Η 25η Μαρτίου με τον “βούρδουλα” του Γιάννη Σκαρίμπα

Να ξεκαθαρίσω αμέσως, ότι στην 25η Μαρτίου του 1821 δεν συνέβη τίποτα ιστορικό, ούτε κηρύχτηκε τότε η Επανάσταση, αφού ήδη στις 23 Μαρτίου 1821 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης απελευθέρωσε την Καλαμάτα! Τα “ράσα” της πατρίδας μας επέβαλαν να εορτάζεται η “έναρξη” της Επανάστασης την ίδια μέρα με τον Ευαγγελισμό! Ούτε και ο γνωστός πίνακας του Θεοδώρου Βρυζάκη (1865), πιστοποιείται ιστορικά. Αφήστε πια που ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, στις αρχές του 1821, ήρθε σε σύγκρουση με τον Παπαφλέσσα γιατί διαφωνούσε με την έναρξη της Επανάστασης! Ναι, ναι, ναι!

Ομολογώ, ότι μέχρι σήμερα δεν μου έχει περάσει ο θυμός για τα αμέτρητα ψέματα τα οποία διδάχτηκα στο δημοτικό σχολείο και στο γυμνάσιο, σε σχέση με την Επανάσταση του 1821, αν και ένδεκα χρονών υποδύθηκα τον Δυοβουνιώτη, με στολή, φέσι, μουστάκι και τσαρούχια, σε σχολική πατριωτική παράσταση. Ανακουφίστηκα, όταν ως φοιτητής διάβασα τα σχετικά βιβλία του Γιάννη Σκαρίμπα και μάλιστα με ικανοποίησε το ότι δεν βρέθηκε κανένας περισπούδαστος με φράκο και πρόσωπο “κενό”, να του απαντήσει κάτι!

Είναι εντυπωσιακό ότι μιλάμε για απελευθέρωση, ενώ μετά από τους Τούρκους αποκτήσαμε περισσότερους αφεντάδες-“επιβήτορες”, μάλιστα μέχρι και σήμερα! Γιατί, δηλαδή, πότε πήρε η χώρα μας δικές της αποφάσεις σε σοβαρά ζητήματα δίχως να συμφωνήσουν οι ξένοι, οι οποίοι μας υιοθέτησαν μετά τους Τούρκους; Τα μαδημένα “κοτόπουλα” που κατά καιρούς μας κυβερνάνε και τα οποία εκλέγονται από τον αφελή και εύπιστο “Κυρίαρχο”, το μόνο που μπορούν να αποφασίσουν είναι για τίποτα πονηρά (και ψιλικατζίδικα οικονομικά) πάρε-δώσε!

Για να προκόψει κάποιος Έλληνας (και προκοπή δεν εννοώ να βάλει στην μπάντα κάποια εκατομμύρια και να τα απολαμβάνει πίνοντας αντικαταθλιπτικά …ον δε ροκς), λέω, για να προκόψει κάποιος Έλληνας και να έχει παγκόσμια αναγνώριση, πρέπει να φύγει από την Ελλάδα, η οποία όπως έχει γραφτεί αμέτρητες φορές “διώχνει τα παιδιά της”! Κι εγώ ένιωσα ότι διώχτηκα για δωδεκάμισι χρόνια στη Σουηδία, άσχετα αν τελικά ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου!

Όταν εγκατέλειψαν την πατρίδα

Μετά τους παγκόσμιους δασκάλους, τους Αρχαίους Έλληνες, ελάχιστα πρόσωπα απόκτησαν διεθνή ακτινοβολία. Μάλιστα η ακτινοβολία τους ήρθε, όταν εγκατέλειψαν την πατρίδα τους και πήγαν στο εξωτερικό! Πρώτος-πρώτος ο Γιώργος Παπανικολάου, ο παγκοσμίως άγιος σωτήρας των γυναικών, που αν έμενε στην Ελλάδα μάλλον θα ήταν ένας απλός γιατρουδάκος ή αραχνιασμένος “ερευνητής”. Για καθηγητής δεν το κόβω, αφού το ελληνικό πανεπιστημιακό κατεστημένο όζει από “μπαρμπάδες” στην Κορώνη!

