Χορηγώντας πιστοποιητικά “καλής διαγωγής” στον Ερντογάν…

Επί του παρόντος, η ελληνική κυβέρνηση είναι ο χορηγός πιστοποιητικού “καλής διαγωγής” στον Ερντογάν. Χωρίς αυτός να έχει κάνει πίσω από τις πάγιες διαχρονικές του επιδιώξεις. Ούτε έδειξε διάθεση να αλλάξει, γιατί δεν έχει λόγους να το πράξει τούτο. Στρατηγικές επεκτατικές επιδιώξεις, οι οποίες σχεδιάσθηκαν υλοποιούνται και το βιώνουμε. Είναι σαφές πως αυτή η “νέα εποχή” μπορεί να έχει μέλλον, εάν και εφόσον η Άγκυρα αποφασίσει να εγκαταλείψει τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της σε βάρος Ελλάδος και Κύπρου.

Εν αναμονή λοιπόν για πράξεις, αν και στην Κύπρο οι εντάσεις συνεχίζονται, δεν μπορεί κάθε φορά που ένας Τούρκος αξιωματούχος προβαίνει σε δηλώσεις, να τυγχάνουν θετικής υποδοχής από τους “μονίμως χαρούμενους”, οι οποίοι πάντα διαπιστώνουν ότι υπάρχει “θετική χροιά” στη φωνή τους. Και για να γίνει τούτο επιστρατεύονται πολλά ερμηνευτικά λεξικά και η ανάγνωση είναι αποσπασματική.

Έτσι έγινε και με τις πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Άμυνας, Γιασάρ Γκιουλέρ, ο οποίος κατάφερε να εξασφαλίσει πηχυαίους τίτλους για την αναφορά του ότι «η λύση του Κυπριακού είναι μια από τις σημαντικότερες προτεραιότητες της Τουρκίας». Τι είπε, όμως, ο Τούρκος υπουργός, το οποίο δεν… διάβασαν οι χαρούμενοι της ελληνικής πλευράς; «Στο Κυπριακό δεν έχουν προκύψει αποτελέσματα από τις μεθόδους λύσης που έχουν τεθεί επί τάπητος μέχρι σήμερα. Αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προτεραιότητες της χώρας μας η επίλυση του Κυπριακού το συντομότερο δυνατό με τρόπο που να εγγυάται τα νόμιμα συμφέροντα και την ασφάλεια του “τουρκοκυπριακού λαού”. Η μόνη και οριστική λύση στο νησί είναι η κατοχύρωση της κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος του “τουρκοκυπριακού λαού”». Διαβάστηκε η «προτεραιότητα», ξεχάστηκαν- σκοπίμως- οι διχοτομικές αναφορές! Για να μην… χαλάσει το κλίμα.

Οι εντυπώσεις και η ουσία

Μπορεί να απομονώνονται αναφορές, να αναδεικνύονται φράσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μπορούν να αλλάξουν οι πραγματικότητες. Μπορεί να είναι, όπως λένε οι Τούρκοι και το επαναλαμβάνουν και στην Αθήνα, «μια ιστορική περίοδος» στην ανάπτυξη των σχέσεων της Ελλάδος και της Τουρκίας, αλλά αυτό πρέπει να έχει και περιεχόμενο. Πέραν από τις διακηρύξεις, τις χειραψίες και τα χαμόγελα, υπάρχει και η ουσία. Και η ουσία δεν συνάδει με τις ψευδαισθήσεις των… χαρούμενων.

Η Άγκυρα αντιμετωπίζει το νέο φλερτ με την Αθήνα στα πλαίσια της ευρύτερης γεωπολιτικής προσπάθειας για πλασάρισμα της ως περιφερειακής δύναμης. Κι αυτό προωθείται δοκιμάζοντας τους συνομιλητές της στο ανατολίτικο παζάρι. Και τώρα αυτό γίνεται, παρακολουθώντας ένα μεγάλο παζάρι της Τουρκίας με τη Δύση να βρίσκεται σε εξέλιξη. Η Άγκυρα φαίνεται να ζητά ανταλλάγματα για να μην εγκαταλείψει οριστικώς το δυτικό μαντρί. Και σε αυτό το πλαίσιο “αξιοποιείται” από τους Συμμάχους και η Αθήνα.

Το να συζητούν Αθήνα και Άγκυρα, τούτο δεν είναι κακό. Το θέμα είναι τι συζητούν και πόσο αυτός ο διάλογος λαμβάνει ή όχι υπόψη κάποιες σημαντικές παραμέτρους και δεν κρύβονται κάτω από το χαλί τα μείζονα ζητήματα. Όπως είναι η συνεχιζόμενη κατοχή στην Κύπρο και οι επεκτατικές μεθοδεύσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο και στη Θράκη. Εκτός κι εάν θα ανανεώνεται το “πιστοποιητικό καλής διαγωγής” της Τουρκίας, μέχρι να ευθυγραμμιστούν τα άστρα και… φωτίσουν τον νεοσουλτάνο και αλλάξει πλεύση.

Στο μεταξύ, όπως φαίνεται, θα υποβαθμίζονται σκοπίμως μικρές ή μεγάλες προκλήσεις και εντάσεις, επειδή δήθεν, λένε, “διαφωνεί” το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών με το υπουργείο Άμυνας και οι αυλικοί δεν θέλουν να ενοχλούν το νεοσουλτάνο με μικροπροβλήματα!