Απιστίας εγκώμιον! – Η λέξη “ηθική” δεν υπάρχει στην φύση!

Θεώρησα τιμή μου, όταν κάποιο φιλικό μου πρόσωπο, ζήτησε τη γνώμη μου για ένα ζήτημα της οικογένειάς του. Δεν μου είχε τύχει ποτέ τέτοιο θέμα και μόλις το άκουσα, έμεινα άφωνος για κάποια δευτερόλεπτα, ώστε να δω καθαρότερα την εικόνα που σχημάτισε το αυτόματο …μεταίσθημα στον εγκέφαλό μου. Αρχίζω την αφήγηση με την “προετοιμασία” της ιστορίας, αλλά το “ψητό” θα βγει –όπως πάντα– στο τέλος, γιατί αν βγει στην αρχή, θα είναι σκληρό και άνοστο…

Αυτοπροστασία και αναπαραγωγή, τα δώρα της φύσης

Η φύση (πείτε, “ο θεός”, δε με κόφτει) εφοδίασε τον άνθρωπο με δύο ισχυρότατα ένστικτα: Την “αυτοπροστασία”, για να περιφρουρεί τη ζωή του και την “αναπαραγωγή”, για τη διαιώνιση του είδους. (Ζώα και φυτά έχουν ίδια ένστικτα!). Αυτά, τα (ιερά…) ένστικτα, δύσκολα μπορεί να τα παρακούσει ο άνθρωπος! Όμως, άπαντες οι εξουσιαστές του, δηλαδή όλες οι “εξουσίες” και η Εκκλησία, τον πιέζουν να το κάνει. Οι “επιφάσεις” τους είναι: “κοινωνία”, “πολιτισμός”, “αμαρτία” και άλλα υποκριτικά…, αλλά είναι πιστοποιημένο, ότι οι ίδιοι, οι εξουσιαστές, σπανίως τα τηρούν! Από τα φοιτητικά χρόνια σκεφτόμουν, «γιατί» καμία θεωρία, φιλοσοφική, κοινωνική, θρησκευτική, πολιτική κ.λ.π., δεν έχει λάβει υπόψη της τη δύναμη και την επήρεια της “αυτοπροστασίας” και της “αναπαραγωγής”!

Η απάντηση είναι ότι αυτά τα δύο ισχυρά ένστικτα, έρχονται σε πλήρη αντίθεση-σύγκρουση με τις “θεωρίες” και τα συμφέροντά των εξουσιαστών! Π.χ., οι κοινωνικοί κανόνες με τους οποίους μάς μεγάλωσαν οι οικογένειες, τα σχολεία, αλλά και η κοινωνία γενικότερα, λένε ότι οι σύζυγοι δεν πρέπει να απατούν (ερωτικώς) ο εις τον άλλον! Και κάνοντας τον συνήγορο του διαβόλου, θα πω ότι αυτό έρχεται σε “αντίθεση” με ό,τι έχει ποιήσει η φύση-θεός… Δηλαδή σύμφωνα με τη φύση-θεό, για να αυξάνεται ο πληθυσμός, οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι ερωτικώς πιστοί, αλλά να είναι άπιστοι και γι’ αυτό τους σπρώχνει όλους, στο “φυσικό” τους χρέος! Ομολογώ, άνευ έπαρσης, ότι σε καμία σχέση στη ζωή μου δεν ήμουν πιστός και δε με απασχολούσε αν τύχαινε να με απατήσουν! No!

Λυτρώθηκα κυριολεκτικά, όταν διάβασα “κάτι” στον “επαναστάτη” Μ. Καραγάτση, στη ΜΕΓΑΛΗ ΧΙΜΑΙΡΑ. Θα μπορούσα να σας παρακαλέσω …γονυπετής (sic), να το διαβάσετε τρεις φορές! «Η Μήδεια είναι ο φυσιολογικός άνθρωπος, που το ερωτικό πάθος, τού συσκοτίζει το λογικό, όπως στον κάθε φυσιολογικό άνθρωπο. Κατ’ αντιδιαστολήν συμπέρασμα: ο άνθρωπος που δεν μπορεί να νιώσει ένα τέτοιο πάθος, δεν είναι φυσιολογικός» (Η ΜΕΓΑΛΗ ΧΙΜΑΙΡΑ, σελ. 43, στην έκδοση ΕΣΤΙΑ). (Και η φύση-θεός, μπορεί να τον τιμωρήσουν με κάνα …καρκίνο στον εγκέφαλο! Έχουμε οικογενειακό παράδειγμα…).

