Μήπως είστε αντισημίτης;

Κατ’ αρχήν, κάθε Έλληνας πολίτης, χωρίς εξαίρεση, δικαιούται να έχει την άποψή του για τα εθνικά και για τα διεθνή θέματα. Αυτό ισχύει και για τους θεατές και για τους επικριτές τους. Ισχύει δε ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Η Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες, αναγνωρίζει πλήρη και ίσα δικαιώματα σε όλους τους πολίτες. Οι ισραηλίτες Έλληνες έχουν λοιπόν το ίδιο δικαίωμα με τους χριστιανούς ή τους άθρησκους Έλληνες να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους.

Αυτά ως προς τα τυπικά περί δικαιωμάτων. Υπάρχει όμως ένα πολιτικό ζήτημα και μάλιστα σοβαρό. Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) αποτελεί οργανωμένη συλλογική οντότητα, που εκπροσωπεί μια θρησκευτική μειονότητα· δεν είναι μια παρέα ομοϊδεατών, αλλά η κεντρική συλλογική οργάνωση των Ισραηλιτών πολιτών της Ελλάδας. Ως τέτοιο, αποτελεί πολιτικό υποκείμενο. Ασκεί τα δικαιώματά του, και καλώς, αλλά καθώς ασκεί πολιτική, εκτίθεται σε δημόσιο έλεγχο.

Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης του ΚΙΣ; Να επαγρυπνά για τα δικαιώματα μιας θρησκευτικής μειονότητας, να την προστατεύει από παραβιάσεις, να μην αφήνει τα μέλη αυτής της κοινότητας εκτεθειμένα και αβοήθητα απέναντι σε εκδηλώσεις ρατσισμού, διακρίσεων, εν προκειμένω αντισημιτισμού. Σε αυτόν τον ρόλο του, έχει την συναίνεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων χριστιανών και γενικώς μη Εβραίων πολιτών.

Ο αντισημιτισμός είναι καταδικασμένος στη συνείδηση του ελληνικού λαού, ο οποίος έχει μνήμη του ανείπωτου εγκλήματος του Ολοκαυτώματος και έχει ενσυναίσθηση των ευαισθησιών των Εβραίων συμπολιτών μας. Μόνον μια μικρή περιθωριακή εγκληματική ομάδα, καταδικασμένη και από την Πολιτεία με δικαστικές αποφάσεις, αλλά και στην συνείδηση όλου του πολιτικού φάσματος, τρέφει αντισημιτικές προκαταλήψεις.

Η ανακοίνωση από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο

Με αυτό δεδομένο, το περιεχόμενο της ανακοίνωσης του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου μήπως είναι προσβλητικό για τους θεατές που εξέφρασαν τα αισθήματά τους; Και πάλι μικρό το κακό. Ίσως το πρόβλημα να είναι σοβαρότερο. Πριν εξηγηθώ, ας δούμε το κείμενο: «Στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, χώρος παγκόσμιου πολιτισμού, πομπός οικουμενικών μηνυμάτων ειρήνης και συμφιλίωσης, στο τέλος της θεατρικής παράστασης “Ορέστεια”, θεατές και συντελεστές του Εθνικού Θεάτρου φώναζαν το σύνθημα “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”.

Διερωτόμαστε, γιατί κανείς από το κοινό και τους συντελεστές της παράστασης δεν σκέφθηκε να ζητήσει τη “Λευτεριά των Ομήρων”, λησμονώντας ότι 120 Ισραηλινοί πολίτες, γυναίκες, άνδρες και παιδιά κάθε ηλικίας, κρατούνται εδώ και 282 ημέρες στα έγκατα της Γάζας, από στυγνούς τρομοκράτες και κανείς δεν γνωρίζει ούτε αν ζουν, ούτε κάτω από ποιες συνθήκες επιβιώνουν. Η επιλεκτική μνήμη που αψηφά την μοίρα των ομήρων, μόνο και μόνο επειδή είναι Εβραίοι, δεν συνάδει με το πνεύμα πολιτισμού του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου».

