Μετάλλαξη Ο: Η εκδίκηση της Αφρικής για την υποκρισία της διεθνούς ελίτ

Η νέα μετάλλαξη του Covid-19 με την ονομασία Omicron διέλυσε, αφενός τις ψευδαισθήσεις περί επαρκούς αντιμετώπισης της επελαύνουσας πανδημίας και αφετέρου ανέδειξε στο έπακρο την μεγάλη υποκρισία των ισχυρών ελίτ του πλανήτη. Η νέα αυτή μετάλλαξη Ο έχει διπλάσιες παραλλαγές από τη μέχρι τώρα επικρατούσα Delta (32 αντί 16) στην περιοχή της εξωτερικής “πρωτεΐνης-ακίδας S”.

Θεωρείται αντικειμενικά μια ιδιαίτερα επιθετική και πλύπλοκη παραλλαγή, κάτι δηλαδή «σαν ένα ασυνήθιστο αστερισμό, που προέκυψε μέσα από μια έκρηξη στο σύμπαν», όπως όλως παραστατικά περιέγραψε ο Γάλλος καθηγητής Φρανσουά Μπαζού. Η πιο εύλογη θεωρία για την “γέννηση” αυτής της νέας μετάλλαξης είναι αυτή που ισχυρίζεται, ότι αναπτύχθηκε σε ανθρώπους με χρόνια ανοσοκαταστολή, όπως για παράδειγμα πάσχοντες από τη λοίμωξη HIV, που δεν λαμβάνουν την αντι-ρετροϊκή αγωγή.

Είναι, δε, γνωστό ότι σε πολλές αφρικανικές χώρες, μεταξύ των οποίων η Μποτσουάνα, έχουν μεγάλους πληθυσμούς που πάσχουν από AIDS, χωρίς όμως να λαμβάνουν ην πλήρως προστατευτική πλέον αντι-ρετροϊκή αγωγή, λόγω της οικονομικής ανέχειας και της τραγικής κατάστασης των σαθρών συστημάτων υγείας στις περιοχές αυτές. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την πολύ χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη σε πολλά σημεία του πλανήτη στο τρίτο και τέταρτο κόσμο (τα ποσοστά στην αφρικανική ήπειρο δεν ξεπερνούν το 6,5%) αποτελούν ένα εκρηκτικό συνδυασμό.

“Εργαστήρια” μεταλλάξεων

Έναν συνδυασμό δημιουργίας ενός τεράστιου ανθρωπίνου εργαστηρίου μεταλλάξεων του ιού, όπου λόγω της παγκοσμιοποίησης μεταφέρονται άμεσα σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη και φυσικά και στις δυτικές κοινωνίες που είχαν τη ψευδαίσθηση ότι λόγω του υψηλού εμβολιασμού μπορούσαν να δημιουργήσουν περίκλειστα και απρόσβλητα τείχη. Για μια ακόμα φορά, η νέα μετάλλαξη Omicron επαναφέρει στο προσκήνιο το βασικό ζήτημα της παγκόσμιας ορθολογικής αντιμετώπισης της πανδημίας του Covid-19, ο οποίος συνεχίζει να δημιουργεί τεράστια παγκόσμια οικονομική ύφεση, χιλιάδες νεκρούς και μεγάλες αλλαγές και ανατροπές στις ισορροπίες των κοινωνιών, στα πολιτικά συστήματα, αλλά και στις ευρύτερες γεωπολιτικές ισορροπίες.

Το βασικό πρόβλημα είναι η τρομακτική οικονομική ανισότητα στις διάφορες ζώνες του πλανήτη και η χρησιμοποίηση των εμβολίων όχι ως δημόσιο πλανητικό αγαθό, όπως θα έπρεπε, αλλά ως μέσο οικονομικής κερδοσκοπίας, αλλά και γεωπολιτικής ισχύος. Αυτό όμως έχει τα εξής αρνητικά αποτελέσματα στην ορθολογική αντιμετώπιση της πανδημίας από την οποία μαστίζεται η ανθρωπότητα:

Πρώτον, την τρομακτική ανισότητα στη διακίνηση των εμβολίων, όπου το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει με τα σημερινά δεδομένα ποσοστό που ξεπερνά το 70% των παραγόμενων εμβολίων. Η άνιση αυτή κατανομή, πέραν των τεράστιων ηθικών ζητημάτων που θέτει, αποτελεί τον πυρήνα της σημερινής διαλυτικής κατάστασης. Και αυτό γιατί έγκαιρα πολλοί είχαν επισημάνει ότι ο ανεπτυγμένος κόσμος και ιδιαίτερα η πλούσια Δύση που διατηρεί προνομιακές σχέσεις με τις παγκόσμιες φαρμακευτικές βιομηχανίες-παραγωγούς, και οι δύο χώρες παραγωγής (Κίνα, Ρωσία) δεν θα κατάφερναν να πετύχουν το λεγόμενο “υγειονομικό καταφύγιο”.

Αυτό αφού ακόμα και αν είχαν εμβολιάσει τους πληθυσμούς τους σε ποσοστό άνω του 80%, αυτοί θα ήταν ευάλωτοι στις απειλητικές μεταλλάξεις, που θα πραγματοποιούνταν στις ανεμβολίαστες χώρες του τρίτου και τέταρτου κόσμου. Ήδη η μετάλλαξη Δέλτα, που επωάστηκε στην αχανή πληθυσμιακά χώρα της Ινδίας, διέλυσε τον προηγούμενο προγραμματισμό, η δε νέα μετάλλαξη της Omicron έχει ήδη σπείρει το πανικό στους επιστήμονες.