Τα “κέρατα” του θριάμβου της φύσης, στην κοινωνία!

Η πραγματικότητα, δηλαδή οι αριθμητικές “μετρήσεις της απιστίας”, λοιδορούν τις προτροπές του “καθωσπρεπισμού” και της Εκκλησίας! Να! Το 2019, το Ανδρολογικό Ινστιτούτο μέτρησε ότι οι άντρες απατούν τις γυναίκες σε ποσοστό 84%, ενώ οι γυναίκες απατούν τους άντρες σε ποσοστό 78%. Το 2022(;), μία ευρωπαϊκή έρευνα για την ερωτική απιστία, έδειξε ότι κατά μέσον όρο, στην ΕΕ, οι άντρες απατούν σε ποσοστό 90%, οι δε γυναίκες σε ποσοστό 80%. Η έρευνα σημειώνει ότι επειδή οι γυναίκες …ζορίζονται σε κάποιες “εκμυστηρεύσεις”, τα ποσοστά είναι ίδια. (Στη Σουηδία, απατάνε περισσότερο οι γυναίκες. Εφημ. AFTONBLADET).

Ό,τι και να λένε οι “ηθικοί” κανόνες και ο καθωσπρεπισμός, η φύση είναι η θριαμβεύτρια! Οι αριθμοί δείχνουν, ότι η “απιστία” είναι το φυσιολογικό και ΟΧΙ η “πίστη” της υποκριτικής κοινωνίας! Μάλιστα αν διαβάσετε τους “λόγους”, που προβάλλονται ενάντια την απιστία, θα γελάσετε! Και μπορεί, όντως, να υπάρχουν κάποια “προβλήματα” ανάμεσα στα ζευγάρια, αλλά το γελοίον είναι ότι οι υποκριτές τα συνδέουν αποκλειστικά με την ερωτική απιστία, ενώ κάλλιστα μπορεί να συνδέονται με ζητήματα, οικονομικά, κοινωνικά, επαγγελματικά, ψυχιατρικά, διαφοροποιήσεις χαρακτήρων με τον χρόνο, αλλά και ερωτική βαρεμάρα, αυτό το ύψιστο… δώρο της φύσης! Μπείτε στο google και διαβάστε διάφορους γελοίους “λόγους”…

Λέω να ρίξω ένα “καρφί”, με κάποιο συμβάν από τους θριάμβους της φύσης, που σχετίζεται με το ένστικτο της διαιώνισης. Η ανίκητη φύση-θεός, λοιπόν “ανάγκασε” τον Λωτ (επειδή η Έδιθ είχε μαρμαρώσει), να γκαστρώσει τις δύο κόρες του (Βίβλος, Γέν. 19-16)! Και η Παλαιά Διαθήκη, όχι μόνο δε μιλάει για αμαρτία, αλλά έχει την πράξη αυτή σαν “λάβαρο”, αφού αυτή ήταν η επιθυμία του θεού, (της φύσης). Η Βίβλος είναι γεμάτη με …ευλογημένες από τον θεό, αιμομιξίες! Ψάξτε, αλλά προσοχή στις “πηγές”! Και μην ξεχνάτε καθόλου, ότι «άλλο σύζυγος και άλλο εραστής».

Αυτοσυντήρηση και ψεύτικη πολιτική ισότητα

Πάμε τώρα στην “αυτοσυντήρηση”, το δεύτερο ισχυρό ένστικτο, που όπλισε η φύση-θεός τον άνθρωπο, ώστε να προστατεύει τη ζωή του και τη σωματική του ακεραιότητα. Και για να το πετύχει αυτό, ο άνθρωπος, πασχίζει να έχει πλούτο, αγαθά, κοινωνική δύναμη, φιλίες υψηλού επιπέδου, προσωπική προστασία και φυσικά να παραβαίνει έντεχνα τον νόμο, αφού έτσι του …επιβάλλει να κάνει, η φύση-θεός! Όλα αυτά, γίνονται αυτόματα, χωρίς δευτερογενείς συλλογισμούς και ανεξάρτητα τι λένε τα “βιβλία” (ιερά και ανίερα…)! Γουρλώνετε τα ματάκια σας, ορισμένοι, και προσπαθείτε να μου “την” πείτε σαν Αντιπολίτευση; Χα!

