Εκτός από την Κλιματική Αλλαγή μήπως παίζει και ο εμπρησμός;

Ο φυσικός πλούτος της Ελλάδας μετατρέπεται σε στάχτη και αποκαΐδια για πολλοστή φορά. Τα ίδια και τα ίδια: Στο δημόσιο λόγο, στις ελλείψεις σε επίπεδο πρόληψης, στην αμέλεια των Δήμων, στους ασυνείδητους και απρόσεχτους πολίτες, στην απόδοση των ευθυνών, στην απουσία της κρατικής ετοιμότητας για γρήγορη και έγκαιρη κατάσβεση… Έχουν περάσει 16 χρόνια από τότε που γράφαμε τα παραπάνω με αφορμή τις φωτιές του 2007, όταν είχε καεί η μισή Πελοπόννησος (τότε δεν μιλούσαμε για Κλιματική Αλλαγή…) . Από τότε έχουν μεσολαβήσει πολλές πυρκαγιές και, δυστυχώς, η τραγωδία στο Μάτι.

Φαίνεται, όμως, να ισχύουν πάλι πάνω κάτω τα ίδια. Η κασέτα στα ΜΜΕ ξαναπαίζει το ίδιο δραματικό σενάριο. Πραγματικά είναι να απορεί κανείς με την έλλειψη φαντασίας του τηλεοπτικού κόσμου, όπως και με την “μνήμη κουνουπιού” της μερίδας του τηλεοπτικού κοινού, που κάθε φορά μοιάζει να ξαφνιάζεται με τα όσα συμβαίνουν: Δημοσιογράφοι-σεναριογράφοι, στα πλαίσια της «ενημέρωσης των πολιτών» προκηρύσσουν τους εγκληματίες και αποδίδουν ευθύνες, όχι μόνο για την έναρξη, αλλά (κυρίως) για την επέκταση της φωτιάς: Παλαιότερα οι καταπατητές, οι γνωστοί οικοπεδοφάγοι. Ανέκαθεν, οι πυρομανείς εμπρηστές.

Βεβαίως, ακούμε και το επικρατέστερο σενάριο: η ΔΕΗ με τους πυλώνες της, οι καιρικές συνθήκες, η πανταχού παρούσα κλιματική αλλαγή και ο Θεός που “είχε τα νεύρα του”! Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι που συντονισμένα καίνε χόρτα σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, οργανωμένα και μαζικά και βεβαίως, ο εγκληματίας καπνιστής με την εμπρηστική του γόπα! Και όσον αφορά την επέκταση: ανικανότητα των υπηρεσιών (δασικής και πυροσβεστικής), αδιαφορία, καθυστέρηση, έλλειψη συντονισμένης οργάνωσης και δασικών δρόμων, εγκαταλελειμμένα και αφρόντιστα δάση κ.α.

Τις συνέπειες οφείλει να τις τονίσει η κοινωνία των πολιτών με τις “οικολογικές της ευαισθησίες” και όλα τα “πολιτικώς ορθά” στερεότυπα και επιχειρήματα για την καταπάτηση και εγκατάλειψη του δασικού πλούτου. Και βεβαίως πολλά από αυτά εν μέρει τουλάχιστον ισχύουν, αλλά ως γνωστόν οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από τα ψεύδη. Το όλο σόου, ενορχηστρωμένο από τα ΜΜΕ, προβάλλεται στην ελληνική κοινωνία, χωρίς κανείς να απορεί αν εκείνη θα θέσει εύλογα ερωτήματα για το εν λόγω ολοκαύτωμα.

Πυρκαγιές και τυχαιότητα

Αυτές είναι οι αιτίες στις οποίες οφείλονται αποκλειστικά οι πυρκαγιές, που “εντελώς τυχαία” την ίδια μέρα άναψαν σε ολόκληρη την χώρα; Περίεργο που κανείς από τους δημοσιογράφους-σεναριογράφους δεν έθεσε υπό αμφισβήτηση την τόση “τυχαιότητα”; Γιατί δεν αναφέρεται, παρά από ελάχιστες εξαιρέσεις, πως το περί “αναδασωτέων εκτάσεων” επιχείρημα είναι μια ακόμα κοροϊδία του, ήδη πολλαπλώς εξαπατημένου, ελληνικού λαού; Όσο για το σενάριο των “ατυχημάτων”, που ακούμε και πάλι είναι απλώς αστείο!

Μήπως το σύμπαν “συνωμοτεί” εναντίον μας, ή μήπως νομίζουν ότι διαβάζουμε πολύ Paulo Coelho; Τι επιδιώκουν αυτά τα αιτιοκρατικά σενάρια, αν όχι την αποβλάκωση των πολιτών-τηλεθεατών; Όσον αφορά τις ενδεχόμενες πολιτικές και στρατιωτικές διαστάσεις των εμπρησμών ουδείς τις αναφέρει στα πιθανά αίτια. Ακούσαμε στην Ρόδο για φωτιές σε πολλαπλά σημεία και αναφορές για εμπρησμό από τον εκπρόσωπο της Πυροσβεστικής και μέχρι εκεί.

