Οι προτάσεις Νίμιτς στο μικροσκόπιο

του Σταύρου Λυγερού  – 

Τα πέντε ονόματα που έριξε στο τραπέζι ο Νίμιτς ουσιαστικά καλύπτουν σχεδόν όλο το φάσμα των σύνθετων ονομασιών για το γειτονικό κράτος. Μεταξύ αυτών υπάρχουν σύνθετες ονομασίες που θίγουν τα θεμιτά ελληνικά συμφέροντα και άλλες που όχι. Αυτό που δεν έχει ακόμα διευκρινισθεί είναι εάν το όνομα που θα συμφωνηθεί θα είναι για όλες τις χρήσεις (δηλαδή θα είναι το νέο συνταγματικό όνομα) ή μόνο για τις διεθνείς χρήσεις. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, πάντως, φαίνεται πως η διαπραγμάτευση αφορά το δεύτερο.

Πρώτο στον κατάλογο, όπως είχαμε εγκαίρως αποκαλύψει, είναι το “Νέα Μακεδονία” (σλαβικά “Nova Makedonija”), Σε προηγούμενο σχόλιό μας είχαμε αποδείξει τους λόγους που αυτό το όνομα για το κράτος επικυρώνει αντί να ακυρώνει τον “Μακεδονισμό” των Σκοπίων, το φαντασιακό ιδεολόγημα περί “διαμελισμένου μακεδονικού έθνους”.

Το δεύτερο όνομα του καταλόγου είναι “Βόρεια Μακεδονία” (σλαβικά Severna Makedonija). Το όνομα αυτό αντανακλά εν μέρει την πραγματικότητα της περιοχής, με την έννοια ότι παραπέμπει σε Μέρος και όχι στην Όλη (γεωγραφική περιοχή) Μακεδονία. Έχει, ωστόσο, δύο μειονεκτήματα. Πρώτον, προσκρούει σε βουλγαρικές αντιρρήσεις, επειδή η βουλγαρική “Μακεδονία του Πιρίν” είναι κι αυτή στη βόρεια Μακεδονία. Δεύτερον, σημειολογικά το “Βόρεια-Νότια” παραπέμπει λόγω του Βιετνάμ και της Κορέας σε -για γεωπολιτικούς λόγους- διαμελισμένα έθνη.

Το τρίτο όνομα του καταλόγου είναι το “Άνω Μακεδονία” (σλαβικά Gorna Makedonija). Είναι ένα όνομα που γεωγραφικά αντανακλά την πραγματικότητα της περιοχής και ως εκ τούτου δεν θίγει σε τίποτα τα ελληνικά συμφέροντα. Επίσης, δεν έχει τα μειονεκτήματα του ονόματος “Βόρεια Μακεδονία”.

Το τέταρτο όνομα του καταλόγου είναι “Μακεδονία του Βαρδάρη” (σλαβικά Vardarska Makedonija). Πρόκειται για όνομα που οι Σλαβομακεδόνες χρησιμοποιούν για την περιοχή που καλύπτει το κράτος τους. Κι αυτό αντανακλά την πραγματικότητα της περιοχής. Η Ελλάδα δεν έχει πραγματικό λόγο να το αρνηθεί υπό τον όρο ότι θα είναι ενιαίο όνομα (Vardarskamakedonija).

Το τελευταίο όνομα του καταλόγου είναι “Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)”. Για προφανείς λόγους πρέπει να είναι και όλα δείχνουν πως είναι εκτός διαπραγμάτευσης.

 

Όλα δείχνουν πως το ζήτημα του ονόματος της εθνότητας είναι εκτός διαπραγμάτυευσης, επιβεβαιώνοντας τις προϋπάρχουσες πληροφορίες. Όσον αφορά το όνομα της γλώσσας ο Νίμιτς προτείνει το “μακεδονική” στη σλαβική εκφορά “makedonski”. Η εναλλακτική π.χ. “επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας της Νέας Μακεδονίας” είναι προφανώς χρύσωμα του χαπιού για την Ελλάδα.

Το όνομα της γλώσσας πάει μαζί με το όνομα της εθνότητας και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσει η ελληνική πλευρά. Το όνομα “σλαβομακεδονική” θα έλυνε το πρόβλημα. Είναι, άλλωστε, το όνομα που χρησιμοποιούσαν παλαιότερα οι ίδιοι οι Σλάβοι που κατοικούσαν στην ευρύτερη Μακεδονία. Εάν η Αθήνα επιτρέψει το ζήτημα αυτό να μείνει εκτός διαπραγμάτευσης θα έχει διαπράξει δια παραλείψεως εθνικό έγκλημα.

Όσον αφορά την υπηκοότητα, κακώς προτείνεται η σλαβική εκδοχή “makedonska”. Πάντα και παντού στον κόσμο, η υπηκοότητα προκύπτει από το όνομα του κράτους.