Ο ελέφαντας του Πάπα, ο μυρμηγκοφάγος του Νταλί και άλλα “διάσημα” κατοικίδια…

Πολλοί από εμάς, τυχαίνει να γνωρίζουμε άτομα τα οποία έχουν μερικά παράξενα κατοικίδια στα σπίτια τους: σαύρες ιγκουάνα, κουνάβια, νυφίτσες, διάφορα είδη φιδιών κ.ά. Υπήρξαν όμως κάποιες προσωπικότητες της ιστορίας που έδωσαν πραγματικά άλλες διαστάσεις στην έννοια της παραδοξότητας, όσον αφορά την επιλογή κατοικίδιου.

Ο βασιλιάς της Αιγύπτου Πτολεμαίος Β’ ο Φιλάδελφος, φιλοξενούσε στους κήπους του παλατιού του δεκάδες είδη εξωτικών και άγριων ζώων. Από όλα αυτά όμως, ο Έλληνας ηγεμόνας είχε ιδιαίτερη αδυναμία σε μια λευκή αρκούδα, την οποία εμφάνιζε σε λαμπρές εορταστικές εκδηλώσεις και την τοποθετούσε στην κεφαλή εντυπωσιακών παρελάσεων. Η προέλευση αυτού του ζώου, ήταν κάτι που προβλημάτιζε ανέκαθεν τους μελετητές. Κάποιοι πιστεύουν πως επρόκειτο για μια πολική αρκούδα, η οποία αιχμαλωτίσθηκε και μεταφέρθηκε –άγνωστο πώς– στην Αίγυπτο.

Αν αυτό ισχύει, τότε έχουμε την πρώτη μαρτυρία για την ύπαρξη του συγκεκριμένου είδους στην ιστορία. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία όμως, το επίθετο ‘λευκή’ δεν είναι εντελώς ακριβές. Το κατοικίδιο που αγαπούσε ο Πτολεμαίος ήταν μάλλον μια συριακή φαιά αρκούδα, η οποία αφθονεί στις χώρες της Μέσης Ανατολής. Το συγκεκριμένο είδος έχει συχνά τόσο ανοιχτό καφέ χρώμα, που αγγίζει ουσιαστικά τα όρια του υπόλευκου. Τέλος, υπάρχουν κι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το αγαπημένο ζώο του Πτολεμαίου δεν ήταν παρά μια αρκούδα με αλμπινισμό.

Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρων, γνωστός για την εκκεντρικότητα και τη σκληρότητά του, παρακολουθούσε συχνά μονομαχίες στην αρένα. Οι μέχρι θανάτου αγώνες ανάμεσα σε ανθρώπους και άγρια ζώα, τον ενθουσίαζαν ιδιαίτερα. Κατά την διάρκεια κάποιας θηριομαχίας, ο αυτοκράτορας εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την αγριότητα μιας θηλυκής τίγρης, ώστε διέταξε να μην την σκοτώσουν και την πήρε στο παλάτι του για κατοικίδιο. Ο Νέρων ονόμασε το θηρίο του Φοίβη και διέταξε να κατασκευαστεί για εκείνην ένα χρυσό κλουβί. Ο αυτοκράτορας ένιωθε μεγάλη αγάπη για το φοβερό του κατοικίδιο. Αρκετές φορές το άφηνε να κυκλοφορεί ελεύθερο γύρω από τον ίδιο, ενώ συνήθιζε να γευματίζει μαζί του στο ίδιο τραπέζι, ακόμα κι όταν είχε καλεσμένους.

Ο “ιερός” ελέφαντας της Ρώμης

Το 1514, ο βασιλιάς της Πορτογαλίας Μανουέλ Α’, έφερε από τις κτήσεις του στην Ινδία έναν λευκό ασιατικό ελέφαντα, που λεγόταν Άννων, και τον δώρισε στον Πάπα Λέοντα Ι’, με αφορμή την στέψη του τελευταίου. Όλη η Ρώμη είχε ενθουσιαστεί με την παρουσία του τεράστιου και παράξενου ζώου και ο κόσμος έκανε σαν τρελός για να το δει. Ο λευκός ελέφαντας έγινε το αγαπημένο κατοικίδιο του Πάπα, παρελαύνοντας περήφανα σε κάθε σημαντική δημόσια εκδήλωση της πόλης.

Ο Άννων ήταν ένα καλά εκπαιδευμένο και έξυπνο ζώο, ικανό να καταλαβαίνει και να εκτελεί εντολές τόσο στα Πορτογαλικά όσο και στα Ινδικά. Ο Λέων έχτισε, ειδικά για τον ελέφαντά του, ένα κτίριο κοντά στο Αποστολικό Παλάτι, την επίσημη κατοικία του εκάστοτε Πάπα της Ρώμης. Δυστυχώς όμως, ο Άννων δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στο κλίμα και το περιβάλλον της Ιταλίας. Δύο χρόνια μετά την άφιξή του στην Ρώμη, αρρώστησε πολύ άσχημα, υποφέροντας από στηθάγχη και παρουσιάζοντας συμπτώματα βαριάς δυσκοιλιότητας.

