Γιατί η Ελλάδα είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια σε θανάτους από covid

Τα μέτρα χαλαρώνουν και ο κόσμος για αποκλιμάκωση ακούει, και αποκλιμάκωση δεν βλέπει. Βλέπει όμως σταθερά πάνω από 100 θανάτους την ημέρα. Ακόμα κι αν αυτοί οι θάνατοι γίνουν 80 ή 60 σε δέκα μέρες, η Ελλάδα δεν θα βγει από τη μαύρη λίστα των χωρών με ρεκόρ θανάτων από Covid, όχι μόνο συγκρινόμενη με ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και με πολλές άλλες που είναι θεωρητικά σε χειρότερη μοίρα, και όμως δεν χάνουν όσους ασθενείς χάνει η Ελλάδα.

Τα δε κρούσματα που ανακοινώνονται, αθροιζόμενα με τα μαθητικά που δεν ανακοινώνονται ημερησίως, μας κρατούν σταθερά γύρω στα 30.000 περίπου. Παρά την φερόμενη ως ήπια Όμικρον, γίνονται επίσης πάνω από 400 νέες εισαγωγές  ασθενών για νοσηλεία την ημέρα. Η δε μείωση των εισαγωγών στις ΜΕΘ, είναι κάτι σαν μαγικός αριθμός, καθώς οι μονάδες αυτές είναι μετρημένες και εξακολουθούν να διασωληνώνονται πολλοί εκτός ΜΕΘ, οπότε η μείωση των εισαγωγών σε ΜΕΘ δεν σημαίνει τίποτα όσο παραμένουν διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ ασθενείς, σε λίστα αναμονής.

Είναι δε παγκόσμιο το ρεκόρ, γιατί η Ελλάδα είναι στη χειρότερη εικοσάδα του πλανήτη και πρέπει να αποφασίσει ποιοι είναι οι όμοιοί της προς σύγκριση. Οι θάνατοι ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ελλάδα δεν είναι ίδιοι με της Γαλλίας, αλλά με της γαλλικής Πολυνησίας. Σε θανάτους μας ξεπερνούν εδώ και ένα μήνα μόνον τα βαλκανικά κράτη, οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, το Τρινιντάτ και Τομπάγκο, το Περού, η Παραγουάη, η Γεωργία, η Κολομβία, η Βραζιλία και η Αργεντινή.

Και κάποιοι είναι καλύτεροι από εμάς, γιατί οι θάνατοι που έχουν καταγραφεί στις περισσότερες από τις προαναφερόμενες χώρες, άρχισαν από το πρώτο κύμα ή το δεύτερο, ενώ εμείς είχαμε διαφορά φάσης χάρη στο πρώτο lockdowvn. Αντικειμενικά, αν εξετασθεί δηλαδή αποκλειστικά το τελευταίο 12μηνο, η Ελλάδα προηγείται εφιαλτικά.

Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί για την κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά νοσοκομεία, παρότι η πολιτεία αποδίδει τους πολλούς θανάτους σε ποικίλα αίτια, με τον βολικό όρο “πολυπαραγοντικό ζήτημα”. Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ, η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας που ήταν παλαιότερα και υποψήφια βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, είπε ότι ο αριθμός των θανάτων «είναι ένα σοβαρό θέμα που μας απασχολεί, όμως είναι πολυπαραγοντικό».

Ανεμβολίαστοι και Covid

Οπότε αναφέρθηκε στους πολλούς παράγοντες που κατά τη γνώμη της συντείνουν στο να φαίνεται ότι έχουμε ρεκόρ θανάτων, χωρίς να υπεισέλθει σε άλλο ήδη “αδειασμένο” επιχείρημα περί γηρασμένου πληθυσμού, αφού εμείς και η Φινλανδία αλλά και η Γερμανία έχουμε ακριβώς το ίδιο ποσοστό ηλικιωμένων. Η δεύτερη έχει καταγράψει μόλις 1.990 θανάτους σε απόλυτους αριθμούς ή 390 ανά εκατομμύριο. Η δε Γερμανία, έχει 1.400 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού ενώ εμείς 2.272.

«Έχουμε μεγαλύτερο ποσοστό ανεμβολίαστων από την Ιταλία. Το 89% των θανάτων είναι άνω των 60 ετών και είναι σε ανθρώπους με συννοσηρότητες και γι’ αυτό και επιμείναμε πάρα πολύ να εμβολιαστούν και κάναμε την υποχρεωτικότητα», είπε η κ. Γκάγκα ως αιτιολογία. Όμως η διαφορά ποσοστού εμβολιασμών με την Ιταλία που ανέφερε ως παράδειγμα, είναι της τάξης του 10% ενώ η διαφορά στο ποσοστό θανάτων επί ενός εκατομμυρίου πληθυσμού είναι διπλάσια.Συγκρίνοντας μόνον το έτος με τους εμβολιασμούς, η Ιταλία είχε 750 θανάτους ανά εκατομμύριο, ενώ η Ελλάδα 1.600. Ούτε το 6% που είναι η διαφορά μας με Φινλανδία και Γερμανία αιτιολογεί τον πολλαπλάσιο αναλογικά αριθμό νεκρών.