Ο Μίκης Θεοδωράκης έγινε παγκοσμίως γνωστός στο εξωτερικό! Θεωρώ ότι πρέπει να έχετε καταλάβει ότι καμία ελληνική εξουσία, πολιτική, στρατιωτική, δικαστική, θρησκευτική, οικονομική, καλλιτεχνική… δεν αγάπησε ποτέ τον Μίκη! Τουναντίον! Ακόμα και η ελληνική Αριστερά τον είχε σε απόσταση επειδή ήταν ελεύθερος και δεν έπαιρνε διαταγές, άσχετα αν δεν αποχωριζόταν ένα εφηβικό σκουριασμένο “μπρελόκ”, που είχε για σήμα του το σφυροδρέπανο και το οποίο “μπρελόκ” πήρε μαζί του στον τάφο!

Όλοι αυτοί, που δε βρήκαν ούτε ένα συγγνώμη να του πουν, στην κηδεία του, απλώς τον ανέχονταν γιατί ήταν παγκόσμιος και ουράνιος, αλλά και γιατί τον έβαλε στην καρδιά του ο απλός Έλληνας. Τον Μίκη τον λάτρεψαν στο εξωτερικό, περισσότερο από εδώ! Είναι ένας εθνικός δημιουργός στη Λατινική Αμερική και στη Σουηδία! Στην τελετή της κηδείας, του απανταχού λατρεμένου Ούλοφ Πάλμε, στο Δημαρχείο της Στοκχόλμης, όπου είχε μαζευτεί κόσμος απ’ όλον τον πλανήτη, παίχτηκε το αγαπημένο του τραγούδι, “Ο καημός” του Μίκη! Ακριβή στιγμή! Δείτε το βίντεο, οπωσδήποτε!

Ακόμα και τα Μάρμαρα…

Συνέβη ποτέ κάτι σχετικό στα …μέρη μας; Δεν πρέπει να ξεχάσω να γράψω το τι τράβηξε από την πατρίδα του (ζωντανός και νεκρός) ο συγγραφέας και φιλόσοφος, Νίκος Καζαντζάκης. Ο, μακράν, πιο μεταφρασμένος και ελκυστικότερος Έλληνας συγγραφέας! Δεν το αποδίδω στη “πολυδιαφημισμένη” αθεΐα του, αλλά στο ότι προκάλεσε με το έργο του την εφησυχασμένη (ναρκωμένη) συνείδηση των γνωστών ελληνικών μαστόδοντων!

Όμως θα πω και τούτο, κι όποιος θυμώσει ας δεχτεί μία τυπική συγγνώμη μου. Και τα θεϊκά Ελγίνεια Γλυπτά του Παρθενώνα, τα χυδαία κλεμμένα και ανατριχιαστικά πριονισμένα, δε θα γίνονταν διάσημα αν δεν είχαν …ξενιτευτεί, βίαια, κι αυτά! Ο Θεσσαλονικιός Αλβέρτος Μπουρλά, ένα ήρεμο και ντροπαλό παιδί που είχε σπουδάσει κτηνιατρική, έφυγε απογοητευμένος για την Αμερική, επειδή δεν εκτιμήθηκαν εδώ τα προσόντα του, αλλά τώρα η επίσημη Ελλάδα του γυαλίζει τα παπούτσια! (Ίνα μη τι, χείρον -χαίρων- είπω!).

