Νεανική εγκληματικότητα στα σχολεία – Μέχρι πότε θα τους νταντεύουμε;

Τα στόματα ανοίγουν για τον 14χρονο Μάκη που βρέθηκε απαγχονισμένος στο δωμάτιο του σπιτιού του στα Κάτω Πατήσια. Συμμαθητές και φίλοι του παιδιού μιλούν ότι ο 14χρονος οδηγήθηκε στην αυτοκτονία, όχι λόγω του επικίνδυνου διαδικτυακού “παιχνιδιού” Blackout Challenge, αλλά λόγω του άγριου bullying που δέχονταν από ομάδα συμμαθητών του. Η υπόθεση του 14χρονου είναι ακόμα προς διερεύνηση, όμως την ίδια στιγμή η νεανική εγκληματικότητα έχει πάρει διαστάσεις μάστιγας.

Λίγες μέρες μετά το τραγικό συμβάν, ομάδες μαθητών από το σχολείο του 14χρονου συνεπλάκησαν στο Άλσος Βεϊκου, κατά την διάρκεια σχολικής εκδρομής. Κάποιοι μάλιστα από τους μαθητές χρησιμοποίησαν ακόμα και μαχαίρια. Προχτές στην δημοσιότητα ήρθε μια παλαιότερη υπόθεση άγριου bullying με θύμα μία 14χρονη, συμμαθήτρια μάλιστα του 14χρονου Μάκη.

Από το 2021 η μαθήτρια δέχονταν συνεχιζόμενο και εξευτελιστικό bullying, ακόμα και από συμμαθήτριες της. Μία επίθεση, που είχε καταγραφεί σε βίντεο από τους ίδιους τους δράστες, είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας. Σε αυτό φαίνεται το κορίτσι να ξυλοκοπείται άγρια, υπό τις επευφημίες μάλιστα των συγκεντρωμένων που φωνάζουν «βάρη τη, βάρη τη»:

https://youtu.be/SzYjuLZDO6w

Εντύπωση προκαλούν οι δηλώσεις της μητέρας της μαθήτριας, όταν κατήγγειλε το περιστατικό στον διευθυντή του σχολείου. Υποστηρίζει ότι ο διευθυντής της απάντησε πως “δεν μπορεί να κάνει κάτι”. Η μητέρα της υποχρεώθηκε να καταφύγει στην Δικαιοσύνη, προχωρώντας σε μηνύσεις, χωρίς όμως να αποθαρρυνθούν οι δράστες. Στον αντίποδα, οι επιθέσεις στο κορίτσι συνεχίστηκαν, μέχρις που η υπόθεση ήρθε στην δημοσιότητα λόγω της αυτοκτονίας του 14χρονου.

Μάστιγα το bullying και οι συμμορίες 

Καθημερινά την επικαιρότητα απασχολούν περιστατικά βίαιων συμπλοκών συμμοριών ανηλίκων, με “ραντεβού για ξύλο” που κλείνονται μέσω των social media και αιματηρές επιθέσεις εις βάρος συνομηλίκων τους. Μόλις προ μερικών ωρών στην Θεσσαλονίκη, δύο 16χρονες κοπέλες οδηγήθηκαν στο νοσοκομείο, έπειτα από άγρια επίθεση που δέχτηκαν από συνομηλίκους τους.

Η εικόνα που έχουμε για το bullying είναι πως ο “νταής” του σχολείου και φίλοι του χτυπούν και τραμπουκίζουν τα αδύναμα παιδιά, όμως στην πραγματικότητα έχει “αλλάξει πίστα”. Το bullying πλέον συναντά την κουλτούρα της βίας που υπάρχει στα ελληνικά σχολεία, με συμμορίες ανηλίκων να κυκλοφορούν με μαχαίρια και ρόπαλα, μη διστάζοντας μάλιστα να διαφημίζουν την δράση τους στα social media. Ακόμα και τις βίαιες-αιματηρές επιθέσεις τους σε βάρος συμμαθητών τους…

Με δεδομένη την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σε υποθέσεις bullying, όπως με την τραγική αυτοκτονία του Βαγγέλη Γιακουμάκη (αν και σε εκείνη την περίπτωση θύμα και δράστες ήταν ενήλικοι) σίγουρα σοκάρει η θρασύτητα των ανήλικων δραστών να προβάλλουν την (για να μην παίζουμε με τις λέξεις) εγκληματική συμπεριφορά τους. Συμπεριφορά την οποία τρέφει η ατιμωρησία και η απάθεια εκ μέρους της σχολικής κοινότητας και της ίδιας Πολιτείας που “δεν μπορεί να κάνει τίποτα”, όπως είπε ο διευθυντής του σχολείου.

Για αυτό ακόμα και η μητέρα της συμμαθήτριας του Μάκη περιμένει ακόμα το αυτονόητο: Να πάει το παιδί της σχολείο, χωρίς να φοβάται ότι θα πέσει θύμα ξυλοδαρμού από συμμαθητές της, που κρατούν μάλιστα ως “τρόπαια” τα βίντεο του ξυλοδαρμού της. Όπως ακριβώς έκανε μία από τις πιο άγριες συμμορίες ανηλίκων στην χώρα μας, η “Colonos Hooligans Family”, αν και στην περίπτωση τους τα βίντεο των φρικτών επιθέσεων τους ήταν τα αποδεικτικά στοιχεία που τελικώς τους οδήγησαν στις φυλακές ανηλίκων:

Βεβαίως τα μέλη της συγκεκριμένης συμμορίας (που είχαν εμπλοκή και σε άλλες παραβατικές συμπεριφορές) τιμωρήθηκαν. Το ερώτημα είναι, γιατί όχι και οι υπόλοιποι; Γιατί, για παράδειγμα, τα μέλη της συμμορίας ανηλίκων που είχαν ξυλοκοπήσει άγρια έναν 17χρονο στον Βύρωνα (αφού προηγουμένως είχαν κάνει άγριο bullying στην αδερφή του) αντί να οδηγηθούν σε φυλακές ανηλίκων, αφέθηκαν ελεύθεροι και μάλιστα βγάζοντας selfie όλο… καμάρι έξω από αστυνομικό τμήμα;

Σε αυτούς που θα πουν “μα παιδιά είναι”, μπορούμε να απαντήσουμε πως παιδιά είναι εξίσου τα θύματα τους. Και η Πολιτεία δεν πρέπει να έχει ως προτεραιότητα το “ντάντεμα” των δραστών, θεωρώντας περίπου ότι ως ανήλικοι έχουν το… ακαταλόγιστο. Και να καταλήγουν να αντιμετωπίζουν (στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων) ποινές “χάδι” για τις πράξεις τους. Γεγονός που αντί να τους αποθαρρύνει, λειτουργεί προς την αντίθετη κατεύθυνση…