Όταν προσπαθείς να εξημερώσεις το θηρίο, τού ανοίγεις την όρεξη!

Αυτό προφανώς και δεν υπάρχει κυβέρνηση κράτους στον κόσμο που θα το πράξει. Ακόμη και της Ουκρανίας, που λειτουργεί υπό την επιρροή και την εξάρτηση των νατοϊκών. Τι κίνητρα πρέπει να δώσουν οι Αρμένιοι στο Αζερμπαϊτζάν; Κυριαρχία και εδάφη; Πρέπει το ΝΑΤΟ να δώσει κίνητρα στη Ρωσία για να σταματήσει τον πόλεμο;

Στην περίπτωση της Κύπρου, υπάρχουν εντός και εκτός υποδείξεις ότι πρέπει να δοθούν κίνητρα στην κατοχική Τουρκία για να συνεργασθεί. Και παρουσιάζεται περίπου ότι είναι υποχρεωμένη να το πράξει τούτο η Λευκωσία. Πρόκειται για ένα παλιό κόλπο της Άγκυρας και των συμμάχων της, που έχει ως αποτέλεσμα να στοιβάζονται διαχρονικά ελληνοκυπριακές υποχωρήσεις. Η λογική να δοθούν κίνητρα στην Τουρκία, όπως περιγράφεται και προωθείται, συνδέεται με την πολιτική του κατευνασμού. Αυτό – θεωρούν όσοι προτάσσουν αυτή την προσέγγιση – είναι η μόνη διέξοδος, η μόνη λύση.

Οι διάφοροι τρίτοι, που δεν είναι πολλοί αλλά συγκεκριμένοι, όταν αναφέρονται σε κίνητρα εννοούν το μείζον, το οποίο επιδιώκει η Τουρκία, που είναι το θέμα της κυριαρχίας. Δεν το λένε ευθέως, αλλά ξεκινούν από το ζήτημα της πολιτικής ισότητας, όπως την ερμηνεύει η Άγκυρα και την μεταλλάσσουν οι διάφοροι εν δυνάμει μεσολαβητές. Παράλληλα επαναλαμβάνεται το αφήγημα των “απομονωμένων” Τουρκοκυπρίων, που πρέπει να βοηθηθούν.

Για την συνεχιζόμενη κατοχή, την παρουσία στρατού ουδέν. Για το γεγονός ότι η Τουρκία κατέχει εδάφη, έχει μεταφέρει πληθυσμό αλλοιώνοντας το δημογραφικό χαρακτήρα του νησιού ουδέν. Για την εδραίωση της κατοχής με ξεπούλημα των ελληνοκυπριακών περιουσιών ουδέν. Ούτε βέβαια γίνεται αναφορά ότι είναι η κατοχική Τουρκία που πιέζει τους Τουρκοκύπριους και τους καταδικάζει σε απομόνωση αρνούμενη να αποχωρήσει από την Κύπρο. Όλα αυτά είναι ως να μην υπάρχουν, ότι είναι αόρατα και πρέπει να δοθούν κίνητρα προς την Τουρκία.

Κατευνάζοντας το κατοχικό θηρίο… 

Μετά το Πάσχα αναμένεται για ένα νέο κύκλο επαφών στην Κύπρο, η απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μαρία Άνχελ Ολγκίν Κουεγιάρ. Η Κολομβιανή αξιωματούχος του ΟΗΕ στα προηγούμενα της ταξίδια, ειδικά στο τελευταίο, προσπάθησε να μεταφέρει την ανάγκη ότι από τη στιγμή κατά την οποία η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι αυτή που θέλει την επανέναρξη της διαδικασίας και η τουρκική όχι, θα πρέπει η Λευκωσία να προσφέρει κίνητρα, δώρα.

Πρόκειται για μια υπεραπλουστευμένη προσέγγιση, που καθόλου δεν είναι αθώα. Στηρίζεται σε μια διαχρονική άποψη στο Κυπριακό, την οποία προωθούν έκπαλαι οι Βρετανοί. Πρόκειται για συνταγή επιβράβευσης της κατοχικής δύναμης. Η μακρά ιστορία του Κυπριακού απέδειξε ότι η πολιτική του κατευνασμού δεν απέδωσε. Δεν εξημερώνει το θηρίο, αλλά του ανοίγει την όρεξη.

Είναι προφανές πως η Άγκυρα υιοθετεί τακτική, η οποία προτάσσει τη λογική της ισχύος, τη στρατιωτική και της γεωγραφίας και επιδιώκει την επιβολή τετελεσμένων. Η πολιτική αλλά και η ρητορική που επιστρατεύει το καθεστώς της Άγκυρας, παραπέμπουν σε άλλες εποχές, αλλά επιβεβαιώνουν τις διαχρονικές προσεγγίσεις και συμπεριφορές της κατοχικής δύναμης.  Η ελληνική πλευρά δεν μπορεί να συρθεί σε αυτές τις εκβιαστικές απειλές. Δεν πρέπει να αποδεχθεί την πολιτική των κινήτρων, ειδικά όταν αυτά αφορούν διατυπώσεις στις οποίες μπορούν να “χωρέσει” η τουρκική αξίωση για “κυριαρχική ισότητα”.

Υ.Γ. Σε κίνητρα αναφέρεται και το ΑΚΕΛ, αλλά δεν αφορούν τα πιο πάνω. Είτε διαφωνεί είτε συμφωνεί κανείς με το κόμμα, οι ιδέες που καταθέτει δεν συνδέονται με τη λογική, που καταλήγει στην ικανοποίησης της τουρκικής αξίωσης για κυριαρχική ισότητα. Κίνητρα προς τους Τουρκοκύπριους κατέθεσε η κυβέρνηση και μελετά κι άλλα.