Τα διπλωματικά “ανοίγματα” Ερντογάν σε χώρες της περιοχής

Θα έχουν αποτέλεσμα τα ανοίγματα του Τούρκου προέδρου προς χώρες της ευρύτερης περιοχής; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα φανεί στη συνέχεια επί του αποτελέσματος. Προφανώς ο Ερντογάν, κάτω από την πίεση της οικονομικής κρίσης, αλλά και των δημοσκοπικών δεδομένων, επιχειρεί να κάνει διάφορα βήματα, που θεωρεί ότι θα τον διευκολύνουν στη συνέχεια. Τα ταξίδια του, όπως προσφάτως στο Κατάρ, τα ανοίγματα προς Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία, αλλά και προς Ισραήλ και Αίγυπτο, συνθέτουν το γενικό πλαίσιο ενός σκηνικού, το οποίο επιχειρεί να στήσει το τουρκικό καθεστώς.

Σημειώνεται συναφώς ότι ο νέος Ισραηλινός πρωθυπουργός, Ναφτάλι Μπένετ, είπε την περασμένη Τρίτη, ενώπιον του Κύπριου Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη και του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, πως η όποια προσέγγιση και σε όποιο επίπεδο προκύψει με την Τουρκία, δεν πρόκειται να λειτουργήσει εις βάρος της πολιτικής των τριμερών συνεργασιών με Κύπρο και Ελλάδα. Τούτο προφανώς επιβεβαιώνει πως κανάλια επικοινωνίας υπάρχουν μεταξύ Τελ Αβίβ και Άγκυρας, το θέμα είναι που θα καταλήξουν οι όποιες προσεγγίσεις.

Στην τουρκική εφημερίδα “Τζουμχουριέτ”, ο αρθρογράφος Μπαρίς Ντοστέρ, υποστηρίζει ότι η Τουρκία καταβάλλει προσπάθειες για ομαλοποίηση των σχέσεων της με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία, προσθέτοντας ότι έχει προβεί σε αυτά τα βήματα τόσο για οικονομικούς λόγους, όσο και για πολιτικούς. Ο αρθρογράφος δίνει τη δική του εκδοχή για την “αλλαγή” της πολιτικής της Τουρκίας:

«Πρώτον, η Τουρκία επιθυμεί να απελευθερωθεί από την απομόνωση στην Ανατολική Μεσόγειο. Γι’ αυτό κάνει συνεχώς υποχωρήσεις. Απομάκρυνε τα σεισμικά ερευνητικά πλοία και τα γεωτρύπανα της από την Ανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, εκδίδει NAVTEX μόνο εντός του δικού της κόλπου. Δεύτερον, η Τουρκία, που επιθυμεί να βρει εξωτερικές πηγές λόγω των οικονομικών της προβλημάτων, δεν έχει άλλες επιλογές. (…) Οι προσπάθειες της για ομαλοποίηση των σχέσεων της με τις χώρες του Κόλπου έχουν σχέση με την εξεύρεση οικονομικών πόρων».

»Τρίτον, με τις συμφωνίες Ιμπραχίμ, άρχισαν να ομαλοποιούνται οι σχέσεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, του Μπαχρέιν, του Σουδάν και του Μαρόκου με το Ισραήλ. Το Ισραήλ, που έχει ήδη καλές σχέσεις με Αίγυπτο και Ιορδανία, κάνει βήματα για ομαλοποίηση και με Σαουδική Αραβία. Τέταρτον, η Σαουδική Αραβία και αραβικές χώρες προβαίνουν σε βήματα για ομαλοποίηση των σχέσεων τους με Ιράν. Πέμπτο, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που επιθυμούν την ανατροπή του Άσσαντ στη Συρία, προσπαθούν να διορθώσουν τις σχέσεις τους τελευταίως με τη Δαμασκό. Ταυτόχρονα, κάνουν βήματα για την απάλυνση των σχέσεων τους με το Ιράν».

Το βιολί του ο Ερντογάν

»Όγδοο, το Κατάρ, όσο και εάν έχει στενές σχέσεις με την Τουρκία προβαίνει σε βήματα, που ενοχλούν την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο και παραμένει κοντά στην Ελλάδα και στην “ελληνοκυπριακή διοίκηση της νότιας Κύπρου” (Κυπριακή Δημοκρατία). Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στηρίζουν πιο ανοιχτά την Ελλάδα και την “ελληνοκυπριακή διοίκηση της νότιας Κύπρου”»  μετάφραση ΓΤΠ).

Από την εξίσωση των πιο πάνω προφανώς και απουσιάζουν κι άλλοι παράμετροι ενώ δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι τα τουρκικά γεωτρύπανα δεν θα επανέλθουν στην Ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε μια κίνηση επανόδου των γεωτρύπανων, ποσώς δεν θα επηρεάσει άλλη χώρα, πλην της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι μονίμως στο στόχαστρο της κατοχικής δύναμης. Ο δρόμος για τον Ερντογάν είναι μακρύς. Το θέμα είναι τι κάνουν όσοι παρακολουθούν τις κινήσεις του από κοντά.

ΣΗΜ: Επανήλθε ο Ερντογάν στο θέμα της παραχώρησης του θαλασσοτεμάχιου 5 από την Κυπριακή Δημοκρατία στην κοινοπραξία των εταιρειών ExxonMobil-Qatar Petroleum και δήλωσε τα εξής: «Έχουμε αναφέρει ότι αυτά τα μονομερή βήματα της ελληνοκυπριακής διοίκησης της νότιας Κύπρου παραβλέπουν τα δικαιώματα της χώρας μας και των Τουρκοκυπρίων».

»Επειδή μέρος του εν λόγω αδειοδοτημένου τεμαχίου παραβιάζει την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και αγνοεί τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, που είναι οι συνιδιοκτήτες του νησιού. Φυσικά, έχουμε προειδοποιήσει για αυτό το θέμα. Εκφράσαμε επίσης την λύπη μας. Ελπίζω ότι θα υπερπηδήσουν αυτό το θέμα. Φυσικά, το Υπουργείο Εξωτερικών μας θα το παρακολουθεί».

Το βιολί του Τούρκου προέδρου, αναπτύσσει ένα αφήγημα, το οποίο δεν αφορά στο τέλος μόνο την Κύπρο, αλλά και τις χώρες της περιοχής. Η αντιμετώπισή του δεν περνά μέσα από επικοινωνιακές συναντήσεις και εξαγγελίες.