κόπο να δώσει εξηγήσεις για τον εκνευρισμό του, αλλά η ιστορία μας δείχνει ξεκάθαρα το ενδιαφέρον της Ρωσίας να προφυλάξει την Ελλάδα και την Κύπρο από το να καταντήσουν Αγγλοαμερικανικές Μπανανίες (με μερικά νησιά μείον) υπό τον έλεγχο της Τουρκίας.
Για πολιτισμικούς και γεωστρατηγικούς λόγους, η Ρωσία υπεστήριζε εν γένει την ελληνική και την κυπριακή ανεξαρτησία, τουλάχιστον από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης, η οποία προσπάθησε να απελευθερώσει την Ελλάδα το 1770, προστάτευσε τους Χριστιανούς στην Oθωμανική Aυτοκρατορία και φρόντισε ώστε τα ελληνικού νηολογίου σκάφη να πλέουν υπό ρωσική σημαία, συμβάλλοντας έτσι στο να έχει σήμερα η Ελλάδα δεσπόζουσα θέση στην διεθνή ναυτιλία.
Η Ελλάς απέκτησε την ανεξαρτησία της χάρη στις ρωσικές πιέσεις, παρά την αντίθεση των Βρετανών: ένα Αγγλο-Ρωσικό πρωτόκολλο του 1826 προέβλεπε –μετά από επίμονες προσπάθειες των Ρώσων- ότι εάν οι βρετανικές προσπάθειες να καταστεί η Ελλάδα ένα “αυτόνομο” κράτος (υποτελές των Οθωμανών) αποτύγχαναν, η Ρωσία (ή η Βρετανία) θα μπορούσε να επέμβει αφ’ εαυτού της. Η Ρωσία το έπραξε, εξαναγκάζοντας την Βρετανία (και την Γαλλία) να διακόψει τον από θαλάσσης εφοδιασμό των Οθωμανών. Η βρετανική κυβέρνηση φρικίασε με την ήττα του Τουρκο-Αιγυπτιακού στόλου στο Ναβαρίνο το 1827 και ανησυχούσε για τις φιλορωσικές τάσεις του Κόμη Καποδίστρια.
Ο φόβος των Βρετανών για τη Ρωσία έφθανε στα όρια της εμμονής: το 1841, ένας επηρμένος βρετανός Πρέσβυς είχε πει: «Το να ανεξαρτητοποιηθεί πραγματικά η Ελλάς είναι παράλογο. Η Ελλάς δύναται να είναι είτε αγγλική είτε ρωσική και αφού δεν πρέπει να είναι ρωσική, τότε είναι απαραίτητο να είναι αγγλική». Μερικά χρόνια αργότερα, όταν η Βρετανία πολεμούσε την Ρωσία στην Κριμαία, επέβαλε ναυτικό αποκλεισμό (μαζί με την Γαλλία) στον Πειραιά, προκειμένου να εμποδίσει την Ελλάδα να βοηθήσει την Ρωσία. Και το 1878, ο βρετανός Πρωθυπουργός Ντισραέλι έγραψε στην Βασίλισσα Βικτώρια λέγοντάς της ότι η Κύπρος ήταν το κλειδί για την Δυτική Ασία και ότι θα διασφάλιζε την Ασιατική Τουρκία σε περίπτωση ρωσικής εισβολής. Και τότε η Βρετανία την νοίκιασε.
Η πάσα του Τσώρτσιλ στις ΗΠΑ
Πιο προσφάτως, ο Τσώρτσιλ συνεφώνησε με τον Στάλιν ότι η Ελλάδα θα ήταν κατά 90% αγγλική και μόνο κατά 10% ρωσική, ενώ η Γιουγκοσλαβία θα ήταν 50-50. Κι όμως, η Βρετανία υπεστήριξε την κομμουνιστική αντιναζιστική αντίσταση της Γιουγκοσλαβίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ εστράφη εναντίον της αντίστοιχης ελληνικής. Η αιτία για την ανακόλουθη συμπεριφορά της Βρετανίας, η οποία συνέβαλε στο ξέσπασμα του ελληνικού εμφυλίου, ήταν η επιμονή του Τσώρτσιλ να στηρίξει την επιστροφή του Βασιλέως των Ελλήνων, παρά τις παραινέσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού και του επικεφαλής της βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής, ο οποίος και απελύθη.
Ο εμφύλιος έδωσε στην Βρετανία μια δικαιολογία για να παραμείνει προσκολλημένη στην Κύπρο, ισχυριζόμενη –για λόγους σκοπιμότητος–ότι η Ένωση θα ενίσχυε τον κομμουνισμό. Και τότε έκανε πάσα την Ελλάδα στις ΗΠΑ. Ως εκ τούτου, το αγγλικό κληροδότημα πέρασε στους Αμερικανούς: μέχρι και το 1963, οι Αμερικανοί εκπαίδευαν τους Έλληνες χωροφύλακες βάζοντάς τους να σκοτώνουν όσο πιο άγρια μπορούσαν γουρούνια που είχαν πάνω τους αυτοκόλλητα του ΚΚΕ, προσποιούμενοι ότι τα γουρούνια ήταν κομμουνιστές που τους είχαν βιάσει τις αδελφές!
Το 1975, ο Κίσινγκερ είπε στον Βρετανό μπάτλερ του «να εξακολουθήσει να έχει υπό κατοχή αυτό το τετράγωνο [την Κύπρο] της παγκόσμιας σκακιέρας.» Η Βρετανία εξακολουθεί να υπακούει, ενώ η Ρωσία επαναβεβαιώνει τον ρόλο της ως παράγων σταθεροποιήσεως της περιοχής. Και το ερώτημα ήταν αν θα στήριζε η τότε ελληνική κυβέρνηση την φιλορωσική συμπεριφορά της Κύπρου ή αν θα ακολουθούσε το μαλθακό αγγλοσαξωνικό στυλ του Γιώργου Παπανδρέου…
Στο επόμενο μέρος: Ο ρόλος των Άγγλων στο σχέδιο Ανάν