Ο Έλληνας Γιάννης Αντετοκούνμπο, αν δεν έριχνε πέτρα πίσω του και δεν έφευγε για την Αμερική, δε θα ήταν τίποτε εδώ! Μάλιστα, αν τύχαινε (αν, λέω) τύχαινε να μη λέγεται Αντετοκούνμπο, αλλά π.χ. Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Καραμανλής, Ωνάσης, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις…, καταλαβαίνετε, ότι θα ήταν ένα διασταλμένο μηδενικό! Ένα τιποτένιο …τίποτα! (Με 10-ράκια στοιχεία, σας παρακαλώ) Εγώ, δέχομαι ότι αυτοί είμαστε και δε φοράω προσωπίδες θριάμβων, ούτε και βγάζω αστείους ακαδημαϊκούς λόγους με μπαλωμένες χλαμύδες – αχ αγαπημένε μας Μποστ!

Με τον “βούρδουλα” για τους κοιμισμένους

Στο σημερινό επετειακό κείμενο για την 25η Μαρτίου δε θα μιλήσω εγώ, αλλά θ’ αφήσω τον φοβερό “βούρδουλα” του Γιάννη Σκαρίμπα να κάνει παιχνίδι! Ό,τι έγραψε, ήταν απόλυτα τεκμηριωμένο! Ο Σκαρίμπας λέει όλη την ουσία (για το 1821) με μόνο 27 λέξεις: «Με το να κάμεις μιάν επανάσταση και να αποτινάξεις το ζυγό, δεν έκαμες τίποτα. Το ’21 αυτό έκαμε. Το να μην ξαναπέσεις σε ζυγό, αυτό είναι επανάσταση».

Και συνεχίζει για την 25η Μαρτίου: «Το θαύμα του ’21 δεν έγκειται στη στρατιωτική ήττα της Τουρκίας –πράγμα ευκολότερο– αλλά στο ως εκ θαύματος σώσιμό του από την εχθρότητα των κοτζαμπάσηδων, των λόγιων και του κλήρου. Ο ελληνικός λαός δε θα ‘κανε την επανάσταση για να αποκαταστήσει και πολιτικά τους κοτζαμπάσηδες. Αυτοί που λένε ότι η επανάσταση ήταν μόνο εθνική ή είναι αδιάβαστοι ή δεν μας λένε την αλήθεια. Χωρίς τον αφανισμό των Τούρκων, δε θα μπορούσε ο ελληνικός λαός να ξεπαστρέψει τους άλλους. Το ότι σ’ αυτό η επανάσταση γελάστηκε, δεν πα να πει καθόλου ότι τους εφείσθη. Θα τους πέρναγε εν στόματι μαχαίρας. Το ότι νόμισε ότι για τούτο είχε καιρό, ε, αυτό την έφαγε».

Το πώς καταλήγει αυτή τη φράση ο Γιάννης Σκαρίμπας δεν σας το γράφω καρντάσια μου, γιατί είναι πάρα πολύ “προχωρημένη” και είναι ελάχιστοι οι Έλληνες που μπορούν να την κατανοήσουν και να την αποδεχτούν, επειδή τους έχουν μάθει να τρώνε διπλοβρασμένα παραμύθια κι όχι ωμές και σκληρές αλήθειες! Και συνεχίζει ανελέητα, ο Γιάννης, με τον “βούρδουλα”:

«Λέτε ψέματα! Δεν είναι αυτό το ’21! Το Πατριαρχείο το αφόρισε, οι πρόκριτοι και ιεράρχες το χλεύασαν, ο Καποδίστριας του γύρισε την πλάτη του, ο Κοραής “μας” (τα εισαγωγικά είναι του Σκαρίμπα) το μυχτήρισε! Ο Καρατζάς, ο Μαυροκορδάτος και ο Ιγνάτιος το ξεπούλαγαν στους ξένους. Χώρια οι Νεγρηδες και οι Κωλέτηδες, χώρια ο Κιουταχής κι ο Ιμπραήμης. Η κατατρεγμάρα του ’21 δε λέγεται!». Και να σημειώσω, άλλη μία φορά, ότι δε βρέθηκε ούτε ένας να τον διαψεύσει! Αντίθετα, μετά τη μεταπολίτευση, γνωστοποιήθηκαν πάρα πολλές πονηριές του ’21, αλλά έγιναν γαργάρα…

