“Όλοι χρωστάμε στην πατρίδα”

Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς οικονομικής κρίσης, ο προϋπολογισμός του υπουργείου Εθνικής Άμυνας συρρικνώθηκε, από 6,5 δισ. ευρώ το 2009 σε 3,4 δισ. το 2020, εκ των οποίων τα 530 εκατομμύρια ευρώ αφορούν σε εξοπλιστικές δαπάνες. Τα υπόλοιπα αφορούν λειτουργικά έξοδα και τη μισθοδοσία του προσωπικού.

Εντούτοις, οι διαρκείς και σημαντικές προκλήσεις ασφαλείας εξ’ ανατολάς, καθιστούν τη διατήρηση και την επαύξηση του αξιόμαχου των ενόπλων δυνάμεων της πατρίδας μας, ως ένα ζήτημα εθνικής επιβίωσης. «Ο ισχυρός προχωρά όσο του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του», έγραφε ο Θουκυδίδης τον 5ο αιώνα π.Χ. στο διάλογο μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων.

Τα γεγονότα του περασμένου Μαρτίου στον Έβρο, αλλά και η απροκάλυπτη αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας στην Ανατολική Μεσόγειο, αφύπνισαν εκ νέου το εθνικό μας φρόνημα. Από την άλλη, η πανδημία του κορονοϊού κινητοποίησε πριν από λίγους μήνες ένα άνευ προηγουμένου κύμα δωρεών προς το ΕΣΥ, από ιδιώτες και επιχειρήσεις.

Δωρεές για την πατρίδα

Από καταβολής του ελληνικού κράτους οι ανώνυμοι απλοί δωρητές (από την εποχή του Λαχείου Εθνικού Στόλου μέχρι και σήμερα), καθώς και οι επώνυμοι ευεργέτες (όπως η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, ο Γεώργιος Αβέρωφ και πολλοί άλλοι), υπήρξαν πάντοτε αρωγοί στην προσπάθεια στήριξης της εθνικής μας άμυνας.

Ένας άλλος σύγχρονος μεγάλος δωρητής του Πολεμικού Ναυτικού, ο Παναγιώτης Λασκαρίδης, δήλωνε πριν από μερικούς μήνες πως «η πατρίδα δεν χρωστάει τίποτα, εμείς όλοι, ως πολίτες της χρωστάμε» καθώς και ότι «η βοήθεια (προς την πατρίδα) πρέπει να προέρχεται από όλους τους Έλληνες και όποιος έχει πολλά πρέπει να δίνει πολλά, όποιος έχει λίγα να δίνει λίγα και όποιος δεν έχει καθόλου δυνατότητα, δεν χρειάζεται να δίνει καθόλου».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η προώθηση και διευκόλυνση των πάσης φύσεως ιδιωτικών δωρεών προς την εθνική άμυνα θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα, καθώς θα μπορούσε να συνεισφέρει πολύτιμους πόρους για τη συντήρηση, την υποστήριξη και την ανανέωση των οπλικών συστημάτων, σε μια περίοδο ισχνών αγελάδων. Μια τέτοια προσπάθεια θα έπρεπε να βασίζεται σε ορισμένους βασικούς άξονες.

Ψηφιοποίηση και κίνητρα

Πρώτον, διαφάνεια στη διαχείριση των πόρων. Τα εξοπλιστικά προγράμματα αποτέλεσαν σε πολλές περιπτώσεις του παρελθόντος, πεδίο αδιαφανών πρακτικών και κατασπατάλησης δημόσιων πόρων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας καχυποψίας που θα μπορούσε να ναρκοθετήσει μια τέτοια προσπάθεια. Η απόλυτα διαφανής και χρηστή διαχείριση των δωρεών, μέσα σε ένα ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο είναι επιβεβλημένη. Επικεφαλής δε του όλου εγχειρήματος θα μπορούσε να τοποθετηθεί ένα υπερκομματικό πρόσωπο, εγνωσμένου κύρους.

Δεύτερον, ψηφιοποίηση και απλοποίηση της διαδικασίας. Ένα πρώτο βήμα θα ήταν η δημιουργία μιας πλατφόρμας που θα παρέχει τη δυνατότητα ηλεκτρονικής δωρεάς (μέσω τραπεζικού λογαριασμού, χρεωστικής-πιστωτικής κάρτας ή Paypal), με διάφορες επιλογές εφάπαξ ή μηνιαίας συνεισφοράς και άμεση αποστολή του αποδεικτικού πληρωμής, στα πρότυπα των μη κερδοσκοπικών οργανισμών.

Η πρόσβαση στην εν λόγω πλατφόρμα θα μπορούσε να γίνεται είτε αυτοτελώς, είτε μέσα από τις ιστοσελίδες του υπουργείου, είτε μέσω ιστοσελίδων των Όπλων (πχ Πολεμική Αεροπορία, Στρατός Ξηράς κτλ) μέσω ευδιάκριτων συνδέσμων. Ενδιαφέρουσα προσθήκη θα αποτελούσε η δυνατότητα επιλογής οπλικού συστήματος ως αποδέκτη της δωρεάς, ή ακόμα και η συγκεκριμενοποίησή της.

Τρίτον, παροχή κινήτρων για δωρεές. Η παροχή επιπρόσθετων φορολογικών κινήτρων για το δωρητή, όπως για παράδειγμα η αφαίρεση του ολικού ποσού της δωρεάς από το φορολογητέο εισόδημά του για τους ιδιώτες, ή από τα φορολογητέα κέρδη για τις επιχειρήσεις, θα μπορούσε να δώσει μια εντυπωσιακή ώθηση σε αυτό το εγχείρημα.

Σημαντική θα ήταν και η ικανοποιητική κοινωνική προβολή και αναγνώριση των δωρητών (εφόσον βέβαια το επιθυμούν). Σε κάθε περίπτωση, οι ένοπλες δυνάμεις δεν πρέπει να βγουν ως επαίτης να ζητήσουν τον οβολό μας, αλλά με αξιοπρέπεια και διαφάνεια μπορούν να προσφέρουν τη δυνατότητα, σε όποιον το επιθυμεί από την Ελλάδα και την Ομογένεια, να ενισχύσει έμπρακτα το έργο τους.