Εννέα χρόνια από την έκρηξη στο Μαρί – Καταβρέχανε τα κοντέινερ με τα εκρηκτικά!

Μνημόσυνα τελέστηκαν για τους 13 αξιωματικούς του κυπριακού Πολεμικού Ναυτικού, ναυτών και πυροσβεστών που χάθηκαν το 2011, σε έκρηξη ιρανικών κοντέινερ με πυρομαχικά, τα οποία είχαν αποθηκευτεί πρόχειρα στη ναυτική βάση “Ευάγγελος Φλωράκης” στο Μαρί της Κύπρου.

Τα είχε στείλει με ρωσικό πλοίο το Ιράν στον Άσαντ και το φορτίο είχε μεν κατασχεθεί από την Κύπρο, αλλά έκτοτε οι Κύπριοι κυριολεκτικά δεν ήξεραν τι να το κάνουν. Όταν σημειώθηκε στις 11 Ιουλίου  η τρομακτική έκρηξη που έγινε αισθητή σαν σεισμός σε όλο το νησί, τότε έμαθε ο κόσμος τι είχε προηγηθεί και πόσο άδικα χαθήκανε οι 13 άνδρες και τραυματίσθηκαν άλλοι 60.

Ήταν δε σοκ η έκρηξη και για δεύτερο λόγο: καταστράφηκε εξαιτίας της ο παρακείμενος ηλεκτροπαραγωγικός σταθμός και βυθίστηκε το νησί στο σκοτάδι, με τους πολίτες να φοβούνται ότι είχε γίνει εισβολή. Πέρασαν ώρες για να μαθευτεί το τραγικό συμβάν και μέρες μέχρι μέχρι να μαθευτεί η αμέλεια -και η αμηχανία- που στοίχισε τη ζωή σε 13 ανθρώπους.

Η απόφαση για αποθήκευση των επικίνδυνων κοντέινερς σε εξωτερικό χώρο για σχεδόν δύο χρόνια, ήταν πραγματικά παράδοξη. Αξιωματικοί ενημέρωσαν εν τω μεταξύ  ότι τα  κοντέινερς είχαν αρχίσει να αλλοιώνονται και ότι σημειώνονταν μικροεκρήξεις. Οι οδηγίες που δόθηκαν και πάλι, ήταν να τα ραντίζουν με νερό!

Το ιστορικό

Τα 96 κοντέινερς μεταφέρονταν το 2009 από πλοίο ρωσικών συμφερόντων από το Ιράν στη Συρία. Οι Κύπριοι μάλλον αναγκάσθηκαν παρά προθυμοποιήθηκαν να κατάσχουν το φορτίο, καθώς παραβίαζε το εμπάργκο του ΟΗΕ. Όμως τι θα έκαναν τώρα το φορτίο με τα πυρομαχικά;

Η κυβέρνηση Χριστόφια τότε, για να ισορροπήσει τα πράγματα με τον Άσαντ, υποσχέθηκε ότι θα φυλάξει τα κοντέινερς και δεν θα καταστρέψει το φορτίο. Ο υπουργός άμυνας Κώστας Παπακώστας έλεγε “μη φοβάστε, το φορτίο είναι τόσο ακίνδυνο που θα το έβαζα και στην αυλή μου άμα χώραγε”. Κάθε προσπάθεια για καταστροφή των εκρηκτικών και απομάκρυνση του από τη Κύπρο προσέκρουε σε διάφορες ακροβασίες εξωτερικής πολιτικής.

Οι έμπειροι αξιωματικοί ενημέρωναν όμως ότι επίκειται καταστροφή μεγάλη γιατί έβλεπαν διογκώσεις και είχαν ακουστεί και μικρορεκρήξεις. «Ρίχνετέ τους νερό να μειώνεται η θερμοκρασία, ραντίζετέ τα» ήταν η σύσταση του υπουργείου, που πλέον καταλάβαινε ότι και η απλή μετακίνησή τους σε ασφαλέστερη, πιο απομονωμένη περιοχή,  θα ήταν  κι αυτή επικίνδυνη.

Όταν δε τα χαράματα της 11ης Ιουλίου 2011 παρατηρήθηκε ανάφλεξη σε ένα απο τα κοντέινερ, αντί να διαταχθεί άμεση εκκένωση της βάσης, κλήθηκε η πυροσβεστική. Και στις 4:00′ τα ξημερώματα τα κοντέινερς εξερράγησαν. Σκοτώθηκαν οι ναύτες Αντώνης Χαραλάμπους, Μιλτιάδης Χριστοφόρου και Χριστάκης Χριστοφόρου, ο κελευστής Μιχάλης Ηρακλέους, ο αρχικελευστής Κλεάνθης Κλεάνθους, ο πλοίαρχος, Διοικητής Ναυτικού, Ανδρέας Ιωαννίδης, ο αντιπλοίαρχος, διοικητής της βάσης, Λάμπρος Λάμπρου, οι πυροσβέστες Βασίλης Κρόκος, Σπύρος Ταντής, Παναγιώτης Θεοφίλου και Αδάμος Αδάμου, ο αρχιπυροσβέστης Γιώργος Γιακουμής και ο αρχιλοχίας Πυροσβεστικής Ανδρέας Παπαδόπουλος.

Η ναυτική βάση, όπου σημειώθηκε η τραγωδία το 2011, πήρε εκ των υστέρων το όνομα του στρατηγού Ευάγγελου Φλωράκη, ο οποίος είχε σκοτωθεί κατά την πτώση ελικοπτέρου στην Πάφο, κατά τραγική σύμπτωση στις 11 Ιουλίου του 2003, δηλαδή ίδια ημερομηνία με της μοιραίας έκρηξης.