Διαμορφώνοντας την κοινωνική συνείδηση – Ο σκοτεινός ρόλος του Ινστιτούτου Tavistock

Οι καινοτομίες τους πρόκειται να μεταμορφώσουν για πάντα την κοινωνική μηχανική και το 1914 ιδρύουν έναν φαινομενικά αθώο φορέα με την ονομασία Wellington House, που εξελίσσεται με συνεχή βήματα σε Διεύθυνση Πληροφοριών και τελικά, υπενθυμίζοντας τον Orwell, σε υπουργείο Πληροφοριών.

Μέσω του συγκεκριμένου οργανισμού, οι Βρετανοί συστηματοποιούν την μαζική ψυχολογική χειραγώγηση με βάση νέες αρχές και επίκεντρο την άσκηση έμμεσης επιρροής με αξιοποίηση προσώπων που το κοινό εμπιστεύεται, αντί να προσφεύγουν στις άμεσες επικοινωνιακές εκστρατείες. Αντιλαμβάνονται πως ο συναισθηματικός συντονισμός προέχει των γεγονότων, από την στιγμή που οι άνθρωποι εμπιστεύονται περισσότερο γνωστές προσωπικότητες σε σχέση με την εξουσία.

Τα συγκεκριμένα ψυχολογικά αξιώματα πρόκειται να αποτελέσουν την αφετηρία για την ανάπτυξη των βασικών αλγορίθμων που αξιοποιούν έναν αιώνα αργότερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όταν το Facebook πειραματίζεται με την συναισθηματική διάχυση ή με αλγορίθμους κοινωνικής δικτύωσης, προωθεί δεσμούς μεταξύ ατόμων που έχουν κοινές απόψεις έναντι θεσμοθετημένων πηγών, αντιγράφοντας σε πραγματικό χρόνο τις ψυχολογικές αρχές του Tavistock.

Οι διαδικασίες που αξιοποιούνται εξελίσσονται από τις θεραπείες ψυχολογικής υποστήριξης ατόμων του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων στην Κλινική Tavistock (αργότερα Ινστιτούτο Tavistock) που υποφέρουν από μετατραυματικά ψυχολογικά πλήγματα. Στην κλινική ο Dr. John Rawlings και οι συνεργάτες του ανακαλύπτουν την μέθοδο αξιοποίησης του ψυχολογικού τραύματος, όχι μόνον για την αναδιαμόρφωση της ατομικής συνείδησης, αλλά ολόκληρων κοινωνικών συστημάτων.

Το Ινστιτούτο Tavistock

Με την συστηματική μελέτη των ψυχολογικών τραυμάτων και της ομαδικής ψυχολογικής θεραπείας, αναπτύσσουν μεθόδους για να ανασχηματίζουν, όχι μόνον τι παρατηρούν οι άνθρωποι, αλλά και το πως ερμηνεύουν αυτή καθαυτή την πραγματικότητα. Το έργο του Ινστιτούτου Tavistock αποκαλύπτει το πως οι ψυχολογικές ευαισθησίες και τα ευάλωτα σημεία αξιοποιούνται για την αναδιαμόρφωση της ατομικής και της ομαδικής συμπεριφοράς, με τα ευρήματά του να παρέχουν γνώσεις που αποδεικνύονται πολύτιμες από την στιγμή που οι μηχανισμοί επιρροής εξελίσσονται από το στάδιο της έμμεσης λογοκρισίας στην αθέατη χειραγώγηση της αντίληψης.

Αν και άγνωστο στο ευρύ κοινό, το Ινστιτούτο ανελίσσεται σε έναν από τους οργανισμούς με την μεγαλύτερη επίδραση στην διαμόρφωση των σύγχρονων μεθόδων κοινωνικού ελέγχου. Όσοι έχουν κάποιες πληροφορίες, προέρχονται από πρόσφατες σχετικά αντιπαραθέσεις για την φροντίδα στην επιβεβαίωση φύλου, αλλά αγνοούν το γεγονός ότι η επιρροή του Ινστιτούτου εκτείνεται μερικές γενεές στο παρελθόν, διαμορφώνοντας πολιτιστικά ρεύματα και κοινωνικές μεταμορφώσεις από την εποχή της ίδρυσής του. Η σύγχρονη δραστηριοποίησή του δεν αποτελεί ανωμαλία, αλλά φυσική συνέχεια της μακροχρόνιας αποστολής του στην αναμόρφωση της ανθρώπινης συνείδησης.