Μα όπως τα περιγράφω, δεν είναι “όλοι οι ισχυροί” στον πλανήτη; Έ; Έτσι τους θέλει η φύση-θεός και έτσι φτάνουμε στις “επίσημες” κοροϊδίες! Προσέξτε τώρα! Όλες οι πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, φιλοσοφικές και θρησκευτικές θεωρίες δε λαβαίνουν καθόλου υπόψη τους το ένστικτο “αυτοσυντήρηση”. Η κομμουνιστική θεωρία μιλάει για ισότητα ψεύτικη (απραγματοποίητη), ενώ τα 72 χρόνια ερυθρού ολοκληρωτισμού, κουνάνε το “μαντήλι”, σα να λένε «συντρόφια τη gamisate»! Αμέτρητα τα παραδείγματα…

Θέλω μόνο να τονίσω ότι αν ερωτηθούν σχετικώς, η εκκλησία, οι πολιτικοί…, θα βρουν για απαντήσεις ανόητα σοφίσματα, που απευθύνονται σε εύπιστους, αφελείς και φοβισμένους! Στο στενό σόι της οικογένειάς μου, με δύο αδέρφια της μάνας μου δεσποτάδες (ο ένας έγινε άγιος…), τον πατέρα μου στρατιωτικό, έναν θείο αρεοπαγίτη…, άκουγα τέτοιες αστειότητες, που γελούσα από 12 χρονών, μάλιστα ντρέπομαι να τις πω τώρα γιατί με κυριεύει το συναίσθημα ότι οι νεκροί πρέπει να …δεδικαίωνται, έστω κι αν έλεγαν ανοησίες! (Άνθρωπος είμαι κι εγώ…).

Τέκνα αμφισβητουμένου πατρός…

Ονομάζω έτσι τα παιδιά τα οποία, ναι μεν έχουν νόμιμο πατέρα, αλλά που στην πραγματικότητα δεν είναι παιδιά αυτού που εμφανίζεται ως πατέρας στην ταυτότητά τους! Να ένα παράδειγμα: Το 2022 γεννήθηκαν στην Ελλάδα 76.541 παιδιά (ΕΛΣΤΑΤ). Από αυτά, 8420 γεννήθηκαν με εξωσωματική μέθοδο. Διαιρώντας δια 2, έχουμε τον αριθμό 4210, που είναι (περίπου) οι άγνωστοι άνδρες που έδωσαν το σπέρμα τους και που τους αποκάλεσα “αμφισβητούμενους πατεράδες”!

Ο λαός λέει “μόνο η γυναίκα ξέρει τίνος είναι τα παιδιά”. Εγώ δεν το πιστεύω αυτό, 100%, γιατί αν κάποια γυναίκα, τις ημέρες της ωορρηξίας της, είχε “κρεβατωθεί” με 4-5 άντρηδες, γιατί έτσι γούσταρε και μπράβο της (το “μπράβο” είναι η δική μου προσέγγιση…), είναι αδύνατο να πει με βεβαιότητα, ποιος από τους πέντε, είναι ο πατήρ! Έκανα δύο ερωτήσεις σε κάμποσους φίλους και γνωστούς μου: Ερώτηση-1 «Έχεις πάει με παντρεμένη;» Και όλες οι απαντήσεις ήταν «ναι». Ερώτηση-2 «Έχεις χρησιμοποιήσει ποτέ προφυλακτικό;» Και όλες οι απαντήσεις ήταν «όχι»… Φυσικά είναι αδύνατο, να προσεγγίσει κανείς αριθμητικά το ποσοστό των τέκνων στα οποία ο πατέρας της ταυτότητας δεν συμπίπτει με τον σπερματοδότη πατέρα… Για να μπείτε καλύτερα στο νόημα της ζόρικης ιστορίας που έρχεται τώρα, θα σας προέτρεπα να διαβάσετε το κείμενό “Είμαστε πέντε παρένθετοι Μπαμπάδες“.

