ΑΠΟΨΗ

Στο Παλαιστινιακό, η Δύση ξεχνάει τον Καντ και τον Αριστοτέλη…

Στο Παλαιστινιακό, η Δύση ξεχνάει τον Καντ και τον Αριστοτέλη... Δημήτρης Ελέας

Η Δύση, με όσα συμβαίνουν στο Παλαιστινιακό, αναιρεί τον Αριστοτέλη. Η Δύση έχει αρχίζει να παίρνει μονόπλευρα το μέρους του Ισραήλ και λόγω του ισλαμικού κινδύνου και της ισλαμοφοβίας, υπάρχει μια απάθεια, όπως και η απουσία κριτικής σκέψης. Μα είναι δυνατόν να βομβαρδίζονται δημοσιογράφοι; Πώς στην τόσο μακρινή Αμερική θα μάθουνε τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή;

Πόσο τραγικό είναι δε, να δέχεται η Αμερική του Τζο Μπάιντεν αυτήν την κατάσταση, με τα “παντελόνια κάτω”; Ένας ομογενής Έλληνας και φίλος στη Νέα Υόρκη μού επεσήμανε: «Το φως του ελληνικού πολιτισμού πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η Δύση, αντικαθίσταται από το σκότος», ή αυτό που μπορεί να διατυπωθεί, ως οι δύο αντίπαλες δυναμικές: «intellectual honesty vs spiritual blindness» (Arnold, 1869). Η Δύση φεύγει και από τη λογική του Καντ. Λογική;

Μα εδώ λένε για τους Παλαιστίνιους (διόλου δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι ίδιοι για τα τόσα χάλια τους, όπως και την ανάδειξη της Χαμάς με τον “αμαρτωλό” βίο της) πως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να πάρουν τα όπλα, δεν έχουν δικαίωμα να πολεμήσουν και να αντισταθούν, πως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κυκλοφορούν ελεύθερα, πως είναι δημογραφική απειλή κ.λπ. Ναι και αυτή η λογική γίνεται αποδεκτή από τη Δύση, και όλους τους “ανοήμονες” που ζουν μέσα στο σκοτάδι των social media.

Είναι πόλεμος;

Να πάμε και στην ερώτηση, εξόχως “λογική”: Τι είναι πόλεμος; Είναι πόλεμος να σηκώνεις 60 αεροπλάνα και να ρίχνεις 250 πυραύλους που ο καθένας κοστίζει πάνω από 150.000 δολάρια στη Γάζα και οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί που αφήνουν ισοπεδωμένα κτίρια (με τη δικαιολογία ότι τα πλήγματα είναι “χειρουργικά”) και ο αντίπαλος να σηκώνει πέτρες, “βέλη”, και ναι, ρουκέτες “χειροποίητες” στα διάφορα μηχανοστάσια της Γάζας (Μ-75, R-160…) και να τις εκτοξεύει μέσα και από σιδερένιους σωλήνες;

Αυτό είναι πόλεμος; Είναι πόλεμος όταν παλεύει ένα λιοντάρι με ένα ποντίκι; Οι New York Times υποστηρίζοντας πως και οι δύο πλευρές είναι ένοχες για εγκλήματα πολέμου, έγραψαν πως «η αδιάκριτη και δυσανάλογη χρήση βίας αποτελεί έγκλημα πολέμου» («indiscriminate and disproportionate use of force constitutes a war crime»). Κρίμα και για την Αμερική ειδικά να σφυρίζει αδιάφορα, κάθε φορά που ακούγονται οι σειρήνες του πολέμου.

Οι ΗΠΑ βοηθάνε το Ισραήλ με 3,8 δισ. δολάρια το χρόνο, έδωσαν και 1,6 δισ. για την ανάπτυξη και εφαρμογή του “Σιδηρούν Θόλου” (Iron Dome). Ταυτόχρονα, η Δύση αφήνει τον επεκτατιστή Ερντογάν να εμφανίζεται λογικότερος όλων, όταν μιλάει για τους Παλαιστίνιους. Σαφώς έχει διάφορους λόγους επεκτατισμού να το κάνει και να υποστηρίζει τη Χαμάς. Συνάμα, ας δεχθούμε πως κακώς υπάρχει η Χαμάς, η εξτρεμιστική και τρομοκρατική οργάνωση, αλλά οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν και πολλές επιλογές μέσα στο στόμα του λιονταριού, και ιδίως υπό καθεστώς απαρτχάιντ. Έτσι δεν είναι;

Οι ισχυρισμοί περί “αυτοάμυνας”

Αν κάποιος πάρει τα θύματα του 2014 ως παράδειγμα, τότε σκοτώθηκαν στον πόλεμο που διήρκεσε πενήντα ολόκληρες ημέρες: 73 Ισραηλινοί και 2251 Παλαιστίνιοι (σύμφωνα με την UNHRC). Τι μίσος θα νιώθουν ακόμη οι μανάδες, οι οικογένειες και από τις δυο πλευρές; Δυστυχώς, όταν σκοτώνεται ένας Ισραηλινός γιός και σκοτώνονται για αντίποινα τριάντα Παλαιστίνιοι, αυτό δεν είναι πόλεμος, αυτό είναι βάναυση αντιμετώπιση. Και ναι, πάλι με απουσία κάθε λογικής που διαγράφει τον Καντ και τον Αριστοτέλη, κάποιοι καλοθελητές θα ισχυριστούν: «Το Ισραήλ έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα γιατί από τη Γάζα εξαπολύονται ρουκέτες».

Μα είναι αυτοάμυνα το να βομβαρδίζεις και το αμερικανικό Associated Press και το καταριανό Al Jazeera, που θα δείξει τις εικόνες από τα πυραυλικά αντίποινα; Μήπως δεν ήθελαν οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις και η Mossad να δούμε τα νεκρά παιδιά; Θύματα είναι τα παιδιά, επίσης, θύματα είναι η λογική, η αλήθεια, η δημοσιογραφία. Παραιτούνται οι Καντ και Αριστοτέλης και σηκώνουν τα χέρια ψηλά.

Με την απάθεια της Δύσης, κάθε φορά που ξεκινάνε οι εχθροπραξίες εκεί, έχουμε “suspension of logic” κι όχι αστεία. Ίσως, χρόνο με το χρόνο το Παλαιστινιακό μετατρέπεται στο Θιβέτ της Δύσης. Μακάρι οι άνθρωποι μέσα στην ιστορία της εξέλιξης να είχαν βγάλει και να είχαν κρατήσει φτερά! Θα πέταγαν μακριά και θα γλύτωναν και μέσα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χίτλερ, αλλά και μέσα από τη Λωρίδα της Γάζας σήμερα.

Και, εν κατακλείδι, πώς αντιδρά η μικρή Ελλάδα; Μήπως συμπεριφέρεται σαν μην σκέφτεται τα μακροχρόνια συμφέροντά της; Οι Ισραηλινοί έχουν μεγάλη ηθική ευθύνη, ως οι ισχυρότεροι εκ των δύο πλευρών, έναντι των Παλαιστινίων, ώστε να σταματήσει ο αέναος κύκλος της βίας. Η Ελλάδα στο βωμό της συμμαχίας δεν θα έπρεπε να ξεχνάει την άπειρη ηθική ευθύνη του Ισραήλ. Η Ιστορία μάς δείχνει πως και οι συμμαχίες δεν κρατάνε για πάντα. Η λογική, η αλήθεια, η δικαιοσύνη, η αυτοτελής ισχύς, πρέπει να είναι οι σύμμαχοι και οι οδηγοί της Ελλάδας.

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι