Η “στροφή” Ερντογάν προς τη Δύση και τα “θαύματα” στη Μονή Αββακούμ

Θέλει ο Ερντογάν, λένε, λύση και επιχειρεί στροφή προσέγγισης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σπεύδουν δε όλοι αυτοί οι ευκολόπιστοι να σημειώσουν πως «εάν λέει και μια κουβέντα παραπάνω είναι γιατί απευθύνεται στο εσωτερικό του ακροατήριο». Παλαιότερα τα έλεγε επειδή δεν έλεγχε τον στρατό και φοβόταν. Παλαιότερα τα έλεγε γιατί δεν έλεγχε το κράτος και τους μηχανισμούς.

Τι δεν ελέγχει πλέον; Ελέγχει και την αναπνοή των Τούρκων και όποτε θυμώσει, όταν δεχθεί κριτική, τους κόβει και το οξυγόνο. Έχουμε να κάνουμε με έναν ισλαμοφασίστα, οποίος ξέρει να αξιοποιεί στο έπακρο τη στρατιωτική του ισχύ και να επιβάλλει τις πολιτικές του. Αναμένουμε δεκαετίες να κάνει την κίνηση. Όπως περιμέναμε μετά τη σύνοδο του Ελσίνκι. Ή στο Μπούργκερνστοκ, όταν τα Ην. Έθνη διέρρεαν την πληροφορία ότι ο Ερντογάν ήταν έτοιμος να επιστρέψει την Καρπασία.

Και τώρα, μετρώντας για μια ακόμη φορά τις δυσκολίες που έχει στην οικονομία, τον παρουσιάζουν πιεσμένο και έτοιμο για τη μεγάλη κίνηση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο Κυπριακό. Βεβαίως εκείνοι, οι οποίοι θεωρούν πως αναμένεται οσονούπω στροφή Ερντογάν, είναι οι ίδιοι που υποστηρίζουν ότι ενόψει τούτο θα μπορούσε να γίνουν και κινήσεις από την ελληνική πλευρά. Όπως, για παράδειγμα, στα θέματα της κυριαρχίας. Όχι ακριβώς αυτό που ζητούν οι Τούρκοι, λένε, αλλά κάτι που να τους ικανοποιεί και θα το δεχθούν.

Δηλαδή, κυριαρχική ισότητα… εμβολιασμένη με την εποικοδομητική ασάφεια του Φόρεϊν Όφις. “Κυπριακής” ανακάλυψης κυριαρχία! Για να κάνει δηλαδή τη στροφή ο Ερντογάν, πρέπει να τον… χρυσώσουμε. Όπως είπε και η απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Μαρία Άνχελ Ολγκίν Κουεγιάρ, «εσείς θέλετε συνομιλίες, εσείς πρέπει να δώσετε». Δεν το είπε πρώτη. Προηγήθηκε ο Βρετανός πρέσβης. Έτσι γίνεται πάντα. Το λέει ο Βρετανός και αναπαράγεται από τους υπόλοιπους.

Το θαύμα Ερντογάν είναι όπως αυτά στο Αββακούμ!

Έχει από τον καιρό που ο Ερντογάν ήταν στη φυλακή και κυβερνούσε εκ μέρους του ο Γκιουλ, που περιμένουν κάποιοι να γίνει το… θαύμα. Λένε, αυτοί που είναι σίγουροι για το… θαύμα, πως ήδη ο Ερντογάν έκανε την κίνησή του το 2004 αποδεχόμενος το σχέδιο Ανάν και πως εμείς δεν είμαστε “πιστοί στην ιστορία”. Εννοούν, δηλαδή, τέτοια κίνηση;

Δηλαδή, ένα σχέδιο, που του διασφάλιζε εσαεί παρουσία της κατοχικής δύναμης στην Κύπρο και έδινε υποσχέσεις και ελπίδες στους Ελληνοκύπριους. Είναι σαφές πως είναι η Τουρκία που θα πρέπει να κάνει την κίνηση σε σχέση με την Κύπρο. Αυτή προκάλεσε το πρόβλημα. Αυτή θα πρέπει να προβεί σε ενέργειες, που θα οδηγούν σε μια συμφωνία. Θέλει καλές σχέσεις με την Ε.Ε., γιατί να έλθει ο λογαριασμός στη Λευκωσία; Η Τουρκία οφείλει να δώσει δείγματα γραφής με αλλαγή στάση έναντι της Κύπρου, της Ελλάδος, των Κούρδων, της Συρίας.

Να δώσει δείγματα γραφής και στα θέματα της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Βερολίνο προσπάθησε να πείσει τη Λευκωσία να μην αντιδρά στην συμπερίληψη μιας θετικής αναφοράς στα ευρωτουρκικά. Χωρίς αντάλλαγμα. Χωρίς να δοθεί καμία ένδειξη αλλαγής συμπεριφοράς από την κατοχική δύναμη. Η κυπριακή πλευρά δεν αποδέχθηκε να χρεωθεί το δώρο. Με την πολιτική του κατευνασμού δεν πρόκειται να δούμε ποτέ την Τουρκία να κάνει στροφή. Αντίθετα αποθρασύνεται. Το αναμενόμενο “θαύμα” Ερντογάν είναι όπως αυτά στο Αββακούμ!

Υ.Γ. Υπάρχει και η ήττα Ερντογάν στις δημοτικές εκλογές. Είναι “σε δύσκολη κατάσταση” και ενδέχεται να μείνει μετέωρη η στροφή του. Την ίδια ώρα, άρχισαν οι θαυμαστές του Ερντογάν να καλοβλέπουν τον Ιμάμογλου. Νέος, φιλόδοξος και όταν χρειαστεί πιο σκληρός στις θέσεις του έναντι της Κύπρου. Αλλά κάπου πρέπει να επενδύουν οι προσαρμοστικοί, κατευναστικοί.