Να τώρα και η ζόρικη ιστορία

Όπως είπα στην αρχή, «κάποιο φιλικό μου πρόσωπο», που εκτιμώ ιδιαίτερα, ζήτησε τη γνώμη μου για ένα θέμα της οικογένειάς του. Οι άνευ σημασίας μικρές μετατροπές που έκανα στην ιστορία, έγιναν μόνο για να προφυλαχτεί ασφαλέστατα η ανωνυμία, αλλά και για λόγους κοινωνικής δεοντολογίας. Λοιπόν, σε μία οικογένεια με δεσμό αίματος, με το φιλικό μου πρόσωπο, υπάρχει ο πατέρας, η μητέρα κι ένα παιδί που σπουδάζει. Πριν μερικούς μήνες, πέθανε ο άνθρωπος που είχε στεφανώσει το ζεύγος και είχε βαφτίσει το παιδί –θα τον αποκαλώ “ο κουμπάρος”. Ο κουμπάρος, λοιπόν, είχε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ένα λαογραφικό θέμα και μάλιστα είχε αποκτήσει ένα αρχείο, σχετικώς. Κατά σύμπτωση και το δικό μου φιλικό πρόσωπο, είχε το ίδιο περίπου λαογραφικό ενδιαφέρον και έτσι είχε δημιουργηθεί εξαιρετική σχέση με τον κουμπάρο.

Μετά την αποδημία του κουμπάρου και επειδή η οικογένειά του δεν είχε κανένα απολύτως ενδιαφέρον για το αρχείο του, αντί να το …πετάξει στα σκουπίδια (έχω δει να γίνεται, π.χ. με πολύ παλιά βιβλία, ακόμα και με δίσκους γραμμοφώνου), κάλεσαν το φιλικό μου πρόσωπο να παραλάβει το αρχείο, όπερ και εγένετο. (Πού να φανταζόταν, τι «φωτιά» θα περιείχε το αρχείο…) Ανάμεσα στο υλικό του αρχείου, λοιπόν, υπήρχε κι ένα σημειωματάριο με διάφορα, αλλά κυρίως με το ιστορικό απόκτησης των αντικειμένων του αρχείου. Όμως σε κάποια σελίδα του, στο τέλος, υπήρχε μία διαφορετική σημείωση. Ο κουμπάρος είχε γράψει «Όχι μόνο νονός, αλλά και πατέρας»! Ταρατατάμ-ταμ-ταμ, φύσηξαν τα …πνευστά στο κεφάλι του φιλικού μου προσώπου. Κι αφού κατάφερε να καταπιεί την είδηση, πήρε μερικά τηλέφωνα, μεταξύ αυτών και μένα, για να ακούσει γνώμες, εάν θα έπρεπε να γνωστοποιήσει ή όχι, αυτό που έμαθε. Να γνωστοποιήσει δηλαδή την πραγματικότητα, την ονομαζόμενη και αλήθεια.

Επειδή η προσωπική μου ηθική δεν περιέχει θρησκευτικά και κοινωνικά υποκριτικά στοιχεία, απάντησα (σαν έτοιμος από καιρό, Καβάφη μου) «μη γνωστοποιήσεις τίποτε». Εξήγησα, ότι κανείς δεν “ωφελείται” από αυτή την αποκάλυψη (τουναντίον…) και τόνισα ότι τέτοια παιδιά υπάρχουν αμέτρητα! Σε μία συνάντησή μας, με καφέ, που έγινε την άλλη μέρα, του είπα αυτά που σας έγραψα μέχρι τώρα, για τα χιλιάδες παιδιά αγνώστου πατρός! Ρώτησα κι εγώ κάποια πρόσωπα που τιμώ και αγαπώ, να πουν τη γνώμη τους σχετικώς και όλοι είπαν «όχι». Μετά από κάποιες μέρες, το φιλικό μου πρόσωπο, μού …αποκάλυψε ότι ψαλίδισε το επίμαχο φύλλο από το σημειωματάριο του κουμπάρου, το τύλιξε σε αλουμινόχαρτο και το …έψησε στο φούρνο, στους 200 βαθμούς, για δύο ώρες, (κάτι που θα έπρεπε να είχε κάνει ο κουμπάρος)!

Φτάσαμε στο τέλος και να. κάτι σπαρταριστό. Πριν κάμποσες δεκαετίες, στην Χώρα, Γορτυνίας, στις 120 περίπου οικογένειες του χωριού, ο σύζυγος είχε στο σπίτι, δημόσια, τη σύζυγο και μαζί τη χρήσιμη φιλενάδα του. Χωρίς κανένα πρόβλημα, χωρίς νόμους, χωρίς ευλογίες θρασοφόρων…

Σας αποχαιρετάω με το συγκλονιστικό ηπειρώτικο “Στέλλα μωρ’ Στέλλα” σε διασκευή Τσιτσάνη! (Ποιος Μπετόβεν και Μότσαρτ, μπορεί να ανεβάσει δάκρυ, όπως αυτό το αριστούργημα; Κα-νέ-νας!) Προσοχή στα στιχάκια…, ούτε “ευαγγέλιο”