Ο Τόσκας, το Φαρ Ουέστ και ο “αγγελικά πλασμένος κόσμος”

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός  – 

Δεν χρειάζεται να έχει ειδικό πολιτικό ταλέντο για να μην δηλώσει ένας υπουργός Προστασίας του Πολίτη αυτά που δήλωσε τις τελευταίες ημέρες ο Τόσκας. Το πρώτο του φάουλ ήταν όταν επέκρινε τον 88χρονο, ο οποίος υπέστη ένοπλη ληστεία από έναν 28χρονο Αλβανό κακοποιό και έναν 18χρονο Έλληνα συνεργό του. Τότε, επειδή ο γέροντας είχε καταφέρει να πυροβολήσει τον ένα ληστή, ο υπουργός είχε μιλήσει για λογική Φαρ Ουέστ!

Το πόσο η δήλωσή του εκείνη ήταν σε πλήρη αντίθεση με το κοινό αίσθημα είχε φανεί από τις θυελλώδεις αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Για τον μέσο πολίτη, ο οποίος βιώνει καθημερινά το κλίμα ανασφάλειας, η άσκηση δίωξης στον 88χρονο συνιστά βαριά πρόκληση. Υπενθυμίζουμε πως ο γέροντας είχε ήδη κακοποιηθεί από τους δύο ληστές όταν κατάφερε να βρει το όπλο και να πυροβολήσει. Κι ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση συνιστά η δήλωση Τόσκα.

Δεν πέρασαν πολλές ημέρες και είχαμε την ένοπλη ληστεία στην Κηφισιά. Όπως είναι γνωστό, όταν ο 52χρονος επιχειρηματίας Αλέξανδρος Σταματιάδης άκουσε θόρυβο τη νύχτα και σηκώθηκε από το κρεββάτι του για να δει τι συμβαίνει, δέχθηκε επίθεση και πυροβολισμό από τους ληστές, με αποτέλεσμα να χαροπαλεύει σήμερα στην εντατική.

Τί, λοιπόν, βρήκε να δηλώσει ο Τόσκας μετά από αυτό το δραματικό περιστατικό; Δήλωσε ότι “δεν υπάρχει κόσμος αγγελικά πλασμένος” κι ότι οι ληστείες σε σπίτια έχουν μειωθεί κατά 13%! Ο άνθρωπος όχι μόνο δεν έχει οξυμένο πολιτικό κριτήριο, αλλά ούτε και τον κοινό νου. Δεν πρόκειται απλώς για πολιτική γκάφα. Πρόκειται για δεύτερη βάναυση πρόκληση στο κοινό αίσθημα.

Κυνική ομολογία

Δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε την υπουργική δήλωση ότι υπήρξε μείωση των ληστειών, αλλά είναι προκλητικό να την αντιπαραθέτεις για να επικαλύψεις επικοινωνιακά ένα δραματικό περιστατικό, το οποίο ευαισθητοποιεί τους πάντες. Και τους ευαισθητοποιεί, επειδή ακριβώς ο καθένας σκέφτεται όχι αδικαιολόγητα πως μπορεί να είναι αυτός το επόμενο θύμα αδίστακτων ληστών.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο αρμόδιος υπουργός το καλύτερο που έχει να κάνει είναι εκφράζει τη λύπη του, άντε και να δηλώνει πως η Αστυνομία θα εντείνει τις προσπάθειές της για την πάταξη της εγκληματικότητας. Τα στατιστικά είναι για άλλη ώρα. Και βεβαίως είναι απαράδεκτες οι δηλώσεις που ουσιαστικά δεν είναι τίποτα άλλο από μία έμμεση κυνική ομολογία του αρμόδιου υπουργού ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών.

Οι φορολογούμενοι, όμως, πληρώνουν για να έχουν ασφάλεια στην καθημερινότητά τους κι όχι για να τους βγάζει θρασύτατα γλώσσα ο Τόσκας. Κάποιος πρέπει να του πει ότι δεν βρίσκεται σε στρατώνα και δεν απευθύνεται σε νεοσύλλεκτους. Όσο είναι πολιτικός οφείλει να λογοδοτεί με ταπεινοφροσύνη στους πολίτες για τα λάθη, τα κενά, τις παραλείψεις, ακόμα και για ένα μία κακοτυχία.

Η κατάσταση έχει αγριέψει

Κανείς δεν κατηγορεί το σημερινό υπουργό ως υπαίτιο της έξαρσης που παρατηρείται εδώ και αρκετά χρόνια στο πεδίο της εγκληματικότητας. Η όξυνση της οικονομικής κρίσης αποδεδειγμένα αποσταθεροποιεί και διαβρώνει τον κοινωνικό ιστό σε ένα περιβάλλον που έχει διαφοροποιηθεί ποιοτικά σε σύγκριση με το όχι μακρινό παρελθόν.

Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι κάποια από τα άτομα που βρίσκονται στον γκρεμό διολισθαίνουν στο έγκλημα. Είναι κι ότι οι αναστολές υποχωρούν. Με απλά λόγια, η κατάσταση έχει αγριέψει. Χρησιμοποιούνται όπλα με πολύ μεγαλύτερη ευκολία σε σύγκριση με το παρελθόν.

Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την ταυτότητα των δραστών του εγκλήματος στην Κηφισιά. Είναι, ωστόσο, διαπιστωμένο εμπειρικά και στατιστικά πως η παραπάνω παρατήρηση ισχύει περισσότερο για τους μετανάστες, ειδικά όταν πρόκειται για περιπτώσεις ληστείας. Η διαφορά, βεβαίως, οφείλεται σε κοινωνικούς και όχι σε φυλετικούς λόγους. Οι Έλληνες έχουν κατά κανόνα κάποιο κλαδί να κρατηθούν και ταυτοχρόνως ο οικογενειακός και κοινωνικός τους περίγυρος λειτουργεί εν μέρει ανασταλτικά. Τίποτα από τα δύο δεν ισχύει για τους μετανάστες.

Πολυσύνθετο μητροπολιτικό κέντρο

Για όλους τους παραπάνω λόγους οι κοινωνικές ισορροπίες έχουν υπονομευθεί καίρια. Κυρίως η Αθήνα έχει μετεξελιχθεί σε πολυσύνθετο μητροπολιτικό κέντρο, εντός του οποίου υπάρχουν απροσπέλαστα επίπεδα και συμπεριφορές που συνιστούν κινδύνους για τον απλό πολίτη, οι οποίοι παλαιότερα δεν υπήρχαν.

Το τραγικό σ’ αυτή την υπόθεση είναι ότι η δημόσια συζήτηση για την εγκληματικότητα έχει εκφυλιστεί σε αντιπαράθεση ιδεολογημάτων. Όσο αυθαίρετος, ανόητος και μισαλλόδοξος είναι ο ισχυρισμός ότι για την εγκληματικότητα υπεύθυνοι είναι μόνο οι μετανάστες, άλλο τόσο αυθαίρετο, ανόητο και συμπλεγματικό είναι να τους αθωώνεις εκ των προτέρων για να αποδείξεις ότι δεν είσαι ξενόφοβος και ρατσιστής.

Το διάσπαρτο έγκλημα στρέφεται συνήθως εναντίον απροστάτευτων πολιτών, τροφοδοτώντας την κοινωνική ανασφάλεια. Οι διαρρήξεις, οι ένοπλες ληστείες, οι βιασμοί και οι φόνοι έχουν προ πολλού πάψει να είναι σπάνιο φαινόμενο. Η εγκληματικότητα τείνει να μετατραπεί σε μια μορφή άτυπου κοινωνικού πολέμου.