Πότε θα στηρίξει στρατιωτικά η Γαλλία την Ελλάδα

Για μία ακόμη φορά, για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως η επικύρωση στην Βουλή της ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας, δεν παρήχθη, κατά την συζήτηση, σοβαρός και σώφρον, πολιτικός λόγος. Ο λαϊκισμός περίσσευσε, οι λεκτικοί ακροβατισμοί χάριν εντυπωσιασμού επρώτευσαν, ο κομματισμός “έπνιξε” κάθε άλλη φωνή με ψήγματα έστω εθνικής συνεννόησης.

Ο λόγος των αγορητών βουλευτών και των πολιτικών αρχηγών, δεν ήταν απαλλαγμένος από την αχλή της κομματικής ιδιοτέλειας, ενώ επανελήφθησαν οι αποκρουστικές πλέον προσωπικές αντιπαραθέσεις, που μάλλον αποτελούν υλικό για νούμερα στο “Δελφινάριο”. “Ελέχθη” όμως (η σιωπή ως ομολογία ενοχής) και μία μεγάλη αλήθεια…. Τα κόμματα εξουσίας, δεν διαθέτουν εθνική στρατηγική, τέτοια ώστε, να δίνει απαντήσεις στα μείζονα εθνικά προβλήματα.

Διαχρονικά, ειδικά δε, μετά την ανομολόγητη ομολογία της εθνικής χρεωκοπίας το 2010 (με τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, να απολογείται στους ευρωπαίους ηγέτες (Μέρκελ, Σαρκοζί κ.ά) και να “ομολογεί” ανερυθρίαστα, ότι είναι πρωθυπουργός ενός διεφθαρμένου λαού!!!!), η χώρα μας προσαρμόζει την στρατηγική της (εξωτερική και αμυντική πολιτική) στα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ, στις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ και στις οικονομικές ντιρεκτίβες της γραφειοκρατίας των Βρυξελών, του ΔΝΤ και του τοκογλυφικού διεθνούς τραπεζικού συστήματος.

Άρα δεν υφίσταται πολιτική εθνικής σρατηγικής, αυτοτελής, αυτόνομη και αυτάρκης, με προστιθέμενη αξία το διεθνές κύρος της χώρας…. Με 191 “ναι” και 109 “όχι” πέρασε χθες από τη Βουλή η αμυντική συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας. Κατά της συμφωνίας τάχθηκαν ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25 και υπέρ η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ και ο Μπογδάνος.

Εκτιμώ ότι, η ψηφισθείσα ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία (προσοχή διμερής Συμφωνία που δεσμεύει τις δύο χώρες και όχι Σύμβαση ή Συνθήκη, τουτέστιν, δεν έχουμε “παραγωγή” διεθνούς δικαίου), απαρτίζεται από δυο αλληλένδετα και αλληλοεξαρτώμενα κεφάλαια. Το πρώτο, είναι η σοβαρή ενίσχυση του ελληνικού στόλου με υπερσύγχρονες γαλλικές Φρεγάτες, που διαθέτουν στρατηγικά όπλα με ισχυρές επιχειρησιακές δυνατότητες, αλλά πιθανόν και με κορβέτες.

Τα αρνητικά σημεία

Είναι μία επιλογή που μαζί με μια ετοιμοπόλεμη μοίρα Ραφάλ δημιουργούν όντως προϋποθέσεις επαρκούς ελληνικής αποτρεπτικής δυναμικής στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο. Και το άλλο, είναι η ρήτρα αλληλεγγύης και αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής, σε περίπτωση εχθρικής προσβολής από τρίτη χώρα, συμπεριλαμβανόμενης της περίπτωσης που αυτή θα ανήκει στο ΝΑΤΟ (Τουρκία).

Πρώτο αρνητικό… η ναυπήγηση των φρεγατών θα γίνει στη Γαλλία, που σημαίνει, ότι η καταρρέουσα ελληνική αμυντική βιομηχανία οδεύει προς “πώληση”, ενώ τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας, θα “λειτουργούν” παραμένοντας στον αναπνευστήρα της κρατικής επιχορήγησης.

