Μυστηριώδεις οργανισμοί σε 900 μέτρα βάθος στους πάγους στην Ανταρκτική (φωτό-βίντεο)

Μια μοναδική ανακάλυψη ερευνητών του Cambridge στην κρηπίδα πάγου, στην Ανταρκτική, “δείχνει” ένα πιθανό νέο είδος ζωντανού οργανισμού. Στα 900 μέτρα κάτω από τον πάγο και περίπου 260 χιλιόμετρα μακριά από την ανοιχτή θάλασσα, βρήκαν ότι υπάρχει ζωή άγνωστη στην επιστήμη.

Η ερευνητική ομάδα της βρετανικής αποστολής ερευνών στην Ανταρκτική πραγματοποίησε γεώτρηση στην κρηπίδα Φίλχνερ-Ρον, στη θαλάσσια περιοχή Ουέντελ του Νοτίου Ωκεανού. Εκεί ανακάλυψαν σπογγοειδή και άλλα μη αναγνωρίσιμα είδη, εφαπτόμενα σε βράχο του βυθού. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι αυτοί οι οργανισμοί ζουν στο απόλυτο σκοτάδι, σε θερμοκρασία υπό το μηδέν, δηλαδή σε συνθήκες που ελάχιστα ζώα αντέχουν στον πλανήτη.

Σύμφωνα με τον βιογεωγράφο, Χιου Γκρίφιθς, «Η ανακάλυψη αυτή ήταν ένα “ευτυχές ατύχημα” που ωθεί τη σκέψη σε άλλες κατευθύνσεις, δείχνοντας ότι η θαλάσσια ζωή της Ανταρκτικής είναι ιδιαίτερη και εξαιρετικά προσαρμοσμένη σε ένα παγωμένο περιβάλλον. Σίγουρα η ανακάλυψη δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα από όσα απαντά».

Οι επιστήμονες εστιάζουν τώρα στο να διαπιστώσουν πώς ακριβώς κατάφεραν οι οργανισμοί αυτοί να βρίσκονται εκεί πέρα, πώς επιβιώνουν, πώς τρέφονται και για πόσο καιρό ζουν εκεί. Παρομοίως εξετάζεται και το είδος του βράχου στον οποίου είναι προσκολλημένοι, αν για παράδειγμα υπάρχουν και αλλού, κάτι που θα βοηθήσει στο να διαπιστωθεί αν τελικά πρόκειται για εντελώς νέο είδος ζώου. Άλλωστε, είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται ζώσα κοινότητα σε σκληρό υπόστρωμα τόσο βαθιά στα παγωμένα νερά, κάτι που πιθανό να οδηγήσει σε αναθεώρηση του τι μπορεί να επιβιώσει σε αυτές τις συνθήκες.

Οι έρευνες στην Ανταρκτική

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιπλέουσες κρηπίδες πάγου στην Ανταρκτική καλύπτουν πάνω από ενάμισι εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα της υφαλοκρηπίδας της, ενώ έχει μελετηθεί περιοχή εμβαδού μόλις ενός γηπέδου τένις. Πρόκειται δηλαδή για το μεγαλύτερο ανεξερεύνητο οικοσύστημα στο Νότιο Ωκεανό. Κι αυτό είναι λογικό αφού θεωρείται ότι η ζωή σπανίζει όσο απομακρύνεται από την ανοιχτή θάλασσα και το φως του ήλιου.

Στο παρελθόν, σε αντίστοιχες συνθήκες, έχουν ανακαλυφθεί μερικά αρπακτικά ζώα, όπως ψάρια, σκουλήκια, μέδουσες και κριλ. Ωστόσο, διηθηματοφάγοι οργανισμοί που εξαρτώνται από την τροφή που βρίσκουν στο περιβάλλον, το γνωστό πλανγκτόν, δεν θα “έπρεπε” να μπορούν να επιβιώσουν σε τέτοιες συνθήκες, κάτω από τον πάγο.

Η βρετανική ερευνητική ομάδα εκτιμά ότι σύμφωνα με τα υπάρχοντα υπόγεια ρεύματα της περιοχής, οι κοινότητες αυτών των οργανισμών ενδέχεται να εκτείνονται ως και 1500 χιλιόμετρα από το πρώτο σημείο όπου υπάρχει δυνατότητα φωτοσύνθεσης. Είναι γενικά γνωστό ότι η τήξη των πάγων ή τα χημικά που εκλύονται από διαρροές μεθανίου μπορούν να δώσουν τροφή σε ορισμένους οργανισμούς, αλλά αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί σε αυτή την περίπτωση.

Το πιο δύσκολο εγχείρημα τώρα είναι η συλλογή δειγμάτων από τους ανακαλυφθέντες οργανισμούς, αφού το σημείο της γεώτρησης είναι 260 χιλιόμετρα μακριά από τα πλωτά εργαστήρια της αποστολής. Η μελέτη τους όμως έχει σημασία και για τον άνθρωπο, αφού η κατανόηση του μηχανισμού με τον οποίο κατάφεραν να αναπτυχθούν και να προστατευθούν μπορεί να αποβεί πολύτιμη για τις επιστήμες υγείας.