Ασφαλώς και ο εμβολιασμός παίζει το ρόλο του, αναμφισβήτητα, αφού η Πορτογαλία με 60.000 κρούσματα την ημέρα έχει 40 νεκρούς την ημέρα –έχει εμβολιασθεί το 90% του πληθυσμού.  Θα είχε ακόμα λιγότερους νεκρούς αν το σύστημα υγείας της δεν ήταν εξίσου υποβαθμισμένο με της Ελλάδας. Η κ. Γκάγκα επίσης απέδωσε τους θανάτους στο γεγονός ότι πολλοί ασθενείς πηγαίνουν στο νοσοκομείο όταν πλέον είναι αργά, αλλά αυτό ασφαλώς και δεν ειναι ελληνική ιδιαιτερότητα.

Εμείς μετράμε αλλιώς

Εν συνεχεία ανέφερε το επιχείρημα που είχε πρωτοεισαγάγει στο συγκεκριμένο θέμα ο τότε νέος πρόεδρος του ΕΟΔΥ, ο κ. Θεοκλή Ζαούτης, που μόλις ανέλαβε απέδωσε την δυσμενή σύγκριση στον αριθμό των θανάτων, στο γεγονός ότι κάθε χώρα μετράει τους νεκρούς της διαφορετικά και η Βρετανια δεν καταγράφει νεκρούς από Covid. Το ίδιο ακριβώς επανέλαβε η κ. Γκάγκα τονίζοντας ότι εμείς μετράμε μέχρι και 3 μήνες μετά.

Όμως όπως μετράει η Ελλάδα, μετράει το 90% των κρατών. Επιπλέον, η συντριπτική πλειοψηφία των θανάτων στην Ελλάδα, δεν σημειώνονται μετά από νοσηλεία 3 μηνών, αλλά μέσα σε 15 μέρες έως ένα μήνα μετά την εισαγωγή στο νοσοκομείο. Εν συνεχεία επικαλέσθηκε το ότι αν κάποιος πεθάνει στο νοσοκομείο ακόμα κι από τροχαίο, αν έχει βρεθεί θετικός στον κορονοϊό μετριέται ως περιστατικό Covid.

Όμως αυτό είναι ανακριβές, γιατί τα θύματα τροχαίων ή π.χ. φόνων δεν προσμετρώνται ως θάνατοι από κορονοϊό ακόμα κι αν φτάσουν ζωντανά στο νοσοκομείο και βρεθούν θετικά προτού ξεψυχήσουν. Όμως και ασθενείς π.χ. με κακοήθεια τελικού σταδίου ή καρδιοπαθείς, που εισάγονται σε νοσοκομείο και είναι φορείς του ιού, εξετάζονται ως προς την συμπτωματολογία.

Οι ιατρονοσηλευτές προσδιορίζουν αν οι ασθενείς παρουσίασαν υποτροπή της νόσου τους ή αν έχουν σαφή συμπτώματα του ιού. Δεν θεωρούνται νεκροί από κορονοϊό όσοι πεθαίνουν από έμφραγμα ή ανακοπή, όταν δεν έχουν κανένα αναπνευστικό σύμπτωμα. Εξάλλου έχουν γίνει και ανακοινώσεις για συγκεκριμένα περιστατικά, όπου ξεκαθαρίζεται ότι απεβίωσαν π.χ. από καρδιά ή κακοήθεια και όχι από τον κορονοϊό παρ΄ότι είχαν προσβληθεί από αυτόν. Απο την άλλη, αν ένας καρκινοπαθής παρουσιάσει επιπλοκές από κορονοϊό, ορθά καταγράφεται ως θανατος από Covid.

Το πιεσμένο σύστημα υγείας

Η άλλη θεωρία που συχνά προβάλλεται είναι ότι ο Έλληνας έχει πιο στενή σχέση με τα παιδιά και τα εγγόνια του και είναι πιο εκδηλωτικός και κοινωνικός και άρα “δέχεται” υψηλότερο ιικό φορτίο.  Αυτό, όμως, ισχύει και για τους Ιταλούς, τους Πορτογάλους και τους Ισπανούς ή τους Τούρκους, ενώ ιδιαίτερα εκδηλωτικοί είναι και οι Γάλλοι σε ένα βαθμό, αλλά και ο αραβικός κόσμος. Μιλώντας η ίδια στη Βουλή ήταν πολύ πιο ειλικρινής, λέγοντας ότι δεν υπάρχουν εντατικολόγοι να καλύψουν τα κενά του συστήματος: “Η Εταιρεία Εντατικολογίας μετράει λιγότερους εντατικολόγους από αυτούς που έχουμε ανάγκη”, ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η γενική αναφορά στην “πίεση του συστήματος υγείας” και στο ότι “η λήψη μέτρων καθορίζεται από την αποσυμφόρηση των δομών υγείας” είναι εκφράσεις που ακούγονται συχνά, αλλά έχουν πολλά αφηρημένα ουσιαστικά μαζεμένα σε ύποπτο βαθμό. Ουσιαστικά σημαίνουν ότι όσο ζορίζονται οι γιατροί και οι νοσοκόμοι ως άνθρωποι και όσο γεμίζουν τα νοσοκομεία, μειώνεται η πιθανότητα επιβίωσης των ασθενών για όλες τις παθήσεις.

