Η Τουρκία ξεκαθάρισε τι θέλει και ψάχνει θύματα να τα δεχθούν

Την ώρα κατά την οποία στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου στην δημόσια σφαίρα, οι συζητήσεις αφορούν την διαφθορά, όχι κατά του φαινομένου αλλά στο ποιος εμπλέκεται λίγο, πολύ ή καθόλου, αλλά και το Κυπριακό, αναζητώντας ακόμη τι θέλουμε! Στο δε παρασκήνιο αναπτύσσονται διάφορες δράσεις.

Αλλά και στο προσκήνιο, είναι σαφές πως η προσπάθεια επαναπροσέγγισης Τουρκίας και ΕΕ συνεχίζεται και εντείνεται. Ανακοινώθηκε το ταξίδι του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου την Παρασκευή στις Βρυξέλλες, ενώ στα πλαίσια αυτά πρέπει να περιληφθεί, σε κάποια βαθμό και η χθεσινή παρουσία του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών στην Άγκυρα. Είναι προφανές πως η προσπάθεια που καταβάλλεται για την επαναπροσέγγιση Τουρκίας και ΕΕ, αγγίζει τόσο το Κυπριακό όσο και τα ελληνοτουρκικά.

Στο παρελθόν, χρησιμοποιήθηκαν τα ευρωτουρκικά ως εργαλείο ώστε να καταστούν καταλύτης και να επιλυθούν ζητήματα που προκαλούσε η κατοχική Τουρκία, σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδος. Αυτό το εγχείρημα απέτυχε, επειδή το κεφάλαιο των ενταξιακών συνομιλιών της Τουρκίας, όσο αυτές διαρκούσαν, λειτούργησε ως να αποθρασύνει την κατοχική δύναμη. Και αυτή την φορά φαίνεται πως τούτο θα γίνει. Η προσέγγιση με την Άγκυρα έχει ατζέντα και αφορά τόσο το μεταναστευτικό, το οποίο ο Ερντογάν χρησιμοποιεί ως “μπαμπούλα” για τους Ευρωπαίους, όσο και τις διμερείς οικονομικές συναλλαγές.

Το Κυπριακό, τα ελληνοτουρκικά και η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι ασφαλώς στην ατζέντα, όμως δεν είναι το μείζον. Η έναρξη των παράλληλων διαδικασιών που δρομολογούνται, όπως έχει επισημανθεί, συνδέεται με την προγραμματισμένη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου. Όταν βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαδικασίες δεν αναμένεται ότι θα διεξαχθεί η συζήτηση, ή τουλάχιστον αυτή δεν θα αφορά ενδεχόμενες κυρώσεις.

Τι επιδιώκει η Τουρκία

Είναι σαφές πως ενόψει εξελίξεων, που θα είναι σοβαρές και πιεστικές, επιβάλλεται να εγκαταλειφθεί η εσωστρέφεια και οι βολικές λογικές της πεπατημένης, που είναι εγκλωβισμένες στην “σιγουριά” της συνθηματολογίας. Η Πενταμερής Διάσκεψη, που χρονικά τοποθετείται το δεύτερο δεκαπενθήμερο Φεβρουαρίου, δεν θα είναι ταξίδι αναψυχής στη Νέα Υόρκη! Ο Γενικός Γραμματέας, έχει προφανώς ζυγίσει τα δεδομένα και συγκαλεί την τρίτη, στη διάρκεια της θητείας του, σύναξη για το Κυπριακό και θα επιδιώξει ξεκαθάρισμα των προθέσεων.

Είτε αποτύχει η προσπάθεια είτε όχι, για τον Γενικό Γραμματέα θα είναι το αποτέλεσμα που θα καθορίσει τα επόμενα του βήματα. Η κατοχική Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει τις επιδιώξεις της. Να διασφαλίσει την «κυριαρχική ισότητα», δηλαδή ένα συνομοσπονδιακό μοντέλο. Η τουρκική πλευρά δεν βιάζεται για λύση και η “θετική” ανταπόκρισή της στην Πενταμερή, έχει σχέση με τα ανταλλάγματα που έχει λάβει. Συγκεκριμένα: Θα είναι όλα τα θέματα προς συζήτηση, περιλαμβανομένης και της συμφωνίας δύο κρατών και της συνομοσπονδίας.

Έχει καταφέρει να ενταχθεί στις παρασκηνιακές συζητήσεις και το ενδεχόμενο αλλαγής των παραμέτρων, «εάν το θέλουν οι δύο πλευρές» είπε η κ. Λουτ στη Λευκωσία, όπως δείχνει και η επιστράτευση της βρετανικής εμπνεύσεως «εποικοδομητικής ασάφειας», για να μπορεί να “πωληθεί” στους Έλληνες η συνομοσπονδία για ομοσπονδία!

Να αναληφθούν πρωτοβουλίες

Σε όλα αυτά βοηθούν και τα Ηνωμένα Έθνη, που με τις δύο τελευταίες εκθέσεις του Γενικού Γραμματέα, έστειλαν στα αζήτητα την Κυπριακή Δημοκρατία και επιπλέον επιστράτευσαν την άκρως επικίνδυνη ορολογία των «ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών αρχών». Μια ορολογία, η οποία αντιστρατεύεται τα ψηφίσματα του ίδιου του Οργανισμού και θα ήταν σοβαρός λόγος η Λευκωσία να κατακρίνει έντονα τις εκθέσεις και να ζητήσει να μην ξανασχοληθούν οι συντάκτες τους με το Κυπριακό. Το ζητούμενο είναι, λοιπόν, τι θέλουμε εμείς!

Όποια επικίνδυνα μηνύματα έχουν σταλεί από τη Λευκωσία, πρέπει να αποσυρθούν. Την ίδια ώρα πρέπει να ξεκαθαρισθεί τι θέλουμε. Την αδιέξοδη πεπατημένη, που συζητείται εδώ και 46 χρόνια; Έναν «νέο ρεαλισμό»; Μια κενού περιεχομένου αποκεντρωμένη ομοσπονδία; Η οδός της λύσης περνά μέσα από την αποκατάσταση της ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων όλων των πολιτών.

Για αυτό και θα πρέπει να εξηγηθεί και στους Τουρκοκύπριους τι θα χάσουν εάν αποδεχθούν χωριστό κράτος, ή μια συνομοσπονδία ελεγχόμενη από την κατοχική Τουρκία. Αντί να αντιμετωπίζονται οι εξελίξεις φοβικά, θα πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες: Να κατατεθούν δέκα βασικές αρχές, που θα διασφαλίζουν πλήρως τα δικαιώματα των πολιτών, την συνέχεια του κράτους, την ασφάλεια της χώρας, χωρίς διαχωριστικές γραμμές, στρεβλώσεις σε βάρος της δημοκρατίας και εξαρτήσεις από τρίτους.