Η συμπεριφορά του ήλιου καθορίζει το κλίμα στη γη – Απάντηση στον Δ. Κωστόπουλο

Επιθυμώ να εστιάσω τις παρατηρήσεις μου στο θέμα που αφορά την θέρμανση της γης από τον ήλιο, ως απάντηση στα όσα έγραψε ο κ. Δημήτρης Κωστόπουλος. Ο ήλιος θερμαίνει την γη και όχι η ποσότητα του ατμοσφαιρικού CO2 που υπάρχει στην ατμόσφαιρα, ιδιαίτερα αυτή που διατυμπανίζεται, χωρίς να αποδεικνύεται, ότι προέρχεται από την καύση των υδρογονανθράκων.

Αυτό θα αποτελέσει το αντικείμενο άλλου άρθρου μου που ευελπιστώ σύντομα να δημοσιεύσω στο SLpress.gr, βασισμένο σε στοιχεία της ΝΟΑΑ (National Oceanic and Atmospheric Administration, USA), του UAH (College of Science) και σε στοιχεία από τις θερμοκρασίες και τις μηνιαίες εκπομπές CO2 του ηφαιστείου Mauna Loa. Οι ηλιακές εκρήξεις, Sun Spots, δημιουργούν τους ηλιακούς ανέμους, Solar Winds. Αυτή η δραστηριότητα οφείλεται στις εξάρσεις ή μη των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων του ηλίου.

Την συμπεριφορά των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων του ήλιου, μελετούν ο αμερικανικός δορυφόρος Parker Solar Probe και ο ευρωπαϊκός Solar Orbiter (SolO), όπως δείχνει η εικόνα 1. Προς επιβεβαίωση, μπορείτε να ανατρέξετε σε οποιαδήποτε εγκυκλοπαίδεια για να δείτε το είδος των εξοπλισμών που φέρουν. Ουσιαστικά μελετούν και προβλέπουν, μέσω αλγορίθμων, τις εντεκαετείς μεταβολές του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου του ήλιου, που μέχρι σήμερα είναι 25. (Εικόνες 2, 3, 4 και 5).

Η παρεμβολή της αστρικής σκόνης

Οι ηλιακοί άνεμοι, που δημιουργούνται λόγω της έξαρσης των μαγνητικών πεδίων, διώχνουν την αστρική σκόνη που παρεμβάλλεται μεταξύ ηλίου και γης με αποτέλεσμα οι ηλιακές ακτίνες να πέφτουν κατακόρυφα επάνω στην γη (βλ. εικόνα 6). Έτσι θερμαίνεται η γη. Και πως το γνωρίζουμε αυτό; Από την ποσότητα της αστρικής σκόνης που πέφτει κάθε χρόνο στην γη και που διατηρείται μόνο στους πάγους.

Αυτή η σκόνη που ανιχνεύεται στις παγοκολώνες περιέχει το ισότοπο Βηρύλλιο 10, που δεν υπάρχει στην γη. Όταν έχουμε αύξηση της αστρικής σκόνης που συνδέεται με την αδράνεια του ήλιου, δηλαδή λιγότερες εκρήξεις άρα λιγότεροι ηλιακοί άνεμοι, τότε έχουμε παγετώδεις περιόδους (Maunder, Dalton, Gleissberg), όπως δείχνει η εικόνα 7.

Με βάση τις παρατηρήσεις των ηλιακών δορυφόρων Parker και Solar orbiter, η NASA προβλέπει (ΝΑSA forecast, April 25, 2021) ότι ο αριθμός των εκρήξεων του κύκλου 25 (βλ. εικόνες 2,3 και 5) θα είναι 120, που είναι μικρότερος των ηλιακών εκρήξεων που έγιναν κατά την παγετώδη περίοδο Dalton (135 ηλιακές εκρήξεις) και την παγετώδη περίοδο Gleissberg (170 εκρήξεις).

Αυτή την επερχόμενη παγετώδη περίοδο, που θα είναι η τέταρτη στα τελευταία 400 χρόνια, (βλ. εικόνα 5), την ονομάζουν παγετώδη περίοδο Eddy, που προβλέπεται να διαρκέσει τρεις ενδεκαετείς κύκλους Wolf-Gleissberg, ήτοι μέχρι το 2050. Άρα όταν μεταξύ ηλίου και γης παρεμβάλλεται η αστρική σκόνη, δίκην παραπετάσματος, η γη ψύχεται. Όταν αυτή διασκορπίζεται από τους ηλιακούς ανέμους, τότε η γη θερμαίνεται. Οι επιπτώσεις αυτής της συμπεριφοράς θα αναπτυχθούν σε άλλο μου άρθρο.