Μετά τη Σταύρωση η Ανάσταση – Η Ελλάδα μένει όρθια και μπορεί να απογειωθεί

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις». Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης τελέστηκε ο εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής μαζί με τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Το βράδυ τελείται ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής, στον οποίο αναπαριστάται το Θείο Δράμα, η Σταύρωση, και διαβάζονται τα 12 ευαγγέλια που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού.

Ανάμεσα στο 5ο και το 6ο Ευαγγέλιο ψάλλεται το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» και ο Εσταυρωμένος λιτανεύεται από τους ιερείς. Συγκλονιστική είναι η υμνογραφία της εκκλησίας για την κορύφωση του Θείου Δράματος: Μετά τη σύλληψή Του στο όρος των Ελαιών, ο Χριστός δικάστηκε και καταδικάστηκε από τους Αρχιερείς σε μια δίκη που είχε τυπική διαδικασία αφού οι Φαρισαίοι ήθελαν τον θάνατο Του.

Επειδή όμως δεν είχαν νόμιμη εξουσία, τον έστειλαν στον Πόντιο Πιλάτο, προκειμένου η καταδικαστική απόφαση να απαγγελθεί από αυτόν, καθώς κατείχε την εξουσία του Ρωμαίου διοικητή της περιοχής. Ο Πιλάτος δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη επάνω του και ζήτησε από το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο στην αυλή του Πραιτωρίου να διαλέξει ανάμεσα στον Βαραββά και τον Χριστό για το ποιος να σωθεί, δίνοντας παράλληλα “χάρη” για την γιορτή του Πάσχα.

Το πλήθος, εν χορώ, διάλεξε το θάνατο του Ιησού με σταύρωση. Αυτόν που υποδέχθηκαν με βάγια λίγες ημέρες πριν… Από εκείνο το σημείο μέχρι και τη σταύρωση, ο Ιησούς έζησε τον απόλυτο εξευτελισμό, αλλά και τη χλεύη του πλήθους και των Ρωμαίων στρατιωτών (πορφύρα, αγκάθινο στεφάνι, και μαστίγωμα).

Διαφορετική η φετινή Μεγάλη Εβδομάδα

Η φετινή Μεγάλη Εβδομάδα δεν είναι σαν όλες όσες έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Ένας ιός με χαρακτηριστικά υπερηχητικού αεροπλάνου (ταχύτητα πλέον του ήχου) μεταδίδεται ταχύτατα και μολύνει τη ζωή στο μοναδικό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Οκτώ δισεκατομμύρια άνθρωποι στο έλεος ενός αόρατου και ταχύτατα μεταδιδόμενου ιού! Ανήμπορη η ανθρωπότητα παρακολουθεί τις εξελίξεις, επιβάλλοντας τον κανόνα ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

Μεγάλα και ονομαστά πανεπιστήμια, τεράστια ερευνητικά κέντρα παρακολουθούν έντρομα και ανίσχυρα τις εξελίξεις. Από το Δεκέμβριο του 2019 γνωρίζουν την επιδημία. Άνθρωποι πεθαίνουν ανήμποροι. Δεν έχει καμία σημασία η φυλή τους. Είναι άνθρωποι που πεθαίνουν. Όλο το σύστημα του Δυτικού πολιτισμού συνεχίζει να ζει στους ίδιους ρυθμούς, λες και το πρόβλημα εξελίσσεται σε άλλον πλανήτη. Κουβέντες κι ειδήσεις πόσοι πέθαναν σήμερα, είδες οι καημένοι στην Κίνα βρε παιδί μου τι τραβάνε οι άνθρωποι, κλπ..

Και ξαφνικά τις Απόκριες ο ιός μεταμφιεσμένος συναντά, όπως επιβάλλει και η Αποκριά, ανυποψίαστους ανθρώπους του Δυτικού Πολιτισμού και αρχίζει το δράμα. Τέλεια μεταμφιεσμένος και δίκαιος σαν Αριστείδης αποφασίζει να παίξει με τους πανίσχυρους έως τώρα φορείς της Δύσης. Κύμβαλα αλαλάζοντα οι ηγεσίες της προσπαθούν να επιρρίψουν ευθύνες αλλού εκτός από τους ίδιους. Είχαν τρεις μήνες να μοιραστούν εμπειρίες, να προετοιμάσουν το λαό τους να κάνουν ότι είναι δυνατόν να αναχαιτίσουν τον αόρατο εχθρό!