Κουνάει το δάκτυλο το Ισραηλιτικό Συμβούλιο

Ας δούμε λοιπόν τα μηνύματα που περιέχονται στο κείμενο της ανακοίνωσης:

1. Αναφορά στις αξίες στις οποίες παραπέμπει ο χώρος του θεάτρου: Παγκόσμιος πολιτισμός, οικουμενικά μηνύματα ειρήνης και συμφιλίωσης.
2. Επιλεκτική μνήμη των συντελεστών της παράστασης και των θεατών, οι οποίοι λησμόνησαν ότι 120 Ισραηλινοί πολίτες είναι όμηροι κτλ.
3. Ερμηνεία αυτής της παράλειψης: Δεν ενδιαφέρονται για τους ομήρους “μόνο και μόνο επειδή είναι Εβραίοι”.
4. Επίκληση στο πνεύμα πολιτισμού που είναι συνδεδεμένο με το αρχαίο θέατρο, προς το οποίο απάδει η κρινόμενη ενέργεια.

Η θέση 3 αποτελεί την αιχμή του κειμένου. Κουνάει το δάχτυλο στους διαμαρτυρόμενους: “αφήστε τα περί ελευθερίας και δικαιοσύνης· είστε απλώς αντισημίτες”! Τα υπόλοιπα είναι συμφραζόμενα για να κάνουν την ανακοίνωση πιο ελκυστική στο ελληνικό κοινό. Ο κόσμος, όμως, που καταπολέμησε τον αντισημιτισμό και τον κάθε ρατσισμό είναι ο ίδιος αυτός κόσμος που υποστηρίζει σήμερα την άμεση παύση της γενοκτονίας των Παλαιστινίων· κόσμος διαφορετικός από τους χθεσινούς αρνητές του Ολοκαυτώματος που σήμερα εναγκαλίζονται το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, από τη στιγμή που κατάλαβαν πόσο καλό είναι για την καριέρα τους να έχουν καλές σχέσεις με το Ισραήλ.

Από την άλλη πλευρά, αυτό δείχνει δυστυχώς ότι το κριτήριο φιλίας δεν είναι η ειλικρινής στάση απέναντι στους Εβραίους, αλλά η πολιτική στάση απέναντι στο κράτος του Ισραήλ. Γιατί λοιπόν δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς για τους 120 ομήρους και δεν απαίτησε την απελευθέρωσή τους; Δεν βρισκόμαστε στις 8 ούτε στις 9 Οκτωβρίου. Κανείς δεν επιδοκίμασε την τρομοκρατική ενέργεια της Χαμάς, όταν συνέβη. Αντιθέτως, όλοι την καταδικάσαμε με τον πιο έντονο τρόπο. Από τότε, όμως, οι μαζικές ωμότητες των εκδικητών έχουν επισκιάσει τη φρίκη από το αρχικό συμβάν. Το μείζον και επείγον θέμα πλέον είναι να σταματήσει η τιμωρητική επιχείρηση εξόντωσης όλου του πληθυσμού της Γάζας αδιακρίτως.

Ο αποκλεισμός της Γάζας

Σύμφωνα με την αναφορά του UN Office for the Coordination of Humanitarian Affairs από τον Οκτώβριο του 2023 μέχρι την 19η Ιουνίου 2024 είχαν φονευθεί 37.396 άνθρωποι στη Λωρίδα της Γάζας. Ο αριθμός αυτός, που βασίζεται σε εκτιμήσεις του υπουργείου Υγείας της Γάζας, αν και αμφισβητήθηκε από την κυβέρνηση του Ισραήλ, εν τούτοις εκτιμήθηκε ως ακριβής από τις ισραηλινές Υπηρεσίες Πληροφοριών, τον ΟΗΕ και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO).

Ο αριθμός αυτός, που αφορά όσους φονεύθηκαν άμεσα, υποτιμά κατά πολύ τον συνολικό αριθμό των θυμάτων. Μόνο μέχρι τέλους Φεβρουαρίου είχαν καταστραφεί το 35% των κατοικιών της Γάζας και υπολογίζεται να έχουν θαφτεί στα ερείπια 10.000 ακόμα άνθρωποι. Σύμφωνα με την έγκυρη διεθνή επιστημονική ιατρική επιθεώρηση του Group Lancet (ιδρύθηκε το 1823 και έχει 3.900.000 συνδρομητές), θα πρέπει να προστεθούν σε αυτούς ακόμα 186.000 νεκροί (χώρια οι τραυματίες), λόγω των συνθηκών που συνειδητά και σκόπιμα έχει προκαλέσει ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας.

