ΑΠΟΨΗ

Τα Τέμπη αποδόμησαν την εικόνα του “μάνατζερ” Μητσοτάκη!

Τα Τέμπη αποδόμησαν την εικόνα του "μάνατζερ" Μητσοτάκη! Απόστολος Αποστόλου
ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε επενδύσει από την πρώτη του θητεία στην πολιτική του εικόνα, πολλαπλασιάζοντας έτσι μια αδυσώπητη πολιορκία των πολιτών στο είδωλό του. Οι επικοινωνιολόγοι του, βλέποντας τον παθολογικό ιδιωτισμό των πολιτών και την αποστασιοποίηση τους από την πολιτική συμμετοχή, προετοίμασαν την προέκταση της πολιτικής καθημερινότητας να περνά μέσα από τη φαινομενικότητα της εικόνας του κ. Μητσοτάκη, η οποία έπαιζε με την ψευδαίσθηση.

Αυτή η εικόνα του Μητσοτάκη με τη βοήθεια των ΜΜΕ, αλλά και με τις εμφανίσεις του σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες, δημιούργησε το είδωλο του ειδώλου. Κατασκευάστηκε ένα παιχνίδι μιας εικόνας που τρεφόταν από ένα θέαμα, το οποίο δεν μπορούσε να αρθρωθεί σε πολιτικό νόημα ή να υψωθεί σε παράδειγμα, ή ακόμη σε πολιτικό όρο, αλλά μόνο σε μια ψευδαίσθηση εικόνας ενός “μάνατζερ” της πολιτικής, όπως ισχυριζόταν σε συνέντευξη της η κ. Μπακογιάννη.

Σκηνοθετήθηκε μια κατασκευασμένη του εικόνα η οποία, στα ζητήματα της πολιτικής διαχείρισης, τροφοδοτούσε καθησυχαστικές ψευδαισθήσεις, οι οποίες εξέφραζαν πάντοτε το αντίθετό τους. Έτσι η ανάπτυξη που υποσχόταν ως στοιχείο κοινωνικής ευδαιμονίας μεταφραζόταν στην πράξη ως αδιάκοπη οδυνηρή στέρηση. Όμως, η εικόνα του Μητσοτάκη σκέπαζε τις προθέσεις της πολιτικής του εφαρμογής και αυτό γιατί ο εγκλεισμός του Έλληνα πολίτη μέσα στο σπήλαιο της νηπιακής του ανευθυνότητας και στην τυφλή υποταγή του σε εικόνες κυριαρχίας, δεν μπορούσε να διακρίνει τα αυτονόητα.

Εξάλλου, η εικόνα έχει πάντα μια ροπή προς μια επιφανειακή επικοινωνία προς μια αοριστία και προς μια παραπλάνηση. Πολλώ δε μάλλον, όταν το πολιτικό επιχείρημα εξορίστηκε τόσο από τη λογική, όσο και από την αποδεικτική της αλήθειας. Πάντα το πολιτικό επιχείρημα αξίωνε περισσότερη δεσμευτικότητα.

Αντιθέτως, η αμφιδοξούμενη εικόνα διαιωνίζει το εφήμερο και το άτοπο του τόπου, αφού διαθλάται διαρκώς πολυοπτικά, κρυσταλλώνοντας μια ενεπεξέργαστη έννοια (εικόνα-παράσταση) σε αντίθεση με το επιχείρημα το οποίο απέβλεπε σε υποστήριξη και δέσμευση προτάσεων. Επιπλέον, το σοβαρότερο είναι ότι η εικόνα ακυρώνει τη πολιτική λογοδοσία και αυτό γιατί η εγκυρότητα των λεχθέντων εκφράζουν μια ψευδή πιστωτική αξίωση και αυτό γιατί η εικόνα δεν εισέρχεται στην διαδικασία της έννοια του διαλόγου.

Καταλύτης τα Τέμπη 

Να όμως που το οικοδόμημα της κατασκευασμένης εικόνας του κ. Μητσοτάκη, του “πολυούχου” της πολιτικής διαχείρισης, αρχίζει να τρίζει. Η τραγωδία των Τεμπών ξεκίνησε την κατεδάφιση της εικόνας του πολιτικού “μάνατζερ” με τις πολλές ψιμυθιώσεις. Τι έχει συμβεί; Οι συγγενείς των θυμάτων πήραν στα χέρια τους την τραγωδία των Τεμπών και την αποκάλυψαν. Σε αντίθεση με την κυβέρνηση που προσπάθησε να το σπρώξει στο χρόνο και να το παραγράψει.

Σε μετρήσεις των δημοσκόπων, για παράδειγμα σύμφωνα με την Opinion Poll, το 70.3% δηλώνει πως δεν είναι καθόλου ικανοποιημένο από τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για την διαλεύκανση της τραγωδίας και το 12.9 % δηλώνει λίγο ικανοποιημένο. Είναι η πρώτη φορά που η εικόνα του κ. Μητσοτάκη θολώνει τόσο που έχει αρχίσει να ξεθωριάζει.

Οι οικογένειες των θυμάτων ξύπνησαν και τους νεοέλληνες πολίτες οι οποίοι, κωφάλαλοι και σιωπιστές, άρχισαν επιτέλους να βγαίνουν έξω από το καβούκι τους και να αρνούνται να ακούσουν όλες τις συμπυκνωμένες κυβερνητικές δικαιολογίες για την τραγωδία των Τεμπών. Είναι δύσκολο πια να περάσουν οι κυβερνητικοί σαλτιμπάγκικοι ελιγμοί και κανένα “ντοκτορά” απάθειας, υποκρισίας και θράσους, δεν θα μπορέσει με το συμπλεγματικό διδακτισμό του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να μαστιγώσει τα αφτιά μας με ακατάσχετες κενολογίες.

Η τραγωδία των Τεμπών θα σβήσει όλα τα πολιτικά οστρακόδερμα από τη σκηνή της εξουσίας. Θα σαρώσει όλες τις πολιτικές σαύρες με τις οικογενειακές τους γεωδυναστείες που έμεναν σε καθεστώς ασυλίας. Και μαζί όλες τις χίμαιρες της ανάπτυξης, τους μεσσιανισμούς, τις ρετσέτες, τις απόψεις με κοστούμια και τις ωκεανολογίες της αβελτηρίας. Καταστρέφεται ένα σύστημα που ήθελε όλα να είναι «με κυνισμό επιτρεπτά» (όπως θα έλεγε ο Μίλαν Κούντερα).

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι