Ο “Πύθωνας” της Ινδίας συνθλίβει το πακιστανικό ναυτικό τελειωτικά…

Η Επιχείρηση «Πύθων» αποτέλεσε το δεύτερο και καταλυτικό πλήγμα του ινδικού ναυτικού κατά του αντίστοιχου πακιστανικού κατά τη διάρκεια του Β’ Ινδοπακιστανικού Πολέμου το 1971. Ήταν το οριστικό πλήγμα τόσο υλικά, όσο και κυρίως ηθικά κατά των Πακιστανών που δεν αποτόλμησαν να ξαναβγούν στη θάλασσα…

Στις 4 Δεκεμβρίου 1971 το ινδικό ναυτικό εξαπέλυσε την Επιχείρηση «Τρίαινα», πλήττοντας το λιμάνι του Καράτσι, τις εκεί δεξαμενές καυσίμων και βυθίζοντας ή μετατρέποντας σε άχρηστα παλιοσίδερα τέσσερα αντίπαλα πλοία. Ωστόσο η καταστροφή των δεξαμενών καυσίμων δεν ήταν ολοκληρωτική.

Έτσι αποφασίστηκε η εκτέλεση μια νέας επιχείρησης («Πύθων»). Η επιχείρηση θα εκτελείτο το βράδυ της 8ης προς 9ης Δεκεμβρίου. Σε αυτή θα συμμετείχαν η πυραυλάκατος INS Vinash (σοβιετικής κατασκευής κλάσης Osa) και οι φρεγάτες INS Talwar και INS Trishul (βρετανικής ναυπήγησης Type 12).

Συντριπτική επίθεση

Το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου 1971 η ινδική μοίρα απέπλευσε με πολύ κακό καιρό. Στόχος της ήταν το λιμάνι του Καράτσι. Η ινδική πυραυλάκατος έφερε τέσσερα κατευθυνόμενα βλήματα επιφανείας-επιφανείας Styx. Οι δύο φρεγάτες έφεραν δύο πυροβόλα των 4,5in. αντιαεροπορικά πυροβόλα Bofors των 40 χλστ και ανθυποβρυχιακούς όλμους.

Τα ινδικά σκάφη έπλευσαν απαρατήρητα λόγω της κακοκαιρίας και πλησίασαν στη χερσόνησο Μανορά νότια του Καράτσι. Ένα πακιστανικό περιπολικό εντόπισε τα ινδικά σκάφη αλλά πριν προλάβει να αναφέρει την παρουσία τους βυθίστηκε άμεσα, καθώς ανατινάχτηκαν τα πυρομαχικά του από τα ινδικά πυρά. Τα πακιστανικά ραντάρ όμως εντόπισαν τα ινδικά πλοία, όπως ανέφερε ο Ινδός αντιναύαρχος, Χιραναντάνι.

Παρόλα αυτά δεν υπήρξε αντίδραση. Έτσι τα ινδικά πλοία προσέγγισαν το λιμάνι σε απόσταση 14 ναυτικών μιλίων (ν.μ.). Αμέσως η ινδική πυραυλάκτος εκτόξευσε τους πυραύλους της. Ο πρώτος πύραυλος έπληξε τις δεξαμενές καυσίμων προκαλώντας μια τρομακτική έκρηξη. Ο δεύτερος χτύπησε το παναϊμακό τάνκερ Gulf Star, βυθίζοντάς το.

Οι άλλοι δύο πύραυλοι έπληξαν το πακιστανικό πετρελαιοφόρο στόλου PNS Dacca και το βρετανικό φορτηγό Harmattan, αντίστοιχα. Το πρώτο υπέστη μεγάλες ζημιές και αχρηστεύτηκε, ενώ το δεύτερο βυθίστηκε. Μετά το πλήγμα τα ινδικά σκάφη αποχώρησαν ανενόχλητα.

Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό για το Πακιστάν. Μόνο η αξία των καυσίμων που χάθηκαν ξεπερνούσε τα 3 δισ. δολάρια σε τιμές της εποχής. Αποτέλεσμα ήταν το Πακιστάν να αντιμετωπίσει έλλειψη καυσίμων που επηρέασε μέχρι και την αεροπορία του.

Το πλήγμα όμως ήταν ακόμα ισχυρότερο στο ηθικό των Πακιστανών. Το ναυτικό τους έλαβε έκτακτα μέτρα. Τα πακιστανικά πλοία θα μετέφεραν πλέον ελάχιστα πυρομαχικά για να αποτραπεί ο κίνδυνος έκρηξης. Επίσης απαγορεύτηκε ο απόπλους χωρίς ειδική διαταγή, ειδικά τη νύκτα. Επίσης τα ξένα σκάφη που εξυπηρετούσαν τις μεταφορές του Πακιστάν έπαψαν να πλέουν προς το Καράτσι. Ουσιαστικά η ινδική επιτυχία είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή άτυπου ναυτικού αποκλεισμού στο Πακιστάν.