Σε πολλαπλά μέτωπα θα πιέσει ο Ερντογάν την Ελλάδα

H νέο-οθωμανική στρατηγική του Ταγίπ Ερντογάν για γεωπολιτική κυριαρχία, βασίζεται σε εθνικιστικές- ισλαμιστικές ιδεολογικές εμμονές, με στόχο την επέκτασή τους μέσα στο μουσουλμανικό κόσμο. Η Ελλάδα αποτελεί βασική παράμετρο των ιδεολογικών εμμονών του Ερντογάν, που εκδηλώνονται με προκλήσεις σε στρατιωτικό, μεταναστευτικό και πολιτισμικό επίπεδο. Το όραμα του Ερντογάν για κυριαρχία του παντουρκισμού και της προώθησης του προφίλ ως “προστάτη” των μουσουλμανικών πληθυσμών, βρίσκουν πεδίο εφαρμογής σε Θράκη και μεταναστευτικό.

Οι ιδεολογικές εμμονές του Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να είναι βαθιά ριζωμένες από τότε που άρχισε την πολιτική του σταδιοδρομία ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, με βασικό στόχο τη σταδιακή μετατροπή της Τουρκίας σε εθνικιστικό-ισλαμιστικό απολυταρχικό κράτος. Ο Tούρκος πρόεδρος σε ομιλίες του έχει αναφερθεί στην έννοια του “Κόκκινου Μήλου” (Red Apple) που θεωρείται το πιο σημαντικό σύμβολο του τουρκικού εθνικισμού και του επεκτατισμού. Το “Κόκκινο Μήλο” παραπέμπει σε ένα “κίνημα παντουρκισμού”, με αποστολή να ενώσει όλους τους τούρκους από όλες τις γωνιές του πλανήτη, ώστε η Τουρκία να αποκτήσει παγκόσμια κυριαρχία.

Η θρησκευτική-πολιτική ιδεολογία του Ταγίπ Ερντογάν βασίζεται και στο ισλαμιστικό κίνημα Milli Gorus (Εθνικό Όραμα), που ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 από τον πολιτικό του μέντορα, Νετσμεττίν Ερμπακάν. To Milli Gorus εμπνέεται από έντονο εθνικισμό, υιοθετεί στόχους και τακτικές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας αλλά και προσθέτει τη νέο-οθωμανική διάσταση

Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε μουσουλμανικό τέμενος, εντάσσεται και αυτή στις εθνικιστικές-ισλαμιστικές εμμονές του Ερντογάν, καθώς συμβολίζει την επαναφορά του οθωμανικού τρόπου θρησκευτικής λατρείας. Η πρώτη μουσουλμανική προσευχή μετά το 1934, τελέστηκε στη Αγία Σοφία την 24η Ιουλίου 2020, ημερομηνία υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάνης, που ο Ερντογάν συνεχώς αμφισβητεί.

Μεταναστευτικό

Η μεταναστευτική κρίση του Έβρου που αντιμετωπίστηκε με επιτυχία από την ελληνική αστυνομία και το στρατό, έκανε εμφανές τη δυνατότητα του Ταγίπ Ερντογάν να χρησιμοποιεί όποτε κρίνει σκόπιμο τους μετανάστες, για να ασκήσει πιέσεις στην κυβέρνηση της Αθήνας και στην ΕΕ.

Το μεταναστευτικό αποτελεί ζήτημα εθνικής ασφάλειας για την Ελλάδα και αποδεικνύεται από τα γεγονότα του Έβρου και τα πρόσφατα επεισόδια στο ΚΥΤ της Μόρια. Οι φωτιές και η εξέγερση μεταναστών στο ΚΥΤ της Μόρια με αφορμή τη διαχείριση του Covid -19 αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, για το τι ενδέχεται να συμβεί κάνοντας την υπόθεση εργασίας, ότι κάποιοι μετανάστες ενδέχεται να δραστηριοποιηθούν παρακινούμενοι από τουρκικό δάχτυλο.

Το καθεστώς μετανάστη/πρόσφυγα εγκυμονεί τον κίνδυνο να χρησιμοποιήθηκε ως κάλυψη για να εισέλθουν στην ελληνική επικράτεια, τζιχαντιστές, μισθοφόροι, ποινικοί, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ξένα κέντρα εξουσίας με το κατάλληλο αντίτιμο. Η Τουρκία έχει υποστηρίξει ισλαμιστές εξτρεμιστές μαχητές στον εμφύλιο της Συρίας και έχει στείλει ισλαμιστές μισθοφόρους στον εμφύλιο της Λιβύης.

