Ζήτησε συγγνώμη αλλά το “τουρκική κατοχή” δεν το ξεστόμισε ο Ελπιδοφόρος

«…Θέλω, λοιπόν, να δηλώσω σε όλους ότι η παρουσία μου στην εκδήλωση της Δευτέρας δεν θα μπορούσε ποτέ να αποτελεί αναγνώριση μιας συμφοράς, μιας προσφυγιάς, μιας κατοχής…», μας δήλωσε αόριστα “μετανοημένος” ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος. Υποκριτική η “μετάνοια”! Ούτε λέξη δεν βρήκε να αρθρώσει ο κ. Ελπιδοφόρος κατά του ψευδοκράτους στην Κύπρο, της παράνομης τουρκικής κατοχής, του Τατάρ και… φυσικά του προέδρου Ερντογάν στη δήλωση “συγγνώμης” του.

Επομένως στην πραγματικότητα εμμένει στην ίδια γραμμή που ακολούθησε δίπλα στους Ερντογάν-Τατάρ. Άρα με την δήλωσή του αυτήν, διά της εις άτοπον απαγωγής, αναγνωρίζει και επισήμως τον Τουρκοκύπριο ηγέτη και μέσω αυτού το ψευδοκράτος και την παράνομη τουρκική κατοχή. Επί πλέον δεν μας λέει ξεκάθαρα σε ποια «συμφορά», ποια «προσφυγιά», ποια «κατοχή» αναφέρεται, ούτε που συμβαίνουν αυτά. Πάντως, η “συγνώμη” του καλύπτει την Αθήνα, καθώς έγινε γνωστό πως ο πρωθυπουργός θα πραγματοποιήσει τελικώς συνάντηση μαζί του.

Όμως, είναι σαφές ότι ο Ελπιδοφόρος, για μια ακόμα φορά, εμπαίζει με αοριστίες όσους Ελληνοαμερικανούς, Ελλαδίτες, Κυπρίους και Αρμενίους στηλίτευσαν την παρουσία του δίπλα στον Ερντογάν και τον Τατάρ στα γνωστά εγκαίνια του “Τουρκικού Κέντρου” στη Νέα Υόρκη. Έτσι λοιπόν όπως ζήτησε τη “συγγνώμη”, δεν αφήνει αμφιβολία ότι πρόκειται για υποκριτική “μετάνοια”. Είναι προφανές ότι αναγκάστηκε να την κάνει λόγω των σφοδρών αντιδράσεων που προκάλεσε η ουσιαστική αναγνώριση που κυριολεκτικά δώρισε στον κατοχικό ηγέτη Τατάρ και η στήριξη που προσέφερε στον Ερντογάν, ο οποίος μονίμως επιβουλεύεται την Ελλάδα, την Κύπρο και την αδελφή Αρμενία.

Μη πνευματική και απαράδεκτη στάση 

Ο κ. Ελπιδοφόρος με την προφανή φιλοδοξία του και προκειμένου να μην τον διαγράψουν οι Τούρκοι από υποψήφιο Οικουμενικό Πατριάρχη, όποτε έρθει η ώρα της διαδοχής Βαρθολομαίου, θέλει να είναι “και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ”. Εν τούτοις τέτοιες εκδηλώσεις δεν αποτελούν στοιχεία πνευματικότητος, όπως αρμόζουν σε έναν ιεράρχη. Αντιθέτως, υποδεικνύουν ότι προηγούνται στις αξίες του τα στοιχεία υλιστικής προσέγγισης της ζωής, μέσω κατάκτησης αξιωμάτων με κάθε μέσον.

Πέραν αυτών ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής εκθέτει και τον πνευματικό του πατέρα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο, ο οποίος τον επέλεξε για αυτή την τόσο σημαντική θέση της Εκκλησίας. Διότι είναι εύκολο να σκεφθεί κάποιος ότι ίσως κάτι δεν πάει καλά και με τον πνευματικό πατέρα…

Μετά από αυτές τις πολιτικάντικες δικαιολογίες του κ. Ελπιδοφόρου είναι ανάξιο να σχολιάσουμε τα περί της προσευχής του για την Κύπρο και τα υπόλοιπα που αναφέρει στην δήλωσή του. Διότι ο Θεός ακούει μόνον τις αληθινές προσευχές που προέρχονται από το βάθος της καρδιάς. Όμως όταν επικρατεί η υποκρισία είναι αδύνατη η επικοινωνία με τον Θεό… Και ο νοών νοείτω!