Τηγανητά παραμύθια για την Άλωση

Τραβάει μία βαθειά ανάσα, αναστενάζει και συνεχίζει ο φοβερός δάσκαλός μας, Γιάννης Σκαρίμπας: «Το μεγάλο ψέμα βέβαια άρχισε με το πάρσιμο της Πόλης. Ότι το Βυζάντιο ανέπτυξε ένα πολιτισμό ιδιότυπο, καμία αμφιβολία. Ότι εξέπεμψε μία ακτινοβολία ελληνίζουσα, επίσης καμία αμφιβολία. Ότι όμως με την άλωση του Βυζαντίου άρχισε και η αγωνία του έθνους, αυτό είναι ανιστόρητο και ύποπτο. Δεν είναι καθόλου υποχρεωτικό να ‘μαστε κι εμείς Βυζαντινοί επειδή το Βυζάντιο εξέπεμψε μία ακτινοβολία ελληνίζουσα!

»Κι αν το ξεπεράσουμε αυτό για λίγο, ακόμα-ακόμα και αυτό το ίδιο το πάρσιμο της Πόλης το είπανε θέλημα Θεού. Τα περισσότερα από τα παραδοσιακά τραγούδια με θέμα την Άλωση της Πόλης, περιέχουν το στιχάκι “Γιατί ‘ναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει”. Το ζήτημα καταντάει γελοίο γιατί συνοδεύεται, μάλιστα σοβαρά, από το μύθο με την καλόγρια που τηγάνιζε ψάρια… Σας παρακινώ ν’ ακούσετε την ηπειρώτικη έκδοση του δημοτικού γα την Άλωση “Καλόγρια τηγάνιζε” (έχει και τα στιχάκια) για να εννοήστε πώς μετέτρεπαν σε αφελή τον κοσμάκη!». (Όχι ότι σήμερα είναι και πολύ-πολύ καλύτερα με τα θλιβερά κανάλια…)

 

Ο Σκαρίμπας για την 25η Μαρτίου

Συνεχίζει ο Σκαρίμπας για την 25η Μαρτίου: «Το ότι το ανώτατο ιερατείο και το Φανάρι δεν ήθελαν την επανάσταση και αντέδρασαν σ’ αυτήν, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Αλλά και λόγιοι της διασποράς, επίσης, δεν την ήθελαν! Ο Αδαμάντιος Κοραής την εξόρκισε με τούτα τα λόγια από το Παρίσι: “Μία επανάστασις των Ελλήνων υπό τας σημερινάς συνθήκας είναι κάτι αδιανόητον”. Ο δε Καποδίστριας όχι μόνο εφρύαξε στο άκουσμα των πρώτων καριοφιλιών από τη Μάνη, αλλά στην πρόταση της Φιλικής Εταιρείας να ηγηθεί του αγώνα, απείλησε τους απεσταλμένους ότι θα τους έδενε και θα τους απέλαυνε (είχανε πάει οι καημένοι στη Ρωσία, όπου ο Καποδίστριας ήταν μέγας και τρανός).

»Είπε λοιπόν στους φτωχούς της Φιλικής Εταιρείας ο Καποδίστριας: «Δια να σκέπτεται κανείς περί τοιούτου σχεδίου πρέπει να είναι τρελός. Δεν ημπορώ να ομιλώ μαζί σας περισσότερον και ουδέποτε θα αναγνωρίσω τα χαρτία σας». Τους συνέστησε δε «να συνεχίσουν να ζουν όπως πριν υπό τας κυβερνήσεις των Τούρκων υπό τας οποίας ευρίσκονται, έως ότου η θεία πρόνοια ευδοκιμήσει άλλως…»