Μόλις χθες  ο Διευθυντής Αγγειοχειρουργός του νοσοκομείου Παπανικολάου, στη συμπρωτεύουσα, κ. Γεώργιος Τρελλόπουλος, με επίσημα στοιχεία του νοσοκομείου, ανέφερε ότι το 2020 νοσηλεύτηκαν σε απλές κλίνες Covid 1.282 ασθενείς με θνητότητα τμήματος 14% (179 ασθενείς), ενώ στις ΜΕΘ Covid νοσηλεύθηκαν 229 ασθενείς με θνητότητα 35% (81 ασθενείς).

Το 2021 όμως νοσηλεύτηκαν σε απλές κλίνες Covid 2.672 ασθενείς με θνητότητα πάλι 14% (388 ασθενείς) ενώ στις ΜΕΘ 456 ασθενείς με θνητότητα αυτή τη φορά 55% (259 ασθενείς). Ποια ήταν η διαφορά; Ότι το 10% των διασωληνωμένων ασθενών παρέμειναν εκτός ΜΕΘ για μια έως τέσσερις ημέρες. «Σε αυτή την υποομάδα διασωληνωμένων ασθενών Covid η θνητότητα είναι επιδεινωμένη και με τα πρώτα στοιχεία ξεπερνά το 60%, ενώ το 30% αυτών των ασθενών παραμένει ακόμη υπό μηχανική υποστήριξη σε κλίνες ΜΕΘ» είπε.

Πολυπαραγοντικό πρόβλημα

Και όπως ανέφερε σε πολλές περιπτώσεις «προχωρούσαμε σε διασωληνώσεις μόνο στην περίπτωση που διασφαλιζόταν ή προέκυπτε κλίνη ΜΕΘ στο δικό μας ή άλλο νοσοκομείο. Προφανώς κάποιοι ασθενείς δεν είχαν τις “εφεδρείες” να περιμένουν και κατέληξαν. Στο νοσοκομείο μας κατά τα έτη 2020-2021 καταγράφηκαν 927 θάνατοι ασθενών με Covid από τους οποίους οι 587 σε απλές κλίνες Covid και οι 340 στις ΜΕΘ. Αυτό σημαίνει πως το 60% των θανάτων, σημειώθηκε εκτός ΜΕΘ», είπε ο κ. Τρελλοπουλος. Και κατέληξε:

«Οι ασθενείς με Covid που νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο κατά το έτος 2021 είναι διπλάσιοι από εκείνους που νοσηλεύτηκαν το 2020 με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε απορρύθμιση της τακτικής λειτουργίας του νοσοκομείου, και φυσικά σε εξουθένωση σωματική και ψυχική των υγειονομικών της πρώτης γραμμής με αυτονόητη επίπτωση στην αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους».

Τον περασμένο Δεκέμβριο εξάλλου είχε δημοσιευθεί και η κοινή έρευνα των καθηγητών Σωτήρη Τσιόδρα και Θεόδωρου Λύτρα –που δέχθηκαν σχεδόν πυρ ομαδόν από συναδέλφους τους και από την κυβέρνηση– καθώς σύμφωνα με αυτήν οι θάνατοι στην Ελλάδα αυξάνονται, όσο μειώνεται η διαθεσιμότητα των ΜΕΘ, κάτι αυτονόητο για όλες τις χώρες, που όμως στην Ελλάδα… επισήμως διαψεύσθηκε.

Στο “δια ταύτα”, αν οι μισοί γιατροί μας δεν είχαν ξενητευθεί με τη χρεοκοπία και αν τα νοσοκομεία μας ήταν πιο επαρκή, αν η Ελλάδα δεν έδινε μισθούς πείνας στους επιστήμονες και δεν είχε υποβαθμίσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, σήμερα δεν θα αντιμετωπίζαμε το “πολυπαραγοντικό πρόβλημα των αυξημένων θανάτων” και δεν θα ψάχναμε πώς μετράνε τους νεκρούς στο Λονδίνο κι αν οι Βρετανοί κάνουν τσιφουτιές ενώ εμείς είμαστε large στις καταγραφές νεκρών.