Στοχοποίηση και υποκρισία

Δεύτερον, τον έντονο εσωτερικό ανελέητο οικονομικό ανταγωνισμό μεταξύ των παραγωγών των εμβολίων και των χωρών, που έχουν σχέση με αυτές, με αποτέλεσμα την συστημική υπόγεια δυσφήμιση ορισμένων εμβολίων. Αυτό είχε σημαντική επίδραση στην αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας των εμβολίων και κυρίως των πιθανολογούμενων συνεπειών τους σε μεγάλα πληθυσμιακά τμήματα. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το εμβόλιο της AstraZeneca, που στοχοποιήθηκε όχι μόνο από ανταγωνιστικές εταιρίες, αλλά και από την ίδια την Ε.Ε., η οποία λόγω των ισχυρών γερμανικών επιρροών κατέληξε να περιοριστεί μόνο σε ένα εμβόλιο (Pfizer- BioNTech), που είναι γερμανικής προελεύσεως.

Λόγω αυτής της δραματικής άνισης κατανομής αυτών μεταξύ των πλούσιων και φτωχών χωρών και λόγω της πρόταξης της κερδοσκοπίας των μεγάλων πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών-παραγωγών, παρασχέθηκε ο χρόνος και οι κατάλληλες συνθήκες στον Covid-19 να μεταλλαχθεί στις χώρες με χαμηλό εμβολιασμό και κακές υγειονομικές συνθήκες (Αφρική, Ασία κλπ). Εάν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι επιστημονικές εκτιμήσεις ότι τα ισχύοντα εμβόλια δεν αντιμετωπίζουν επαρκώς τη νέα μετάλλαξη, όπως δήλωσε ήδη ο διευθύνων σύμβουλος της Moderna, τότε ο εφιάλτης της πανδημίας θα λάβει ξανά ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Η προπεριγραφείσα ανισότητα στη διακίνηση των εμβολίων μεγεθύνει το φάσμα της παγκόσμιας υποκρισίας. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν οι δηλώσεις Μπάιντεν τον περασμένο χρόνο περί κατάργησης των πατεντών των εμβολίων, προκειμένου να υπάρξει γρήγορη παροχή εμβολίων στον τρίτο και τέταρτο κόσμο, οι οποίες πετάχθηκαν στις καλένδες χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Η άνιση κατανομή, πέραν των τεράστιων ηθικών ζητημάτων αποτελεί και το βασικό παράγοντα της αδυναμίας αντιμετωπίσεως της πανδημίας αφού οι μεταλλάξεις στις χώρες του τρίτου και τετάρτου κόσμο θα είναι πάντα στο προσκήνιο και θα απειλούν άμεσα το πλανήτη.

Η υποκρισία και το μέγεθος της ευθύνης των ισχυρών του πλανήτη είναι κολοσσιαία, αν κανείς λάβει υπόψη ότι σύμφωνα με το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο, η χρηματοδότηση της αγοράς των εμβολίων από τις πλούσιες χώρες προς τον αναπτυσσόμενο τρίτο κα τέταρτο κόσμο, θα απαιτούσε το ποσό μόλις των 60 δισ. ευρώ. Αντί για αυτό, εξαιτίας των συνεπειών από την άνιση διανομή των εμβολίων και της μη ριζικής παγκόσμιας αντιμετώπισης του Covid-19, το κόστος στην παγκόσμια οικονομία, πέραν της εκατόμβης των θυμάτων, θα ξεπεράσει τα 7 τρισ. ευρώ, με βάση τις παρούσες προβλέψεις.

Ανάγκη για δίκαιη κατανομή

Με βάση τα παραπάνω, η ανάγκη για δίκαιη συνολικά κατανομή των εμβολίων κατά του κορωνοϊού σε όλο τον πλανήτη, δεν αποτελεί μόνο μια ηθικού ουμανιστικού τύπου επιταγή, αλλά μια αδήριτη ορθολογική πράξη για την πραγματική εξάλειψη της πανδημίας και για την απάλειψη των τρομακτικών συνεπειών που αυτή έχει επιφέρει στην δημόσια υγεία, στην οικονομία και στις κοινωνίες. Γιατί καμία κοινωνία δεν θα μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ασφαλής, εάν δεν είναι όλες οι υπόλοιπες ασφαλείς, εάν δηλαδή δεν εξαλειφθεί η πανδημία ισόρροπα σε όλον τον πλανήτη.

Οι κίνδυνοι για το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας είναι πλέον τεράστιοι. Μπορεί η πανδημία του Covid-19 ως τυχαίο γεγονός και αστάθμητος παράγοντας στο ιστορικό γίγνεσθαι να επέφερε συντριπτικά χτυπήματα στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και να κατέδειξε πλήρως τα αδιέξοδα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού καπιταλιστικού συστήματος, δεν παύει όμως να αποτελεί από την άλλη πλευρά σημαντικό εργαλείο κοινωνικής χειραγώγησης.

Είναι βέβαιο ότι οι παγκόσμιες ελίτ και οι σύγχρονοι φεουδάρχες του χρήματος θα χρησιμοποιήσουν για μεγαλύτερα κερδοσκοπικά παιχνίδια με συνέπεια τη διεύρυνση των ανισοτήτων στη σημερινή σκοτεινή εποχή, που πέραν των άλλων συνεπάγεται και την υποχώρηση των αγώνων και της αντίστασης των λαών λόγω του φόβου και της ανάγκης επιβίωσης. Αυτό το πλαίσιο όμως είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε ένα παγκόσμιο δυστοπικό μετακαπιταλιστικό σύστημα, που θα έχει ως πυρήνα του τον αυταρχισμό, τη βία και τη περιθωριοποίηση των μαζών.