Ποιος ήταν ο “καλός γιατρός” του Άουσβιτς

Το 1947 στην Κρακοβία της Πολωνίας δικάστηκαν πολλοί εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας –Γερμανοί, και άλλοι– που στη διάρκεια του πολέμου είχαν πόστα στο Άουσβιτς. Οι περισσότεροι από αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο και κρεμάστηκαν. Μία μειοψηφία γλύτωσε με ισόβια ή πολύχρονη καταδίκη στις πολωνικές φυλακές απ’ όπου ελάχιστοι βγήκαν ζωντανοί. Μόνο ένας από τους κατηγορούμενους αθωώθηκε και μάλιστα με πανηγυρικό τρόπο. Λεγόταν Hans Muench και σύμφωνα με το κατηγορητήριο θα έπρεπε κανονικά να ήταν από τους πρώτους να καταλήξουν στην αγχόνη.

Ήταν ένας από τους γιατρούς του στρατοπέδου θανάτου, μέλος του ναζιστικού κόμματος και των SS. Ακόμη χειρότερα, από τους βασικούς βοηθούς του διαβόητου Ζόζεφ Μένγκελε στα πειράματα που έκανε σε κρατούμενους. Όμως, προς μεγάλη έκπληξη όσων παρακολουθούσαν τη δίκη, δεκάδες επιζώντες του Άουσβιτς κατέθεσαν πως με κίνδυνο της ζωής του ο Muench τους κράτησε ζωντανούς.

Ο Muench ήταν ο μόνος κατηγορούμενος στη “Δίκη του Άουσβιτς” για τον οποίο ειπώθηκαν καλά λόγια από τους επιζώντες. Τελικά, το Ανώτατο Δικαστήριο της Πολωνίας όχι μόνο τον αθώωσε, αλλά ο πρόεδρός του έπλεξε το εγκώμιο του Muench ως γιατρό και άνθρωπο. Ο Hans Muench αφέθηκε ελεύθερος και επανήλθε στη Γερμανία όπου άσκησε την ιατρική. Πέθανε 90 χρόνων το 2001.

Τη δεκαετία του 1930 ο Muench υπήρξε ναζί, κάτι που του άνοιξε σημαντικές πόρτες όταν τελείωσε την ιατρική το 1939 με ειδικότητα στην επιδημιολογία. Στη συνέχεια μπήκε στα SS ως γιατρός και το 1943 στάλθηκε στο Άουσβιτς. Εκεί ο Muench θα συνεργαζόταν με τον Μένγκελε στα πειράματά του. Όμως φθάνοντας στο στρατόπεδο θανάτου ο Muench άρχισε να συμπεριφέρεται αντίθετα απ’ ό,τι ανέμεναν αυτοί που τον είχαν στείλει εκεί.

“Εκλεκτός” του κόμματος

Μαζί με άλλους 40 γιατρούς θα έπρεπε να ήταν στις “επιτροπές” που με την άφιξη των νέων κρατουμένων ξεχώριζαν αυτούς που θα πήγαιναν κατευθείαν στους θαλάμους αερίων από εκείνους που προορίζονταν να δουλέψουν μέχρι θανάτου. Ο Muench αρνήθηκε να πάρει μέρος στις “διαλογές θανάτου”, λέγοντας ότι αυτό παραβίαζε τον Όρκο του Ιπποκράτη. Οι συνάδελφοί του θεωρούσαν περίεργη τη συμπεριφορά του, αλλά απέφευγαν να τον καταγγείλουν, γιατί πίστευαν ότι ήταν “εκλεκτός” υψηλόβαθμων στελεχών των SS και του ναζιστικού κόμματος. Επιπλέον, νόμιζαν ότι αυτά τα έκανε για να τους προβοκάρει, οπότε έκαναν την “πάπια”.

Ο Muench ήταν ο μόνος γιατρός στο Άουσβιτς που δεν ήταν ποτέ στις “διαλογές θανάτου” και δεν έστειλε ούτε ένα κρατούμενο στο θάνατο. Όμως, ακόμη πιο σπουδαίο ήταν ότι οι ασθενείς-πειραματόζωά του όχι μόνο δεν πέθαιναν, άλλα γίνονταν καλά. Αντί να τους εμβολιάζει με θανατηφόρους ιούς, όπως προέβλεπαν τα πειράματα, αυτός τους έδινε φάρμακα και βιταμίνες που έπαιρνε κρυφά από το ιατρείο των SS. Βάσει του κανονισμού του Άουσβιτς, όσοι κρατούμενοι που ήταν πειραματόζωα παρέμειναν υγιείς μετά τα πειράματα, οδηγούνταν στους θαλάμους αερίων ώστε να μην υπάρξουν μάρτυρες.

Προκειμένου ο Muench να γλυτώσει τους δικούς του, πλαστογραφούσε τις καρτέλες τους ώστε να φαίνεται ότι ήταν ασθενείς και ότι θα έπρεπε να παρακολουθείτο η πορεία της υγείας τους. Μετά τον πόλεμο, σχεδόν όλοι οι κρατούμενοι του Άουσβιτς που υπήρξαν πειραματόζωα και επιβίωσαν ήταν “ασθενείς” του Muench. Αυτοί ήταν που του έδωσαν το παρατσούκλι “Ο Καλός Άνδρας του Άουσβιτς” με το οποίο έμεινε στην ιστορία. Για τον ίδιο τον Muench, ο όρκος του ως γιατρός ήταν πιο σημαντικός από εκείνο που είχε δώσει ως μέλος του ναζιστικού κόμματος ή ως SS.