Η Κύπρος σε ρόλο Ιφιγένειας στη νέα φάση των ελληνοτουρκικών

Η κατοχική δύναμη, εδώ και καιρό θέλει να παίξει ένα παιχνίδι τακτικής για να κερδίσει στα διάφορά ανοικτά της μέτωπα: Στις Βρυξέλλες, στη Λευκωσία, αλλά και στην Αθήνα. Όπως είναι γνωστό, την υστάτη, πριν την τελευταία σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Βίλνιους της Λιθουανίας, ο Ερντογάν επανέφερε στην ατζέντα τα ευρωτουρκικά. Μια εξέλιξη που θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις και αναλόγως των πραγματικών προθέσεων της Άγκυρας, να λειτουργήσει και σε σχέση με τις προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας για να συνδεθούν οι σχέσεις Τουρκίας-ΕΕ με το Κυπριακό.

Τι κάνει, όμως, η Άγκυρα; Κάνει ανοίγματα προς την Αθήνα και τις Βρυξέλλες τηρώντας ταυτόχρονα σκληρή γραμμή στο Κυπριακό. Επιμένει στις γνωστές θέσεις της προτάσσοντας την αξίωση για λύση δυο κρατών. Ο υπουργός Εξωτερικών της κατοχικής δύναμης, Χακάν Φιντάν, μιλώντας στην τελετή έναρξης των εργασιών της 14ης Διάσκεψης Πρέσβεων στην Άγκυρα, έκανε ευθέως την αποσύνδεση.

Είπε ότι «επιθυμούμε να προωθήσουμε τις σχέσεις μας με όλες τις χώρες στην περιοχή μας πάνω σε μια θετική ατζέντα». Και υπογράμμισε επί τούτου ότι «πιστεύουμε ότι η τρέχουσα θετική ατμόσφαιρα προσφέρει μια μεγάλη ευκαιρία να βρούμε λύσεις στις διαφορές με τη γειτονική μας Ελλάδα. Υπό αυτό το πρίσμα είμαστε ειλικρινείς. Ελπίζουμε ότι και η ελληνική πλευρά θα δείξει την ίδια ειλικρίνεια».

Την ίδια ώρα ο Φιντάν, έσπευσε να αναφέρει πως «από την άλλη, η στάση μας στην Κύπρο, τον εθνικό σκοπό μας, είναι ξεκάθαρη. Η κύρια πολιτική μας είναι η αναγνώριση της κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος των Τουρκοκυπρίων. Θα συνεχίσουμε να προστατεύουμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο».

Είναι ξεκάθαρο, για λόγους τακτικής, η Άγκυρα συντηρεί το “καλό κλίμα” με την Αθήνα, χωρίς, βέβαια, να υπεισέρχεται στην ουσία ή να κάνει το όποιο σινιάλο ότι διαφοροποιεί πάγιες θέσεις της, οι οποίες στηρίζονται στην πολιτική του επεκτατισμού. Προβαίνει σε δηλώσεις ( θεωρητικά πάντα), που κάνουν τους Ευρωπαίους να χαμογελούν. Ούτε στην περίπτωση αυτή δεν δίνει “λεπτομέρειες” για τις προθέσεις της να ανοίξει ξανά το κουτί με τις σχέσεις της με την Ε.Ε. Δεν χρειάζεται να το πράξει, δεν της έχουν ζητήσει διευκρινίσεις.

Η Κύπρος και το στοίχημα με την ΕΕ

Στη σκακιέρα των κινήσεων, αφήνει το Κυπριακό εκτός. Για την ακρίβεια υπόσχεται ότι κάτι αλλάζει στα ελληνοτουρκικά και τα ευρωτουρκικά, αλλά επιμένει σε μαξιμαλιστικές θέσεις στο θέμα της Κύπρου. Με αυτή την προσέγγιση ρίχνει την μπάλα στους… απέναντι αφήνοντας να αιωρείται ένα ζήτημα: Να αφεθεί η ευκαιρία επίλυσης διαφορών, βελτίωσης σχέσεων για το Κυπριακό; Με την τακτική αυτή η κατοχική πλευρά επιδιώκει να κερδίσει σε όλα τα πεδία. Ευελπιστώντας ότι από όλο αυτό το πλαίσιο της “νέας εποχής”, η Κύπρος θα είναι η παράπλευρη απώλεια και πως θα κερδίσει όσα επιδιώκει στο νησί. Θα είναι το μεγάλο της τρόπαιο; Θα είναι η Ιφιγένεια; Για άλλη μια φορά;

Σε αυτό το προβλεπτό, όπως διαφαίνεται παιχνίδι της Άγκυρας, μπορεί να λειτουργήσει ως σφήνα η Λευκωσία. Πώς; Ήδη έχει προετοιμάσει το έδαφος για την εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κυπριακό. Σε σημείο που και από πλευράς Βρυξελλών γίνονται σκέψεις και για το ποιος μπορεί να αναλάβει ένα αναβαθμισμένο ρόλο. Το στοίχημα για την Κυπριακή Δημοκρατία είναι να “περάσει” στους… δύσκολους εταίρους της πως η βελτίωση των ευρωτουρκικών σχέσεων περνά από τη Λευκωσία. Το ίδιο ισχύει και για τα ελληνοτουρκικά.

Όχι μόνο επειδή η Κύπρος είναι μέρος των αποφάσεων για την Τουρκία, σε ό,τι αφορά την Ε.Ε., αλλά γιατί θα είναι παραδοξότητα να μπει στο περιθώριο το Κυπριακό, να θυσιαστεί, για να ικανοποιηθούν οι σχεδιασμοί της κατοχικής πλευράς. Μέχρι στιγμής ο Ερντογάν δεν φαίνεται διατεθειμένος να πάει κάποια φορά στο ταμείο και να πληρώσει λογαριασμό για τα ευρωτουρκικά, πολύ περισσότερο για τα ελληνοτουρκικά. Γι’ αυτό όλοι πρέπει να κρατούν μικρό καλάθι και να πάψουν να αεροβατούν!