Φλερτ με ραντεβού ή με μηνύματα;

Γνωστή εταιρεία κινητών τηλεφώνων είχε πριν χρόνια προτρέψει με τηλεοπτικές διαφημίσεις τους νέους να «στέλνουν μηνύματα» αντί να κανονίζουν ραντεβού μεταξύ τους. Γιατί να ξοδεύουν έτσι τα λεφτά τους; Πολύ πιθανό όταν βγουν και συναντήσουν το πρόσωπο που τους ενδιαφέρει η όλη υπόθεση να μην καταλήξει εκεί που θα ήθελαν. Θα έχουν τότε σπαταλήσει το χαρτζιλίκι τους άδικα σε κεράσματα.

Ενώ αν κρατηθούν σε απόσταση, αν διασταυρώσουν πρώτα τα γραπτά τους σήματα, θα φανεί αν αξίζει τον κόπο να γίνει το επόμενο βήμα. Λάθος λοιπόν να τρέχει κανείς στα τυφλά, επειδή του γυάλισε κάποιο πρόσωπο. Πιο έξυπνο να κάνει προκαταρκτικούς ελέγχους. Στην αρχή το φιλτράρισμα, μετά η απόφαση για τη συνάντηση.

Ας αναλογιστούμε τι θα συνέβαινε αν η διαφήμιση αυτή -και οι παρόμοιές της- έπειθαν εντελώς και μονίμως το κοινό τους. Χιλιάδες νέοι προσήλυτοι στην ερωτική συγκίνηση θα προετοιμάζονταν για την τελική έξοδο, κάνοντας στα δωμάτιά τους αλλεπάλληλα τεστ για τους άλλους. Ένας πληθυσμός που του λένε πως δεν πρέπει να βιάζεται, που πρέπει να ξέρει τι πληρώνει και πώς. Να τα κάνει τι, όμως, αυτά που εξοικονομεί; Δεν είναι βέβαια πρόβλημα αυτό. Θα του υποδείξουν αργότερα να προμηθευτεί το ερχόμενο, ακόμη πιο εξελιγμένο μοντέλο κινητού, ή το ακόμη πιο κατσούφικο CD που θα του μιλήσει για απιστίες, μοναξιές και αδιέξοδα μπλεξίματα.

Έτσι από την αναβολή της επιθυμίας περνάμε εύκολα στην παροχέτευσή της. Αντί να σπεύσει κανείς να αντικρύσει κάποιον κατά πρόσωπο, πληροφορείται πως είναι καλύτερα να προπονείται με κουμπιά και κωδικούς, να κάνει παρέα με τηλέφωνα και οθόνες. Πριν βγει για την εμπειρία, οφείλει να είναι εξοπλισμένος, όπως είναι κάθε υποψήφιος για οποιαδήποτε δουλειά.

Το να αρχίζεις επομένως μια σχέση είναι σαν να “προσλαμβάνεις” τον άλλο τη στιγμή που κι αυτός προσλαμβάνει εσένα. Τα προσόντα έχουν από πριν καταγραφεί. Ενδιαφέροντα, προτιμήσεις, το τι σου αρέσει, το τι μου αρέσει. Στο τέλος, από την επεξεργασία των στοιχείων προκύπτει ένας δείκτης-οδηγία που λέει: «Με τον (την) Α συνέχισε, δεν βλάπτει» ή «Με τον (την) Β σταμάτησε, ψάξε αλλού».

Αλλά το να ψάχνουν εξ αποστάσεως οι νέοι τους συντρόφους τους είναι κάτι τόσο αφύσικο όσο το να παίρνει κάποιος στα είκοσί του χρόνια πόζα ανθρώπου κορεσμένου απ’ όλα. Για να φθάσει ένας άνδρας ή μια γυναίκα στο σημείο να κουράζεται από τις άμεσες επαφές πρέπει να έχει φορτωθεί ως τότε κάμποσα βάρη. Εξομολογήσεις, εκμυστηρεύσεις, πολιορκίες που αρχικά διεγείρουν και κατόπιν πιέζουν αφόρητα. Γύρω στα πενήντα κερδίζεις το δικαίωμα να επιλέγεις ποιους θα δεις και ως πού θα προχωρήσεις μαζί τους.

Επιχείρηση γοητείας

Οι νεώτεροι όμως; Δίχως άλλο, είναι θλιβερό αν τους δούμε να ψιλοκοσκινίζουν το κάθε τι στα συναισθήματα. Να μετράνε τα έξοδα και τα έσοδα από τις γνωριμίες τους. Σε έρευνα που έγινε στις σκανδιναβικές χώρες, σημαντικό ποσοστό νεαρών δήλωσαν πως τους φαίνεται πιο βολικό να ανταλλάσσουν μηνύματα με τα κινητά από το να δοκιμάζουν με την παρουσία και τη φωνή τους αυτό που οι μεγαλύτεροι ονομάζουν “επιχείρηση γοητείας”.

Είναι άραγε αδύνατο να ασκηθεί γοητεία με ηλεκτρονικά γραμμένες φρασούλες; Δεν το αποκλείω. Υπό την προϋπόθεση ότι σ’ αυτές τις φράσεις υπάρχουν υπαινιγμοί, παιγνιδίσματα, σαϊτιές. Υπάρχουν όμως; Το ξέρουμε πια πως κανόνας είναι η σύντομη τακτοποίηση εκκρεμοτήτων, τα μικρά, ξερά ανακοινωθέντα για το τι έφαγε ο χρήστης το μεσημέρι, πού θα πάει το απόγευμα, πού θα βρίσκεται το βράδυ.

Το μόνο συνεπώς στο οποίο μπορούμε να ελπίσουμε είναι και πάλι οι εξαιρέσεις. Απ’ αυτές ίσως φορτιστούν διαφορετικά τα κινητά για να γραφτούν στα καντράν λέξεις πιο αυθόρμητες, πιο αποφασισμένες για όλα, για όλα και ό,τι βγει. Πρέπει να φανταστούμε εκείνους κι εκείνες που περιμένουν στημένοι για το ραντεβού τους, στο πλάτωμα, πάνω από τον σταθμό του Θησείου, να σκύβουν και να καρφώνουν το βλέμμα τους στη φωτεινή, μικρή επιγραφή. «Έρχομαι σε λίγο, Μείνε εκεί. Μη φύγεις!». Να ένα άγγελμα που προθερμαίνει, μια τηλεπικοινωνία που πραγματικά γίνεται γέφυρα. Μερικές βραδιές σώζονται επειδή ξεκλειδώνεται με πάθος μια συσκευή.