Τρία σενάρια για την νέα γεώτρηση του Γιαβούζ

Η παράταση χρόνου που έδωσε η κατοχική Τουρκία στην παράνομη γεώτρηση του “Γιαβούζ”, το οποίο διενεργεί εργασίες στο θαλασσοτεμάχιο 6 της κυπριακής ΑΟΖ, προκαλεί έντονη σεναριολογία για τις προθέσεις της Άγκυρας. Τι βρίσκεται πίσω από αυτή την απόφαση της παράτασης; Η γεώτρηση στο σημείο αυτό άρχισε, ως γνωστόν, τον περασμένο Απρίλιο και θα ολοκληρωνόταν στις 18 Ιουλίου.

Με τη νέα παράτυπη Navtex, η Τουρκία παρατείνει την παράνομη γεώτρηση μέχρι τις 20 η Αυγούστου. Γιατί προχώρησε η Άγκυρα σε αυτή την απόφαση; Υπάρχουν πολλά ενδεχόμενα, τα οποία εξετάζονται ,χωρίς να σημαίνει πως ισχύουν. Παράτεινε τις εργασίες του Γιαβούζ, για να διατηρήσει την παρουσία της στην κυπριακή ΑΟΖ , έχρι και την επόμενη της κίνηση.

Σημειώνεται συναφώς ότι αυτή την περίοδο καμία εταιρεία που διαθέτει αδειοδοτημένα θαλασσοτεμάχια δεν διενεργεί εργασίες καθώς, ως γνωστόν, όλες έχουν “παγώσει”. Προφανώς και η Τουρκία δεν θα ήθελε να αποχωρήσει και αυτή, τη στιγμή που δηλώνει παρούσα και ανενόχλητη συνεχίζει τις γεωτρήσεις. Δεν συνεχίζει τις εργασίες επειδή έχει εντοπίσει κοίτασμα.

Εάν αυτό συνέβαινε, θεωρείται σίγουρο ότι ο Ερντογάν θα έσπευδε να το ανακοινώσει με παρρησία. Σε μια τέτοια, πάντως, εξέλιξη θα διαμορφώνονταν δεδομένα δυσχερή για την Κυπριακή Δημοκρατία. Η κατοχική Τουρκία θα επιβάλλει, σε αυτή την περίπτωση, ένα τετελεσμένο και θα εδραιωθεί στην περιοχή, ισχυριζόμενη πως μετά την ανακάλυψη θα αξιοποιήσει το φυσικό της αέριο!

Δεν πτοείται η Τουρκία

Το γεωτρύπανο είχε αντιμετωπίσει πολλά τεχνικά προβλήματα και ως αποτέλεσμα τούτου σημειώθηκε καθυστέρηση στις εργασίες. Εάν ισχύει τούτο, που είναι πιθανόν, τίθεται ένα ερώτημα: Μέχρι τώρα δεν διαπιστώθηκε εάν η γεώτρηση έχει προοπτική; Αυτά, βέβαια, είναι ζητήματα των ειδικών.

Πάντως, οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται νόμιμα στο θαλασσοτεμάχιο 6, η ιταλική ΕΝΙ και η γαλλική TOTAL, έχουν (ανεπίσημα) εκφράσει την εκτίμηση ότι στο σημείο της παράνομης γεώτρησης που διενεργούν οι Τούρκοι, πως δεν φαίνεται να υπάρχει φυσικό αέριο. Πάντως, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι πως η κατοχική Τουρκία, παρά το ιδιαίτερα μεγάλο οικονομικό κόστος που προκαλεί ο σχεδιασμός της στα ενεργειακά, δεν φαίνεται να πτοείται.

Και γιατί να πτοηθεί; Ιδιαίτερα όταν υλοποιεί το σχεδιασμό αυτό σχεδόν ανενόχλητα; Οι διεθνείς αντιδράσεις αγνοούνται, όπως και αυτές των εταιρειών, που θίγονται από τις παράνομες δραστηριότητες της Τουρκίας. Όσο δε το οικονομικό κόστος, προς το παρών, παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τουρκική οικονομία, το αντέχει, στερώντας προφανώς από το λαό της πολλά. Αυτό είναι, άλλωστε, ίδιον των δικτατόρων, δεν τους ενδιαφέρει ο λαός τους.