Ο Λέων κάλεσε τους καλύτερους γιατρούς για να θεραπεύσουν τον ελέφαντα, αλλά αυτοί μάλλον τον αποτελείωσαν, χορηγώντας του ένα καθαρτικό που περιείχε ψήγματα χρυσού. Η υγεία του άτυχου ζώου επιδεινώθηκε αντί να βελτιωθεί και μετά από λίγο, ο Άννων πέθανε. Ο Λέων βρισκόταν δίπλα στο αγαπημένο του κατοικίδιο, όταν αυτό ξεψυχούσε, και μετά τον θάνατό του έγραψε ένα θρηνητικό ποίημα για την περίσταση.

Στα γαλλικά και ισπανικά σαλόνια

Η αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα, πρώτη σύζυγος του Μεγάλου Ναπολέοντα, διέθετε μια εντυπωσιακή συλλογή από εξωτικά ζώα, όπως καγκουρό, μαύρους κύκνους και εμού (μεγαλόσωμα πτηνά της Αυστραλίας που μοιάζουν με στρουθοκάμηλους). Το πιο αγαπημένο της όμως κατοικίδιο ήταν ένας θηλυκός ουρακοτάγκος, που ονομαζόταν Ροζ. Η αυτοκράτειρα, έντυνε τον πίθηκό της με ένα λευκό βαμβακερό φόρεμα και τον παρουσίαζε ενώπιον των καλεσμένων της, σαν να αποτελούσε μέλος της οικογένειας. Επίσης, δεν ήταν λίγες οι φορές που η Ιωσηφίνα γευμάτιζε στο ίδιο τραπέζι με την Ροζ, ταΐζοντάς την γογγύλια, το αγαπημένο της φαγητό.

Ο μαρκήσιος Λαφαγιέτ ήταν ένας Γάλλος αριστοκράτης και στρατηγός, με φιλελεύθερες πεποιθήσεις, ο οποίος πολέμησε στην Αμερικανική Επανάσταση υπέρ των εξεγερμένων. Την περίοδο 1824-25 περιόδευσε στις νεοσύστατες Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι κάτοικοι κάθε περιοχής τον υποδέχονταν με ενθουσιασμό και του έκαναν πολλά και διάφορα δώρα. Το πιο παράξενο από αυτά ήταν, χωρίς αμφιβολία, ένας μικρός αλιγάτορας.

Ο Λαφαγιέτ όχι μόνο κράτησε το ερπετό που του χάρισαν, αλλά το μετέφερε και μαζί του, κατά το υπόλοιπο της περιοδείας του στην Αμερική. Ο Γάλλος στρατηγός, δεν δίστασε μάλιστα να φέρει το παράξενο κατοικίδιό του ακόμα και στον Λευκό Οίκο, όταν επισκέφθηκε τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Επιστρέφοντας στην Γαλλία, ο Λαφαγιέτ πήρε μαζί του τον αλιγάτορα, ο οποίος, όσο τρομακτικός κι αν ήταν, αντιπροσώπευε την αγάπη που έτρεφε για το πρόσωπό του ο αμερικανικός λαός.

Ο μεγάλος Ισπανός σουρρεαλιστής ζωγράφος Σαλβαδορ Νταλί, υπήρξε σε όλη του την ζωή ένα εξαιρετικά εκκεντρικό άτομο. Δεν θα μπορούσε λοιπόν τα κατοικίδιά του να είναι όπως αυτά που συνήθως υπάρχουν στα σπίτια των απλών, καθημερινών ανθρώπων. Όταν ήταν παιδί, ο Νταλί είχε μια οικόσιτη νυχτερίδα, ενώ το 1969, έβγαζε βόλτα με λουρί, στους δρόμους του Παρισιού, τον γιγάντιο μυρμηγκοφάγο του. Το πιο αγαπημένο όμως κατοικίδιο του εκκεντρικού καλλιτέχνη υπήρξε με διαφορά ο Μπαμπού, ένας οσελότος.

Το συγκεκριμένο είδος ζώου ανήκει στα αιλουροειδή, μοιάζει με μικρόσωμη λεοπάρδαλη και ζει στα δάση της Λατινικής Αμερικής. Ο Νταλί αγαπούσε τόσο πολύ τον Μπαμπού, ώστε τον είχε μαζί του ακόμα και όταν γευμάτιζε σε πολυτελή εστιατόρια, παρά τις όποιες αντιδράσεις των υπόλοιπων θαμώνων.