Στην κομβική εργασία του με τίτλο “The Tavistock Institute of Human Relations” ο πρώην αξιωματούχος πληροφοριών της ΜΙ6, John Coleman, παρέχει μία εικόνα από τα ενδότερα των επιχειρήσεων του Ινστιτούτου και αργότερα ερευνητές, όπως οι Daniel Estulin, Courtenay Turner και Jay Dyer, ανιχνεύουν με πληρέστερη σαφήνεια την πρωτοφανή επιρροή του.

Το πλέον εκλεπτυσμένο επίτευγμα του Ινστιτούτου επικεντρώνεται στην μετατροπή των ψυχολογικών θεωριών σε πρακτικούς μηχανισμούς πολιτιστικής μηχανικής, ειδικά μέσω της δημοφιλούς μουσικής και των πολιτιστικών ρευμάτων των νεαρών ατόμων. Ενσωματώνοντας τις αρχές του σε φαινομενικά αυθόρμητες πολιτιστικές τάσεις, δημιουργεί πρότυπα για κοινωνικό προγραμματισμό, κυριολεκτικά αθέατο στα υποκείμενα, στα οποία εφαρμόζεται.

Η “Jazz Διπλωματία” 

Η μεθοδολογία του Ινστιτούτου Tavistock, πρόκειται να εφαρμοσθεί σε πρώτο στάδιο στην μουσική, με το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών να παρουσιάζει μετά το 1950 και επί μία δεκαετία και πλέον το Πρόγραμμα της “Jazz Διπλωματίας”, με τους Louis Armstrong και Dizzy Gillespie, να περιοδεύουν με την ιδιότητα των jazz πρέσβεων ανά τον κόσμο. Στο παρασκήνιο διαμορφώνεται μία πανίσχυρη επιρροή που μετασχηματίζει εκ των έσω την μουσική σκηνή της Jazz, με την γεννημένη στην τραπεζική δυναστεία των Rothschild βαρώνη Pannonica de Koenigswarter, να εξελίσσεται στην ηγερία καλλιτεχνών της Bebop Jazz, όπως οι Thelonious Monk και Charlie Parker.

Η αφύπνιση του κοινού εκτείνεται πέραν των εταιρικών μηνυμάτων στην ευρύτερη αναγνώριση πως οι υποτιθέμενες οργανικές κοινωνικές μεταβολές, συχνά υποτάσσονται στις επιταγές της κοινωνικής μηχανικής. Κραυγαλέο παράδειγμα αποτελεί το μέχρι πρότινος άγνωστο στο ευρύ κοινό Ινστιτούτο Tavistock, που αναπόφευκτα συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας όταν αιφνιδιαστικά ανακύπτουν σφοδρές αντιπαραθέσεις για την λειτουργία του.

Το έναυσμα δίδεται από το βρετανικό υπουργείο Υγείας το 2022, όταν με απόφασή του διακόπτει την λειτουργία της Υπηρεσίας Ανάπτυξης Φύλου και Ταυτότητας του Ινστιτούτου Tavistock (Gender and Identity Development Service-GIDS), απαγορεύοντας ταυτόχρονα την κυκλοφορία σκευασμάτων αναστολής της εφηβείας που χρησιμοποιούνται κατά της δυσφορίας του φύλου σε ολόκληρη την επικράτεια.

Η μακροχρόνια έρευνα της δημοσιογράφου Hannah Barnes, αποκαλύπτει πως μία κλινική υποδέχεται χιλιάδες νεαρά άτομα στην εφηβεία τους, που συνιστά το πλέον ευάλωτο στάδιο της ζωής τους, λειτουργώντας επί τρείς και πλέον δεκαετίες χωρίς καμία επίβλεψη και κανέναν έλεγχο των αρμοδίων ρυθμιστικών αρχών και πως το ιατρικό σκάνδαλο δημοσιοποιείται τελικά χάρη στις εκμυστηρεύσεις ατόμων του προσωπικού της.

Οι αντιδράσεις του κοινού στην Βρετανία πιστοποιούν πως αναγνωρίζει μία βαθύτερη πραγματικότητα που εδράζεται στο γεγονός ότι οι θεωρούμενες φυσικές εξελίξεις μάλλον βασίζονται σε θεσμικούς σχεδιαστές. Αν και ελάχιστοι γνωρίζουν την ιστορική δραστηριοποίηση του Ινστιτούτου Tavistock στην διαμόρφωση πολιτιστικών τάσεων και ρευμάτων από την εποχή των πάππων τους, ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων διερωτάται εάν και κατά πόσον οι φαινομενικά αυθόρμητες κοινωνικές μεταμορφώσεις έχουν μάλλον σκόπιμα ενορχηστρωθεί.