Η απόφαση για την Αγία Σοφία μπορούσε να προσβληθεί νομικά

Σχετικά με την Αγία Σοφία, παρότι η UNESCO, ή Τούρκοι πολίτες χριστιανοί θα μπορούσαν, ως έχοντες έννομο συμφέρον, να παρέμβουν στη δίκη, ζητώντας την απόρριψη της προσφυγής επί της οποίας αποφάνθηκε θετικά το τουρκικό Συμβούλιο της Επικρατείας (Daniştay) με την απόφαση της 10ης Ιουλίου 2020, αυτό δεν συνέβη.

Λόγω ολιγωρίας; Λόγω καλοπιστίας προς την ανώτατη τουρκική Δικαιοσύνη, η οποία όπως αποδείχθηκε δεν τήρησε την ισονομία του τουρκικού Συντάγματος; Δεν γνωρίζω. Συγκεκριμένα, το Τουρκικό Σύνταγμα δεν ορίζει κυρίαρχη/δεσπόζουσα θρησκεία, όμως με την ερμηνεία που έδωσε το τουρκικό Συμβούλιο της Επικρατείας, χορήγησε το δικαίωμα στο Τούρκο Πρόεδρο να εκχωρήσει έναν αμιγώς μουσειακό χώρο παγκόσμιας κληρονομιάς για προσευχή μόνον μουσουλμάνων Τούρκων.

Την ίδια στιγμή στερεί από τους Χριστιανούς Τούρκους πολίτες το ατομικό δικαίωμα ίσης μεταχείρισης χριστιανικής προσευχής σ’ ένα μνημείο που πριν γίνει τέμενος το 1453 οικοδομήθηκε και λειτούργησε αρχικά και για αιώνες ως χριστιανικός ναός. Το δέον θα ήταν να μην είχε εκδοθεί αυτή η απόφαση του τουρκικού Συμβουλίου της Επικρατείας είτε απέχοντας είτε απορρίπτοντας την προσφυγή.

Νομικά επιχειρήματα για την Αγία Σοφία

Εφόσον όμως εκδόθηκε πρέπει να καταδειχθεί πως αυτή έσφαλε, κατά το Τουρκικό Σύνταγμα, στερώντας ίσο ατομικό δικαίωμα στους χριστιανούς Τούρκους πολίτες και φυσικά έτι περαιτέρω, έσφαλε και ο Τούρκος Πρόεδρος με το Προεδρικό Διάταγμα που υπέγραψε, δημιουργώντας διεθνές ηθικό και πολιτιστικό πρόβλημα.

Ως εκ τούτου, θα πρέπει μέσω της Ολομέλειας των δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και του αντίστοιχου Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Δικηγορικών Συλλόγων (CCBE) να ενισχυθούν νομικά, στο πλαίσιο της ισονομίας, όπως την ορίζει το Τουρκικό Σύνταγμα, οι Τούρκοι Χριστιανοί πολίτες, να προσφύγουν στο τουρκικό Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας αναγνώριση και του δικού τους δικαιώματος προσευχής στην Αγιά Σοφιά.

Ακόμα καλύτερα μπορούν να ζητήσουν να ακυρωθεί το με ημερομηνία 10 Ιουλίου 2020 Προεδρικό Διάταγμα του Τούρκου Προέδρου, ή να ασκηθεί διεθνής νομική πίεση στον Τούρκο Πρόεδρο να ανακαλέσει οίκοθεν το εν λόγω Προεδρικό Διάταγμα, επανερχόμενη η Αγιά Σοφιά στην προτεραία κατάσταση. Όλα τα υπόλοιπα καταδικαστικά και ευχολόγια που ακούγονται διεθνώς και πανελληνίως αφενός είναι άκαιρα, αφετέρου έπρεπε να έχουν γίνει χρόνια πριν και φυσικά ουδέν έννομο αποτέλεσμα παράγουν.