Το διαζύγιο Ελλάδας-Ρωσίας, ο Μαζαρέν…και ο πλεονάζων πρόεδρος

Το διαζύγιο Ελλάδας και Ρωσίας κατέστη οριστικό κατόπιν της προχθεσινής σύναξης στην Αθήνα των Κυρ. Μητσοτάκη,  Β. Ζελένσκυ και όλων των άλλων Βαλκανίων ηγετών, που επιθυμούν διακαώς την είσοδο τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Προσκεκλημένη επίσης η πρόεδρος της ΕΕ Ούρσουλα Φον ντερ  Λάϊεν ως εκπρόσωπος των Γερμανών βιομηχάνων και ο πλεονάζων πρόεδρος της ΕΕ Σάρλ Μισέλ, προκειμένου να θέσουν τους όρους της προσχωρήσεως των Βαλκανικών χωρών, που δεν είναι άλλους από την καταδίκη της Ρωσίας στον χρονίζοντα πόλεμο με την Ουκρανία. Ο Ζελένσκυ πήρε πολλές διαβεβαιώσεις αλλά όχι ημερομηνία ενάρξεως των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. 

Βέβαια, η σχέση της Ρωσίας με την Ελλάδα δεν  ήταν ποτέ εξ έρωτος αλλά μάλλον από συμφέροντος. Τον Ελληνικό λαό  εκμεταλλεύτηκαν  οι Ρώσοι πάντοτε ως ταπεινή ερωμένη που σε πρώτη ευκαιρία την απατούσαν με τον Τούρκο δυνάστη.

Στα Ορλωφικά, η Γερμανίδα Τσαρίνα Αικατερίνη η Μεγάλη, αφού ξεσήκωσε τους ραγιάδες σε επανάσταση κατά του σουλτάνου τους άφησε στα κρύα του λουτρού, με τον Λάμπρο Κατσώνη να μυκτηρίζεται έκτοτε απ’ την λαϊκή μούσα: «Σαν σ’αρέσει μπάρμπα Λάμπρο ξαναπέρνα απ’ την Άνδρο»

Οι Ρώσοι τσάροι Αλέξανδρος και Νικόλαος ήταν αντίθετοι με την Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση  του 1821 που την απέδιδαν σε υποκίνηση από τους …Καρμπονάρους! Ο Ρώσος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη, ο Ιγνάτιεφ, στη διάσκεψη του Βερολίνου υπό τον Μπίσμαρκ, πρότεινε την «Μεγάλη Βουλγαρία» εις βάρος της Ελλάδος (μας έσωσαν οι ΄Αγγλοι) και οι Μπολσεβίκοι, στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο πήγαν με τον Κάϊζερ και μετά βοηθήσαν τον Κεμάλ να σφάξει τους “Γκιαούρηδες” της Μικράς Ασίας.

Στον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρ’ ότι οι Ρώσσοι σώθηκαν από τους Χιτλερικούς κατόπιν της ηρωϊκής αντίστασης της Ελλάδος κατά του Άξωνος Ιταλίας-Γερμανίας – που τις πρόλαβε ο «στρατηγός» Χειμώνας από την φθορά που υπέστησαν στην Ελληνική εκστρατεία – εις μέν την διάσκεψη της ειρήνης των Παρισίων  ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών Μολότωφ απαίτησε τα Δωδεκάνησα να είναι αφοπλισμένα, ο δε διάδοχός του Γκρομίκο ενίσχυε αργότερα τους αντάρτες στα Ελληνικά βουνά με όπλα απ’ την Ανατολική Γερμανία και Πολωνία εναντίον της Ελληνικής πατρίδας.

Μόλις προχθές η Μόσχα ήρε το βέτο της  στην καταδίκη του Συμβουλίου Ασφαλείας, κατά της επεκτάσεως του Αττίλα στο Κυπριακό χωρίο Πύλα, της ουδέτερης ζώνης που χωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία με το ψευδοκράτος του Ερντογάν. Από την άλλη μεριά ,όμως, η Ρωσία είναι μία παγκόσμια δύναμη, με πυρηνική ισχύ, ενεργειακός κολοσσός και διατηρεί ένα εκατομμύριο στρατιώτες στην Ουκρανία, όπου έχει το πάνω χέρι .

Καλώς ή κακώς ο Ρωσικός λαός ανησυχεί από την διεύρυνση του ΝΑΤΟ στα σύνορα του , που βαρύνεται με ουκ ολίγα ατοπήματα. Μεγάλή μερίδα επίσης του Ελληνικού λαού συμμερίζεται τις ανησυχίες των Ρώσσων και συμπαθεί τον Πούτιν που τον θεωρεί «πατριώτη» – άσχέτως με τα λάθη του στο Ουκρανικό πρόβλημα. Εναντιώνεται με τις κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας και αμφιβάλλει εάν η στάση της Ελληνικής κυβερνήσεως είναι προς το συμφέρον της χωρας. Δεν χρειάζεται να τροφοδοτείται για άλλη μια φορά ο εθνικός διχασμός.

Τέλος αλλ’ όχι ασημάντως , η πρωτοβουλία του Έλληνος πρωθυπουργού να συγκαλέσει Βαλκανικό συμπόσιο στο μέγαρο Μαξίμου, ρίπτει την Ρωσία στην αγκάλη του Ερντογάν, ο οποίος επωφθαλμιά το Αιγαίο και ελεεινολογεί τους ‘Ελληνες.

Οι Ρώσοι χρηματοδοτούν και  κατασκευάζουν πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακουγιού επί της Μεσογείου θαλάσσης, που σύντομα θα δώσει την ευκαιρία στον Ερντογάν να εκβιάσει όχι μόνο την Ελλάδα αλλά ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση,  με πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Κύριε Μητσοτάκη, μπορεί στο Χάρβαρντ να παρέλειψαν το «Εγκόλπιο των Πολιτικών» του καρδινάλιου Ιουλίου Μαζαρίνου (Ιούλιος Μαζαρέν), που διετέλεσε πρωθυπουργός της Γαλλίας επί Λουδοβίκου 14^ου αλλά ο μικρός αυτός Ιταλός έγραψε ιστορία: «Άν κάποιος σε έχει προσβάλλει μη λές τίποτα και μη κάνεις κάτι που προδίδει την οργή σου. Αν οι περιστάσεις κάνουν ανώφελη κάθε εχθρική εκδήλωση, μην αναζητάς να πάρεις εκδίκηση αλλά υποκρίνου τον απαθή και καρτέρει την ώρα σου». Και πάντως μην εκθέτεις την μικρή σου πατρίδα στην μήνιν των μεγάλων.