Δεν πρόφτασε να επισκεφθεί τον Απρίλιο την Κύπρο ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Στις 10 Απριλίου ο “Διαλόγου Όμιλος Βήμα Ευθύνης” (Δ.Ο.Β.Ε.) θα παρουσίαζε σε εκδήλωση στη Λευκωσία, το βιβλίο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη  “ΚΑΛΑΒΡΙΑ Η ΒΑΘΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ CALABRIA ELLADE PROFONDA”. Είχα προσκληθεί να μιλήσω για το βιβλίο αυτό. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν ενθουσιασμένος γιατί είχε, όπως είπε, καιρό να έλθει στην Κύπρο. Ο Μιχάλης, όμως, “έφυγε” την Τετάρτη από τη ζωή.

Ήταν ένας διανοούμενος και στοχαστής του Ελληνισμού. Ένας μάχιμος της πολιτικής, αν και είχε αποχωρήσει από την “καθημερινότητα” της πολιτικής. Πάντα ευαίσθητος στα εθνικά θέματα, είχε αναπτύξει ένα αφήγημα, το οποίο αντιμετώπιζε στη σωστή τους διάσταση τις προοπτικές, αλλά και τους κινδύνους. Πριν μερικά χρόνια σε μια εκδήλωση για το Κυπριακό, στην Παλιά Βουλή, είχε πάρει το λόγο, μετά τους ομιλητές, λέγοντας πως δεν υπάρχει Κυπριακό πρόβλημα και δεν θα πρέπει να το αναφέρουμε έτσι. Υπάρχει, είπε, ένα πρόβλημα: Το Τουρκικό Πρόβλημα.

Εκείνη η επισήμανσή του ήταν η ουσία ενός ζητήματος, που συζητούμε δεκαετίες. Το πρόβλημα είναι εκείνος, που το προκαλεί. Στήριζε πάντα τους αγώνες στην Κύπρο, στη σωστή τους αντικατοχική βάση. Είχε μια συνολική εικόνα για τον Ελληνισμό. Δεν ξεχώριζε κανένα από τα “κομμάτια” του, εντός ή εκτός Ελλάδος. Κι αυτό του επέτρεψε να διαμορφώσει μια συνολική και ολοκληρωμένη εικόνα.

Ιδεολόγος και μαχητής

Διαβάζοντας το δίγλωσσο βιβλίο του για την Καλαβρία, ο γνωστός “Ιταλός”, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, περιγράφει την εντυπωσιακή σχέση Ελληνικότητας και Ιταλικότητας, Ελληνικότητας και Ρωμαϊκότητας. Η σχέση του με την Ιταλία μακρά. Αυτή η παρουσία του τον ταύτισε με τη χώρα αυτή. Κατά την παραμονή του στη Ρώμη, τον αποκαλούσαν “ο Έλληνας”. «Στην Αθήνα ο Ιταλός. Είμαι ένας Ιταλιώτης Έλληνας, σκέφθηκα», αναφέρει ο Χαραλαμπίδης. Έδωσε μάχες, για το Κουρδικό, το Ποντιακό, το Κυπριακό. Έδωσε μάχες κατά του σχεδίου Ανάν. Υπάρχει, όμως και κάτι άλλο, το οποίο πάντα ακολουθούσε τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που είναι ο Πόντος. Η Ποντιακή διάσταση ήλθε ως μια τελική γέφυρα μετάβασής του στην Καλαμβρία. Μάλλον, αναφέρει, ήταν η αφετηρία μιας νέας σχέσης του με αυτήν.

Ιδεολόγος και μαχητής. Δεν απέφυγε ποτέ του να συγκρουστεί για τις ιδέες του. Ακόμη και με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος παρά τις διαφωνίες τους, τον εκτιμούσε.

Είναι σαφές πως άνθρωποι με ιδέες και οράματα, που δεν συμβιβάζονται με τον καθωσπρεπισμό του συστήματος, δεν αντέχουν, δεν μπορούν να ασφυκτιούν σε αυτό. Ούτε και το σύστημα τους… αντέχει. Ο Μιχάλης “έφυγε” ξαφνικά. Δεν πρόφτασε να ταξιδεύσει στην Κύπρο, όπως τόσο πολύ το ήθελε.