Μιλάμε για καταστροφή των δομών υγείας, σοβαρές ελλείψεις νερού, τροφίμων, φαρμάκων και στέγασης, αιτίες ασθενειών και φονικών επιδημιών. Η καταστροφή συμπληρώνεται από την αδυναμία του πληθυσμού να μετακινηθεί σε ασφαλείς περιοχές (καθώς οι Ισραηλινοί τους δίνουν οδηγίες να συγκεντρώνονται σε περιοχές υποτίθεται ασφαλείς, όπου μετά τους βομβαρδίζουν ακριβώς εκεί), καθώς και από την απώλεια της χρηματοδότησης της UNRWA, μετά τον αναπόδεικτο ισχυρισμό του Ισραήλ, ότι η οργάνωση αυτή του ΟΗΕ είναι “τρομοκράτες” συνεργαζόμενοι με την Χαμάς!

Συνολικά, λοιπόν, έχουμε απώλειες της τάξης των 240.000 ανθρώπων, σε διάστημα 9 μηνών! Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης: οι νεκροί άμαχοι στην Ουκρανία (σε έναν κανονικό πόλεμο) από τις 24 Φεβρουαρίου 2022 μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου 2024 ήταν 10.582 και 19.875 οι τραυματίες. Είμαστε πολύ μακριά από το “οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος”. Περιπτώσεις με πολύ λιγότερο αριθμό θυμάτων έχουν χαρακτηριστεί επισήμως “γενοκτονίες”.

Κι αυτά, χωρίς να αναφερθούμε στις καθημερινές δολοφονίες, συχνά χάριν αναψυχής, στη Δυτική Όχθη, η κατοχή της οποίας από το Ισραήλ κηρύχθηκε, την Παρασκευή 19 Ιουλίου, παράνομη από το Διεθνές Δικαστήριο. Απόφαση που επιτρέπει, αν δεν επιβάλλει, την εφαρμογή διεθνών κυρώσεων. Κι όλα αυτά, χωρίς να αναφερθούμε στην “επιδημία” θανάτων Παλαιστινίων που ήταν κρατούμενοι στις ισραηλινές φυλακές από παλαιότερα, και σε όσους αφέθηκαν (άγνωστο μέχρι πότε) ελεύθεροι, σε άθλια κατάσταση, κυριολεκτικά ράκη και με εμφανή τα σημάδια βασανισμού.

Γιατί απαιτείται η λήξη της γενοκτονίας

Από την άλλη πλευρά, είδαμε την απελευθέρωση μερικών εκ των ομήρων (δεν είναι όλοι Εβραίοι) από τη Χαμάς. Η ομηρεία είναι απαίσια κατάσταση ούτως ή άλλως, όμως παρακολουθήσαμε τις δημόσιες μαρτυρίες αυτών των ανθρώπων, σύμφωνα με τις οποίες οι απαγωγείς σεβάστηκαν τις γυναίκες και τους ηλικιωμένους, τους παρείχαν τα φάρμακά τους και έτρωγαν το ίδιο φαγητό με αυτούς. Έστω κι αν αυτά τα έκαναν για λόγους προπαγάνδας (και μάλλον περί αυτού πρόκειται), δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα στις συνθήκες κράτησης των ομήρων από τη μία και των Παλαιστινίων κρατουμένων από την άλλη.

Όσοι εκ των ομήρων έκαναν δηλώσεις για τις συνθήκες κράτησής τους, που απέκλιναν από το κυρίαρχο αφήγημα, αντιμετωπίζουν λοιδορίες, ύβρεις, ειρωνείες και απειλές, σύμφωνα πάντα με τον ισραηλινό Τύπο. Το επίσημο αφήγημα αποκρύπτει ακόμα πόσοι σκοτώθηκαν στις 7 Οκτωβρίου από φίλια πυρά, σε εφαρμογή του δόγματος Χάνιμπαλ.

Όσο για την απελευθέρωση των υπολοίπων ομήρων, για την οποία δείχνει τόσο ενδιαφέρον το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι καθημερινά οι συγγενείς τους συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής στο Τελ Αβίβ, καθώς επικρίνουν την κυβέρνηση Νετανιάχου ότι με την συνέχιση του πολέμου, παίζει επικίνδυνα την τύχη των ομήρων. Μήπως λοιπόν οι επικρινόμενοι θεατές της Επιδαύρου βοηθάνε την απελευθέρωση των ομήρων περισσότερο από όσο το επίσημο Ισραήλ και οι υποστηρικτές του, απαιτώντας την άμεση λήξη της γενοκτονίας;