Ο Χακάν Φιντάν μπροστά στον καθρέφτη – Οι καλοί και οι κακοί έποικοι!

Οι αλληλοκατηγορίες και επί προσωπικού, δείχνουν πως οι δυο τους θέλουν να τινάξουν γέφυρες επικοινωνίας. Δυο κράτη με βεβαρημένο παρελθόν και παρόν, βρέθηκαν για προφανείς λόγους σε διαφορετική «πλευρά της ιστορίας». Τούρκοι αξιωματούχοι κατηγορούν το Ισραήλ, έχοντας και τη δική τους φωλιά λερωμένη.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, απευθυνόμενος στους Ισραηλινούς, περιέγραψε μια κατάσταση, που ισχύει σε ότι αφορά το Ισραήλ, αλλά ήταν ως να έβλεπε το εαυτό του στον καθρέφτη: «Κατέχετε το έδαφος κάποιου. Και δεν μένετε με την κατοχή, κατάσχετε και το σπίτι του, το γκρεμίζετε, τον πετάτε έξω, ύστερα φέρνετε άλλους και τους βάζετε εκεί, ύστερα βρίσκετε έναν όρο, τους λέτε ‘έποικους’’. Το όνομα αυτού είναι κλεψιά».

Το θράσος της κατοχικής δύναμης της… επιτρέπει φαίνεται να κατηγορεί κι άλλους όσα πράττει η ίδια. Γιατί εποίκους μεταφέρει το Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη. Αυτοί οι έποικοι, που μεταφέρει το Ισραήλ, ο Ερντογάν τους χαρακτήρισε «τρομοκράτες κατοχικούς έποικους». Ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος, Σενέρ Λεβέντ, έγραψε επί τούτου ότι «αν θα αποκαλέσουμε τρομοκράτες τους εποίκους οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στα σπίτια των Παλαιστινίων, τι θα αποκαλέσουμε τους εποίκους που εγκαταστάθηκαν στα σπίτια των Ελληνοκυπρίων στην Κύπρο;». Απάντηση δεν θα πάρει.

Ο εποικισμός στην Κύπρο ξεκίνησε από το 1975 και αποτέλεσε ένα εργαλείο δημογραφικής αλλοίωσης του νησιού και τουρκοποίησης των κατεχομένων. Με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν- αλλά δεν επιβεβαιώνονται- οι έποικοι είναι πλειοψηφία στα κατεχόμενα. Περαιτέρω, μέσα και από την υποχωρητικότητα της ελληνικής πλευράς και την προώθηση των «ευφάνταστων ιδεών» των διάφορων μεσολαβητών, οι έποικοι αποκτούν και «δικαιώματα».

Ο εποικισμός στην Κύπρο, αν και είναι έγκλημα πολέμου και τιμωρείται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, στην Κύπρο αντιμετωπίζεται ως ένα κομμάτι της λύσης. Όχι για να επιστρέψουν στην Τουρκία όλοι, αλλά για να «νομιμοποιηθούν» κάποιοι. Και τα δικαιώματα τους συζητούνται σε βάρος Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων, Λατίνων. Στην Κύπρο παρακολουθούμε βαθμηδόν την υλοποίηση ενός σχεδιασμού, εθνοκάθαρσης, μεταφοράς εποίκων, σφετερισμού ελληνοκυπριακών περιουσιών.

Τι περιμένει κανείς όταν το θύμα δέχεται, για παράδειγμα, πως το δικαίωμα στην περιουσία, συνδέεται με το «συναισθηματικό δεσμό». Άκουσον- άκουσον, δέχθηκαν ότι οι πρόσφυγες που το 1974 ήταν κάτω των δέκα ετών, δεν έχουν «συναισθηματικό» δεσμό. Με βάση αυτή την… ανακάλυψη δεν έχουν δικαίωμα στις περιουσίες τους.

Η Τουρκία με την κρίση στη Μέση Ανατολή- και πριν από αυτήν βεβαίως- συμπεριφερόμενη με την γνωστή αλαζονεία ισχύος, έχει φθάσει στο σημείο να διαχωρίζει τους έποικους σε καλούς και κακούς. Οι δικοί της, βέβαια και με ελληνική βοήθεια αλλά και τρίτων, είναι άνθρωποι που έχουν δικαιώματα, περισσότερα και από τον γηγενή πληθυσμό.

Οι Τούρκοι έποικοι- σύμφωνα με την Άγκυρα- είναι… καλοί, αυτοί του Ισραήλ είναι οι κακοί. Ο Ερντογάν, ο Φιντάν, το καθεστώς της Άγκυρας εν γένει, έχουν ανακαλύψει εσχάτως ότι κι άλλοι υιοθετούν τις ίδιες πρακτικές. Είναι γι αυτό που αντιδρά; Ή δεν δέχονται κι άλλους να έχουν τις ίδιες πρακτικές; Ο εποικισμός μιας ανάγνωσης είναι. Είναι έγκλημα πολέμου.

ΥΓ: Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι η μόνη χώρα, που έχει πρόταση για τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Ανεξαρτήτως της έκβασης της πρωτοβουλίας, δεν γίνεται αντιληπτό γιατί κάποιοι στο εσωτερικό την ειρωνεύονται. Είναι αυτοί που θέλουν τη χώρα μίζερη, απομονωμένη και έτοιμη να παραδοθεί.
ΥΓ1: Η έρευνα της κοινοπραξίας δημοσιογράφων έχει κτυπήσει καμπανάκι. Δρομολογούνται μέτρα και αποφάσεις για να αφήσει η χώρα πίσω της τέτοιες συμπεριφορές. Όλοι θα κριθούν, ασφαλώς, από το αποτέλεσμα. Κυρίως εκείνοι που προσπαθούν να βάλουν τρικλοποδιές.