Και μια απορία. Η ενεργοποίηση της αμυντικής συμφωνίας, κατά τα λεχθέντα από τους αρμόδιους υπουργούς, θα συμβεί στην περίπτωση που η Τουρκία παραβιάσει την ελληνική επικράτεια. Δηλαδή, αν παραβιάσει το εύρος των 6 ν.μ. που είναι τα χωρικά μας ύδατα. Μα η Τουρκία, δεν απειλεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στη θάλασσα, αλλά αμφισβητεί εμπράκτως ελληνικά δικαιώματα, επί της εικαζόμενης ελληνικής ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, οψέποτε αυτή οριοθετηθεί.

Και κάτι ακόμη. Όταν οπλισμένα τουρκικά μαχητικά προβαίνουν σε υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά ή βραχονησίδες (έμπρακτη αμφισβήτηση ελληνικής κυριαρχίας με στρατιωτικά μέσα), θα ενεργοποιηθεί και τότε η ελληνογαλλική συμφωνία, ως προς το στρατιωτικό της σκέλος; Η απάντηση είναι ένα “περήφανο” όχι…

Παραπλάνηση και εφησυχασμός

Αλλά υπάρχει, κατά τη γνώμη μου και κάτι ακόμη χειρότερο, ως παρατήρηση των αγορεύσεων στη Βουλή, αλλά και των παρεμβάσεων των τηλεπαραθυράτων ειδικών επί παντός του επιστητού και φυσικά, από τον τρόπο που το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ, παρουσίασε την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία.

Αλίμονο αν, πολιτικοί ηγέτες και οι εκάστοτε “μαϊντανοί”, ειδικοί και “ειδικότεροι”, βαυκαλίζονται με την ιδέα ότι, με βάση την επικυρωθείσα ελληνογαλλική συμφωνία (Συμφωνια και όχι Συνθήκη) η Γαλλία θα στείλει το στόλο της, για να διώξει τους Τούρκους, αν καταλάβουν π.χ. την βραχονησίδα Παναγιά ή αν κάνουν ναυτικό αποκλεισμό στο Καστελόριζο!

Εκτός των άλλων, τέτοιες “απλοϊκές” απόψεις παραπλανούν και δημιουργούν ένα εφησυχασμό στο λαό, που βαθμηδόν εξελίσσεται σε παθητικότητα και αδράνεια, όπου την σπεκουλάρουν οι … σαλταδόροι της πολιτικής. Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι θα μας σώσουν οι άλλοι και οι Γ..άλλοι και οι πορτο… Γάλλοι!!! Επιπροσθέτως, είναι σοβαρό λάθος  ότι απουσιάζει η Κύπρος, η πρόνοια για την κυπριακή ΑΟΖ, λες και δεν υπάρχει….

Η ελληνική επιλογή

Η Ελλάδα, επιτέλους, πρέπει να κατανοήσουμε, ότι έχει μία επιλογή. Την υπεράσπιση της εδαφικής της ακεραιότητας με δικά της μέσα. Καλές είναι οι συμμαχίες και η εξαγορασμένη (μέσω των δαπανηρών στρατιωτικών εξοπλισμών) πολιτική και διπλωματική υποστήριξη ισχυρών κρατών, όπως η Γαλλία, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε και μία διεθνή πραγματικότητα.

Η Γαλλία, θα μας στηρίξει στρατιωτικά, σε μια και μοναδική περίπτωση. Όταν θα απειληθούν τα γαλλικά στρατηγικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Επομένως, η Ελλάδα, θα πρέπει να στηριχθεί, κυρίως και πρωτίστως, στις δικές της δυνάμεις, προκειμένου να διαφυλάξει την εδαφική της ακεραιότητα και εθνική ανεξαρτησία. Δηλαδή, αυτό σημαίνει. Ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, ευέλικτη και ενεργητική διπλωματία και κοινωνική συνοχή, υπό την προϋπόθεση, ότι η οικονομία είναι σε καλή κατάσταση και ότι η χώρα δεν είναι έρμαιο των δανειστών τοκογλύφων ….