Φωνάζει ο Σκαρίμπας: «Μόνο ένας Φεραίος, μόνο ένας Φεραίος στη λόγια πριν το
‘21 φάρα των λογίων της διασποράς και των φαρδομάνικων ιεραρχών, μόνο αυτός, ο Φεραίος, προανάκρουσε τη λευτεριά. Οι λογιώτατοι πανηγυριστές και τώρα και ανέκαθεν τον προσπερνάνε με γενικότητες τον Φεραίο. Άρθρο με άρθρο δεν ετόλμησαν ποτέ να μας τον δώσουν. Ο βάρδος της ελευθερίας λένε, αλλά ποιας ελευθερίας; Ο τρόμος των τυράννων λένε, αλλά ποιών τυράννων ακριβώς; Κρύβε λόγια… Από συστάσεως του ελληνικού κράτους, ο καημένος ο Φεραίος δεν έβγαλε ακόμα το δημοτικό του σχολείο, μένοντας στο “Ως πότε παλικάρια”…».

Στη συνέχεια, έχετε την ευκαιρία να ακούσετε τα τέσσερα επαναστατικά τραγούδια του Ρήγα Φεραίου:

 

Για τον Γρηγόριο Ε’, έγραψε ιδιαίτερα ο Σκαρίμπας: «Ο Γρηγόριος ο Ε’, όχι μόνο εστάθηκε ο φανατικότερος τουρκολάτρης, αλλά έφτασε στο σημείο να γίνει πλαστογράφος και σκαρωτής, της επαίσχυντης εκείνης “πατριαρχικής διδασκαλίας”. Την επανάσταση, ο ίδιος, με το απανταχού παπαδαριό, την υποδέχτηκε με μαινόμενους αφορισμούς και αναθέματα. Το δε κρέμασμά του, ήταν προϊόν υποψιών του τουρκικού όχλου ότι ο Γρηγόριος ευλογούσε τον αγώνα και τον ενίσχυε».

Και δύο δυνατά ρητά από τον Γιάννη Σκαρίμπα:

• «Οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου συνήθιζαν μόνο αναμεταξύ τους την τύφλωση. Οι λόγιοι τη διασποράς, αυτοί τύφλωναν ολόκληρο το έθνος».
• «Αυτός που δεν έχει αποστολή είναι ένας συνάνθρωπος χρήσιμος. Αυτός που νομίζει ότι έχει αποστολή, ε, απ’ αυτόν να φυλάγεστε». (Τ’ ακούς Κυρίαρχε;)

Στην αφιέρωση του βιβλίου του “Το ’21 κι η αλήθεια” γράφει ο τρομερός Γιάννης Σκαρίμπας: «Το βιβλίο τούτο δεν το αφιερώνω. Το πετάω κατά πρόσωπο των ευνουχιστών της ιστορίας και των άλλων αλλουβρεχείτων (εκ του “αλλού βρέχει”=αδιαφορία παντελής) της αλήθειας».

Και λίγα υστερόγραφα καθαρτικά!

«Κύριε των δυνάμεων, πεισματάρη, ακατανόητε… με παράτησες στη μέση του ωκεανού» (Μίκης Θεοδωράκης, “Χαιρετισμοί”)

«Άξιζε να υπάρξουμε, για να συναντηθούμε…» (Γιάννης Ρίτσος, “Εαρινή Συμφωνία ΧV”)

«Ο δυτικός πολιτισμός κάτω από τη φανταχτερή του βιτρίνα, κρύβει μια σκηνή με ύαινες και τσακάλια» (Che Guevara)

«Ποίος Ζευς; Ού μη ληρήσεις. Ουδ᾿ εστὶ Ζευς» (Ποιος Δίας; Μη λες μαλακίες. Δεν υπάρχει Δίας). (Αριστοφάνης, “Νεφέλαι”, 364. Ήταν η απάντηση του Σωκράτη σε σχόλιο του Στρεψιάδη)