Γιατί άραγε η ύπαρξη οργανωμένων εμπρηστικών μηχανισμών αναφέρεται συχνά ως τμήμα της “ψεκασμένης” επιχειρηματολογίας, όλων αυτών που «βλέπουν παντού εχθρούς»; Να υποθέσουμε πως τους διέφυγε τέτοια σημαντική παράμετρος ή ότι ηθελημένα αποσιωπάται; Τι φοβούνται; Μήπως πουν τις λέξεις “πληρωμένοι πράκτορες” και τους “βάλει πιπέρι στο στόμα” το κανάλι στο οποίο εργάζονται;

Μα βέβαια που να αρθρώσεις κακές λέξεις, όπως «μυστικές υπηρεσίες και άλλες σκοτεινές δυνάμεις»; Κινδυνεύεις να σε πουν συνωμοσιολόγο και να βρεις το μπελά σου. Άσε που με αποκαλύψεις τέτοιου είδους μπορεί να ξυπνήσεις πατριωτισμούς, υπό τη μορφή “εθνικισμών” ή και “ρατσισμών” και να σηκώσουν κεφάλι οι Έλληνες, που τόσο και τόσοι κοπίασαν να τους επαναμετατρέψουν σε ραγιάδες!

Έχουμε και τις ανεμογεννήτριες!

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τώρα είναι και οι ανεμογεννήτριες… Η δυνατότητα εγκατάστασης ανεμογεννητριών στις καμένες εκτάσεις είχε ήδη αποφασιστεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας (απόφαση 2499/2012) με εισήγηση της νυν Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία ήταν εισηγήτρια και άλλων σχετικών με τις ανεμογεννήτριες αποφάσεων.

Ενδεικτικό γεγονός που θεωρούμε αξιοσημείωτο να αναφερθεί για το πύρινο μέτωπο που είχε πλήξει την χώρας μας το 2021 είναι ότι «ακριβώς 40 ημέρες πριν από τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Εύβοια, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) εξέδωσε την υπ’ αριθμόν 504/2021 απόφαση, με την οποία χορηγούσε άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ανεμογεννήτριες) στο Μαντούδι της Εύβοιας. Η απόφαση 504/2021 εκδόθηκε στις 24 Ιουνίου 2021. Η εταιρεία που λάμβανε το “πράσινο” φως για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου στη θέση “ΠΥΞΑΡΙΑ ΠΡΙΟΝΑΣ” είναι η “Αιολική Μαρμαρίου Ευβοίας Μ.Α.Ε.”, μέλος του ομίλου “ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ”».

Όπως χαρακτηριστικά είχε ο Δήμαρχος της περιοχής στο eviathema.gr «η απόφαση αυτή έγινε χωρίς προηγούμενη προειδοποίηση και την πληροφορήθηκαν από τη diavgeia». Είναι δυνατόν να αφήσουμε υπόνοιες, λοιπόν, πως υποπτευόμαστε εγκληματική ενέργεια; Είναι δυνατόν να επιτρέψουμε να καταταχθούμε στις φολκλόρ “γκρίζες ζώνες” της συνωμοσιολογίας; Να στοχοποιήσουμε μετανάστες; Εμπρηστές που εξυπηρετούν συμφέροντα μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών;

Να θέσουμε, λοιπόν, το ερώτημα «ποιος ωφελείται από την φονική καταστροφή της πυρκαγιάς» για να αναζητήσουμε κίνητρα που θα καταδείξουν τον υπεύθυνο; Τόσος φόβος πια μην βγούμε από την εξατομικευμένη σφαίρα (ατομικών και μικροπολιτικών συμφερόντων) και περάσουμε σε εκείνη της πολιτικής; Τόσο επιλεκτική σεναριογραφία και τόσος στρουθοκαμηλισμός;

“Σεμινάρια” αποχαύνωσης

Κλείνοντας, με μια ρεαλιστική –και όχι απαισιόδοξη– ματιά στο μέλλον, θα λέγαμε σε όλους αυτούς με τις οικολογικές ανησυχίες, των οποίων δεν αμφισβητούμε τις καλές προθέσεις, ότι όσο εθελοτυφλούμε για τα αληθινά αίτια και κατασκευάζουμε σενάρια αποπροσανατολισμού του Έλληνα, τόσο δυσκολότερο θα είναι να τον κινητοποιήσουμε να διαφυλάξει τον εθνικό του πλούτο.

Επιπλέον, τόσο περισσότερο θα “θεραπεύουμε” (αν αυτό είναι δυνατόν, αφού συνήθως οι αναδασώσεις παρουσιάζουν μικρή ή καθόλου επιτυχία, πλέον μάλιστα θα παρεμποδίζονται και νομικά όπως με τον Νόμο Χατζηδάκη 4685/2020, με ψευδεπίγραφο τίτλο «εκσυγχρονισμός της περιβαλλοντικής νομοθεσίας»), παρά θα προλαμβάνουμε από καταστροφή και θα διαφυλάττουμε την χλωρίδα και την πανίδα του τόπου μας. Είναι καιρός λοιπόν να σταματήσουν τα ταχύρρυθμα σεμινάρια αποχαύνωσης που παρέχουν τα ΜΜΕ με αντίτιμο τους εθνικούς δρυμούς, τα δάση, τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών. Την χώρα την κάψαμε, με όλες τις συνδηλώσεις και τα πολλαπλά νοήματα της λέξης αυτής…