Τα δημόσια ατοπήματα του Τζωρτζ Τσούνη

Ο νέος Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα Τζωρτζ Τσούνης εδήλωσεν στην πρώτη τηλεοπτική του συνέντευξη ότι «πρωταρχική αρχή (για τις ΗΠΑ) είναι η συζήτηση Ελλάδος και Τουρκίας  για την (εξεύρεση λύσεως) των διαφορών τους, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο». Η δήλωση αυτή απομακρύνεται από την διακήρυξη Πομπέο προ τριετίας, ότι οι ΗΠΑ εγγυώνται την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος και επανέρχεται στην εποχή του προέδρου Ομπάμα που έβαλε την Τουρκία στην “Λέσχη των 20” (G-20) και πήραν τα μυαλά του Ερντογάν αέρα ότι έγινε παγκόσμια δύναμις.

Η αποκήρυξη της πολιτικής του πρώην προέδρου Ντόναλτ Τράμπ, που διασφάλιζε την ειρήνη στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκει ο Τούρκος πρόεδρος: Δηλαδή να καθήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων για να παραδώσει μέρος της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας στην Τουρκία. Συγκεκριμένα, να δεχθεί τον αφοπλισμό των ελληνικών νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, τον περιορισμό των χωρικών υδάτων στα έξι μίλια και συλλήβδην να παραιτηθεί η Ελλάς από τα δικαιώματά της στο Ανατολικό Αιγαίο.

Αλλά αυτά δεν γίνονται. Θα ήταν πολιτική αυτοκτονία όχι μόνο του σημερινού, αλλά οιουδήποτε Έλληνα πρωθυπουργού. Σαν μη έφθαναν αυτά τα εξωφρενικά, συνέστησε κι άλλα πρωτοφανή ο κ. Τσούνης, όπως ότι «δεν υπάρχει άλλη επιλογή», προφανώς από την ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση, λησμονώντας ότι το νομικό καθεστώς που ισχύει εδώ και έναν αιώνα (Συνθήκη της Λωζάννης) απέτρεψε ένα νέο ελληνοτουρκικό πόλεμο.

Δεν είπε τίποτα για τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας λόγω της αθέτησης των συμμαχικών υποχρεώσεών της, που θα έπρεπε να είναι αυτονόητες. Και που θα συνέτιζαν τον Ερντογάν, με την οικονομική κατάρρευση που θα προκαλούσαν στην ετοιμόρροπη τουρκική οικονομία. Last but not least, ο κ. Τσούνης λησμόνησε την ενδεχομένη ήττα της Τουρκίας εις περίπτωσιν επιθέσεως κατά της Ελλάδος. Μία ήττα που θα αποκαθιστούσε την ειρήνη στην Εγγύς Ανατολή και το συμμάζεμα της χώρας-ταραξία.

Δηλώσεις-πρόκληση στην κοινή λογική

Το άκρον άωτον της αφέλειας του Αμερικανού πρεσβευτή ήταν ο ισχυρισμός ότι «η Τουρκία επιδιώκει την ειρήνη»! Τότε τί γυρεύει στη Συρία, στην Αρμενία, στο Ιράκ, στη Λιβύη και στην Κύπρο, όπου συνεχίζει για μισό αιώνα σχεδόν να κατέχει περίπου το 40% του εδάφους της; Το πλέον εξωφρενικό που ηκούσθη στην συνέντευξη του κ. Τσούνη ήταν ότι «με την όξυνση της ρητορικής» ο Ερντογάν αποφεύγει τον πόλεμο και επιδιώκει την ειρήνη διά της διπλωματίας!

Πέραν του ότι η δήλωση αυτή συνιστά πρόκληση και για την Ελλάδα και για την κοινή λογική, φαίνεται ότι ο κ. Τσούνης δεν αντιλαμβάνεται ούτε τα ελληνικά συμφέροντα, ούτε την στρατηγική όλων των ελληνικών κυβερνήσεων από τον Ανδρέα Παπανδρέου και εντεύθεν. Όπως είπε κι ο Αντώνης Σαμαράς πρόσφατα, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να διαπραγματευθούμε με την Τουρκία, για ευνοήτους λόγους. Ένας εκ των οποίων είναι ότι χρειαζόμεθα δύο ακόμη χρόνια δια την επάρκεια της εθνικής αμύνης, ώστε να αντιμετωπίσουμε ως ίσος προς ίσον την εξοπλισμένη Τουρκία. Με την επιτυχή τακτική του Μιλτιάδη στον Μαραθώνα, εκεί που εμείς ξέρουμε καλύτερα, σήμερα στον αέρα…

Είπε, όμως, και το αυτονόητο ο κ. Τσούνης ότι «η Ελλάς διαθέτει στρατό ικανό να προστατεύσει την πατρίδα». Πράγματι, αλλά χρειάζεται υποστήριξη με materiél πολέμου, πληροφορίες και διπλωματικές κινήσεις (π.χ. στο Συμβούλιο Ασφαλείας μαζί με την Γαλλία οι Ηνωμένες Πολιτείες να καταδικάσουν κάθε τουρκική απόπειρα παραβιάσεως της εθνικής μας κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Ποιος ο ρόλος του πρεσβευτού

Ο ρόλος του Αμερικανού πρεσβευτού είναι να διασφαλίζει τις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών μετά της Ελλάδος κι όχι να εμφανίζεται ως αναθεωρητής της συμφωνίας πενταετούς αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδος. Διαφορετικά, δεν έχει νόημα η εκχώρηση πέντε ζωτικών βάσεων στους Αμερικανούς άνευ ανταλλάγματος. Χωρίς αυτές θα ήταν σήμερα σχεδόν αδύνατη η διεξαγωγή του νατοϊκού πολέμου κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ιδίως χωρίς την παρουσία της αμερικανικής επιμελητείας στην Αλεξανδρούπολη, η οποία παρακάμπτει τις τουρκικές απαγορεύσεις των Στενών του Βοσπόρου και της Μαύρης Θάλασσας.

Και μία συμβουλή στον άπειρο ξένο διπλωμάτη: Να προμηθευθεί μία καλή μετάφραση της Ιστορίας του Θουκυδίδη για να μάθει ότι το κακό επικρατεί του καλού, όταν είναι κραταιότερον των Μηλίων. Δια της ισχύος η δική του πατρίδα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ενίκησαν σε δύο παγκοσμίους πολέμους κι όχι με το διεθνές δίκαιο που οι διάφοροι κατά καιρούς κάιζερ, γκαζί, φύρερ και ισόβιοι πρόεδροι γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Με την υπεροχή στο αέρα και τα εννέα αεροπλανοφόρα εν ενεργεία, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να είναι η πρώτη παγκοσμία δύναμις.