Η Ελλάδα στέκεται όρθια

Ανήμποροι άνθρωποι –οι γονείς μας δηλαδή– κλεισμένοι σε οίκους ευγηρίας, πατσίζοντας τη σύνταξή τους με ένα κρεβάτι, είναι έρμαιοι του αόρατου εχθρού να πεθαίνουν κατά εκατοντάδες. Εκατοντάδες γιατροί και προσωπικό ως νεοσύλλεκτοι φαντάροι καλούνται να πάνε στη μάχη χωρίς όπλα. Γραφικοί κυβερνητικοί εκπρόσωποι από τη σιγουριά της ασφάλειάς τους αναμασούν ότι πάμε καλά, ότι σήμερα χάσαμε μόλις 1000 συνανθρώπους μας, ή το πιο σημαντικό, να μην έχει σημασία πόσους χάσαμε, αλλά η οικονομία μας θα εκκινήσει σύντομα. Για την ταμπακιέρα ουδείς μιλά…

Εκτός από την Ελλάδα! Μια μικρή χώρα εξουθενωμένη από δεκαετή μνημόνια –αυτοί που τα επέβαλαν έχουν δημόσια ομολογήσει ότι έχουν κάνει λάθος– στέκεται όρθια μέσα στην πανδημία, όπως ο φάρος Τουρλίτης στην Άνδρο να στέλνει τη μοναδική του φωτεινή αναλαμπή σε όλο το κόσμο για να αποφύγουν να ναυαγήσουν. Είναι απλό, αυτό είναι η αποστολή του φάρου!

Αυτοί οι τεράστιοι σε ήθος, πολιτιστικό και επιστημονικό επίπεδο γιατροί έπεσαν στη μάχη. Μια ομάδα: οι μάχιμοι (μονάδες εντατικής), η μέριμνα (φαρμακολογία), οι επιτελικοί (επιδημιολόγοι) απεφάσισαν και το αποτέλεσμα ήταν αντίθετο από τη ρήση “όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος”. Όλος ο λαός συντάχθηκε και πειθάρχησε. Όλος ο κόσμος αναγνώρισε, αναφώνησε και ζητωκραύγαζε “Εύγε στην Ελλάδα!”

Η πιο ασφαλής χώρα

Σε μόλις τριάντα ημέρες σημαντικοί τομείς της ελληνικής οικονομίας πήραν μπρος. Ο πρωτογενής τομέας αυξάνει τις εξαγωγές του, το ηλεκτρονικό εμπόριο είναι παρόν, η εφοδιαστική αλυσίδα λειτουργεί άψογα, οι εταιρείες παράδοσης (courier) ανταποκρίνονται σε μεγάλο ποσοστό, η ψηφιακή εποχή στην πατρίδα μας, λόγω ανάγκης, προχωρά με άλματα.

Ο τουρισμός θα πληγεί βαρύτατα. Θα το αντιμετωπίσουμε, όμως, θα πάμε όλοι εμείς στα νησιά με όσα χρήματα διαθέτει ο καθένας μας να στηρίξουμε τις ναυτιλιακές εταιρείες, να τονώσουμε τις νησιωτικές κοινωνίες. Θα καλέσουμε και άλλους από την ομογένεια συνεργάτες, επαγγελματίες από όλο τον κόσμο να έλθουν στην πιο ασφαλή χώρα του κόσμου για να αμβλύνουμε την οικονομική ζημιά.

Διαλαλήστε ότι είμαστε η πιο ασφαλής χώρα του κόσμου. Ας μην μείνουμε στα στερεότυπα λόγια ότι η χώρα μας είναι παράδειγμα προς μίμηση κλπ. Αυτά είναι εφήμερα, θα τα πάρει σύντομα ο ανοιξιάτικος αέρας και θα ξεχαστούν. Τελειώνει με επιτυχία η πρώτη μεγάλη μάχη εναντίον της πανδημίας και η Ελλάδα αναδεικνύεται νικήτρια. Θρηνεί τα θύματα, αλλά συγκριτικά είναι με απόσταση σε πολύ καλύτερη μοίρα από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Μετά τη Σταύρωση η Ανάσταση

Ας αφιερώσουμε την ψυχή μας στη μυσταγωγία της Μεγάλης Εβδομάδας γιατί η απόσταση από την Κυριακή των Βαΐων στο Σταυροθήτω της Μεγάλης Πέμπτης είναι πολύ μικρή. Σε όλα τα επίπεδα η συνεργασία του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα πρέπει να κινητοποιήσει όλες τις παραγωγικές δυνάμεις για την επόμενη ημέρα που υπό προϋποθέσεις μπορεί να είναι για την Ελλάδα η Ανάσταση!

Να υποκλιθούμε με σεβασμό, όπως κάνουμε τώρα, σε εκείνους που έχουμε την ανάγκη τους, στους ανθρώπους που έχουν την πραγματική γνώση και δίνουν τη μάχη από την πρώτη γραμμή. Να ενωθούμε όλοι για να στηρίξουμε, πιο σοφοί και πιο αποφασισμένοι από τη δοκιμασία, την οικονομία, την κοινωνία και ειδικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα.

Να συμβάλλουμε όλοι: Υπουργείο, ιδιωτικοί φορείς, γονείς, Τοπική Αυτοδιοίκηση τόσο στη σύγχρονη όσο και ασύγχρονη εκπαίδευση. Και σε αυτό τον τομέα μπορεί η χώρα μας να πρωταγωνιστήσει και να γίνει ηγέτιδα στα Βαλκάνια κι όχι μόνο. Έχει έλθει η στιγμή της εξωστρέφειας και της δυναμικής επανόδου της Ελλάδας στην πρωτοπορεία. Το μπορούμε αν το θελήσουμε.

Μετά τα θεία Πάθη ας Χορέψουμε υποδεχόμενοι την Άνοιξη κυριολεκτικά και μεταφορικά…