Κυπριακό: Εθνικός διαχωρισμός ή ενιαία κοινωνία;

Το στοίχημα για το Κυπριακό είναι, σε σχέση με τη λύση, η παρουσία-έλεγχος από την Τουρκία και μάλιστα εσαεί, ή η ανατροπή των κατοχικών δεδομένων, η πλήρης απελευθέρωση. Αυτό για να γίνει θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν και οι Τουρκοκύπριοι, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα το αποδεχθεί η Άγκυρα. Ωστόσο, έχει σημασία οι Τουρκοκύπριοι να κάνουν την επιλογή τους: ή μαζί με τους Ελληνοκύπριους σε ένα κοινό μέλλον ή να παραμείνουν απομονωμένοι και όμηροι της Τουρκίας.

Ο κατοχικός ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, πάλαι ποτέ «ηγέτης της λύσης», διαβάζει ανάποδα τις επιπτώσεις από την εφαρμογή της «θετικής ψήφου». Ισχυρίζεται πως εάν δεν εφαρμοστεί αυτή η ρύθμιση, θα προκληθεί χάος! Επιμένει σε μια αξίωση, η οποία με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στην κατάρρευση του κράτους. Επιμένει σε μια ρύθμιση με βάση την οποία διαιωνίζει τον διαχωρισμό και θα αναπαράγει εθνικισμούς και αντιπαραθέσεις.

Όταν θεωρεί εκ προοιμίου ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μετά από μια συμφωνία στο Κυπριακό θα ψηφίζουν χωριστά και θα βρίσκονται σε αντίπερα όχθη, μπορεί να θεωρείται οπαδός της λύσης; Μάλλον οπαδός μιας τουρκικής λύσης είναι. Είναι προφανές πως αυτή ακριβώς η θέση επιβεβαιώνει προθέσεις και διαθέσεις της τουρκικής πλευράς. Το χάος θα προκαλείται όποτε θέλει και το επιδιώκει η Τουρκία. Αυτό είναι το θέμα. Γιατί διαφορετικά δεν θα επέμεναν ο Ερντογάν και οι εγκάθετοι του στα κατεχόμενα στα βέτο.

Ένα κράτος, το οποίο ξεκινά να λειτουργεί με σημαντικά ελλείμματα δημοκρατίας και στηρίζεται στον εθνικό διαχωρισμό δεν μπορεί να έχει μέλλον. Είναι προφανές πως ο Ακιντζί και ο κάθε εγκάθετος της Τουρκίας στα κατεχόμενα όπως αποδεικνύεται λειτουργεί για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Άγκυρας, του καθεστώτος Ερντογάν. Πέραν τούτου, είναι προφανές πως ο Ακιντζί λειτουργεί σαν οι Τουρκοκύπριοι να αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας από τους Ελληνοκύπριους. Είναι ένα σύνδρομο, το οποίο καταδιώκει, δυστυχώς, εκείνους που διαχειρίζονται στα κατεχόμενα την προώθηση της τουρκικής πολιτικής στο Κυπριακό.

Mε πράξεις και συμπεριφορές

Ο Ακιντζί αναφέρθηκε σε σύγκλιση που τώρα εγκαταλείπεται. Η σύγκλιση -είπε σε προχθεσινές δηλώσεις του- ήταν ότι στο Υπουργικό θα συμμετέχουν 7 Ελληνοκύπριοι και 4 Τουρκοκύπριοι και σε κάθε απόφαση θα χρειάζεται τουλάχιστον μία θετική ψήφος από κάθε πλευρά. Σε περίπτωση, συνέχισε, που υπήρχαν εμπόδια στη λήψη απόφασης, ή δεν μπορούσε να ληφθεί μια απόφαση και εμποδίζονταν διεθνείς υποχρεώσεις, δημιουργήθηκε μηχανισμός επίλυσης διαφορών. Θα μπορούσε επιπλέον να μεταφερθεί το θέμα στο ομοσπονδιακό δικαστήριο, συμπλήρωσε.

Είναι σαφές. Από τη στιγμή που δεν θα είναι στόχος η οικοδόμηση ενός μέλλοντος στη βάση του εθνικού διαχωρισμού, πρέπει να λειτουργήσουν όλοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, ιδεολογικά-πολιτικά. Στην περίπτωση εκείνη, που οι πολιτικές δυνάμεις θα τοποθετούνται ιδεολογικοπολιτικά και όχι με βάση την εθνική τους καταγωγή, η δημοκρατία και η ισονομία θα λειτουργήσει καλύτερα.

Ξεπερνιέται έτσι και η όποια στρεβλωτική προσέγγιση μπορεί να δοθεί στην «πολιτική ισότητα». Δεν θα χρειάζονται βέτο και ειδικές πλειοψηφίες. Δεν είναι, όμως, αυτό που θέλει η τουρκική πλευρά. Το λέγει, το δείχνει με πράξεις και συμπεριφορές. Και το ζήτημα είναι αυτό που φωνάζουν οι Τούρκοι ότι θέλουν να το ακούσουν σε Αθήνα και Λευκωσία. Γιατί, ως γνωστό, με ψευδαισθήσεις δεν ασκείται πολιτική.