Δημοσιεύματα ελληνικών ΜΜΕ ανέφεραν ότι τα επεισόδια στη Μόρια, υποκινήθηκαν από κλειστές ομάδες του Facebook, στις οποίες μέλη είναι μετανάστες/πρόσφυγες από το ΚΥΤ Μόρια. Το γεγονός ότι ενεργοποιήθηκαν άμεσα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ΕΥΠ και αντιτρομοκρατική υπηρεσία, υποδηλώνει και τη σοβαρότητα της κατάστασης. Βασικός στόχος των εμπρησμών ήταν οι εγκαταστάσεις που φυλάσσονταν το αρχείο με τις αιτήσεις ασύλου και οι ταυτοποιήσεις.

Το ΚΥΤ της Μόρια έχει γίνει επανειλημμένα “πεδίο μάχης” μεταξύ μεταναστών και μεταξύ μεταναστών-κατοίκων, καταστάσεις που έχουν φέρει τη Λέσβο στο χείλος της αποσταθεροποίησης. Να υπενθυμίσουμε ότι η κυβέρνηση της Άγκυρας επεδίωξε να προσεγγίσει μετανάστες/πρόσφυγες όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ άνοιξε τα σύνορα και εισήλθαν μαζικά στην ελληνική επικράτεια. Η εφημερίδα Hurriyet αποκάλυψε το 2016, ότι οργανώθηκε ένα δείπνο “ιφτάρ” από τον γιο του τότε τούρκου πρωθυπουργού Mπιναλί Γιλντιρίμ, τον επιχειρηματία Ερκάν Γιλντιρίμ, την τουρκική πρεσβεία και την Ερυθρά Ημισέληνο, στο τότε Κέντρο Παραμονής Αλλοδαπών (ΚΕΠΑ) του Σχιστού.

Θράκη

Η Θράκη αποτελεί πάγιο στόχο του Ταγίπ Ερντογάν, γεγονός που αποδεικνύεται από τη στρατηγική του, να βαπτίζει τη μουσουλμανική μειονότητα ως “τουρκική μειονότητα” και την εγκαθίδρυση του δικτύου των ψευδομουφτήδων. Ο Ερντογάν επιδιώκει να επηρεάσει το θυμικό της μουσουλμανικής μειονότητας με στοχευμένη ρητορική, επισημαίνοντας τους ισχυρούς δεσμούς της με τη “Μητέρα Πατρίδα” και συνδυάζοντας τη θρησκευτική διπλωματία με το “πολιτικό ισλάμ”. Η τουρκική διείσδυση στη Θράκη εφαρμόζεται μέσα από τη δημιουργία παράλληλων δομών-θρησκευτικών, εκπαιδευτικών, πολιτιστικών, αθλητικών, υγειονομικών, οικονομικών και εμπορικών.

Η μουσουλμανική θρησκεία χρησιμοποιείται από την Τουρκία για να δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό ρυθμιστή στις τάξεις της μουσουλμανικής μειονότητας. Η Τουρκία επιχειρεί τη διείσδυσή στη Θράκη με ένα νέο συνδυαστικό μοντέλο που περιλαμβάνει: πολιτικό ισλάμ, φιλάνθρωπο ισλάμ και ισλαμική οικονομία. Ο στόχος είναι να δημιουργήσει, τόσο μια νέα “εθνο-θρησκευτική γεωγραφία”, όσο και μια νέα οικονομική τάξη με οικονομική ισχύ αγνώστου προελεύσεως.

Οι εθνικιστικές-ιδεολογικές εμμονές του Ταγίπ Ερντογάν εφαρμόζονται μέσω στρατηγικής πολλών μετώπων προς την Ελλάδα:

• κρίση στο Αιγαίο, με την παρουσία του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
• μεταναστευτική κρίση στον Έβρο, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να επαναληφθεί.
• εισροές μεταναστών-προσφύγων από τα ελληνικά παράλια. Η Τουρκία έχει τη δυνατότητα τις αυξομειώνει.
• διείσδυση στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης για επηρεασμό των εθνο-γεωγραφικών-οικονομικών ισορροπιών.
• προσβολή των χριστιανικών πολιτισμικών συμβόλων μέσα στην Τουρκία – μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε ισλαμικό τέμενος.

Τέλος, τα επεισόδια στο ΚΥΤ της Μόρια αντανακλούν τις πολύ εύθραυστες ισορροπίες μεταξύ μεταναστών και της τοπικής κοινωνίας, που μας παρακινούν να προβληματιστούμε, για το ποιοι έχουν συμφέρον από ενδεχόμενη επέκταση των γεγονότων σε άλλα ΚΥΤ με στόχο την αποσταθεροποίηση των περιοχών.