Οι πειραματικές συναυλίες ανοίγουν τον δρόμο προς την κανονικότητα…

Ο χώρος του πολιτισμού και της τέχνης είναι αδιαμφισβήτητα, ένας από αυτούς που έχουν πληγεί περισσότερο την περίοδο της πανδημίας. Οι εικόνες των γεμάτων θεάτρων, των κατάμεστων αιθουσών σινεμά, αλλά και αυτές από ζωντανές (μεταφορικά και κυριολεκτικά) συναυλίες, φαντάζουν πλέον μακρινές αναμνήσεις.

Όχι όμως παντού. Μόλις πριν από λίγες μέρες, το συγκρότημα Six60, έδωσε live συναυλία στην πόλη Ώκλαντ, της Νέας Ζηλανδίας. Τη συναυλία απόλαυσαν δια ζώσης, και όχι μέσω κάποιου άχρωμου live streaming, πάνω από 50.000 θεατές. Δεν πρόκειται όμως για κάποιου είδους κορονοπάρτι ή εστία υπερμετάδοσης, παρά για αποτέλεσμα μιας συντεταγμένης προσπάθειας της κυβέρνησης να εκμηδενίσει τα κρούσματα στη χώρα, ακολουθώντας μια επιθετική στρατηγική απέναντι στον ιό.

Η επιλογή της κυβέρνησης της Νέας Ζηλανδίας να προβαίνει σε αυστηρά lockdown, ακόμα και με την εμφάνιση ελάχιστων επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, είχε εισπράξει δριμεία κριτική. Πολλοί αναλυτές θεωρούσαν τη στρατηγική αυτή υπερβολική, στα όρια της υστερίας, ενώ τέθηκαν ζητήματα (όπως και σε πολλές άλλες χώρες), που είχαν να κάνουν με την αναλογικότητα στον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών.

Στην προσπάθειά της να διατηρηθεί όσο το δυνατόν πιο προστατευμένη από την παγκόσμια “επέλαση” του κορονοϊού, η Νέα Ζηλανδία βρέθηκε κυριολεκτικά απομονωμένη, καθώς ο αυστηρός έλεγχος των συνόρων κρίθηκε ως μείζονος σημασίας για τον περιορισμό της πανδημίας. Τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής επηρέασαν προφανώς κάθε πτυχή της ζωής, αλλά σε ό,τι αφορά την επανέναρξη της κοινωνικότητας, φαίνεται ότι πολλά πράγματα, έχουν γίνει σωστά.

Συναυλίες “πειράματα”

Σε μια άλλη μεριά του κόσμου, πολύ πιο κοντά στην Ελλάδα, τα μαζικά rapid test, αξιοποιήθηκαν ως εργαλεία για τη διεξαγωγή μιας covid-free συναυλίας. Πρόκειται για την Ισπανία, όπου μια συναυλία έλαβε χώρα σε κλειστό χώρο, με περισσότερους από 5.000 θεατές, οι οποίοι πριν την είσοδο τους στο συναυλιακό σημείο, υποβλήθηκαν όλοι σε τεστ διάγνωσης ταχείας μεθόδου (rapid) και μετά την είσοδο χόρευαν και διασκέδαζαν, υποχρεωτικά με μάσκα.

Οι ίδιοι άνθρωποι επανέλαβαν το τεστ, δύο εβδομάδες μετά τη συναυλία, ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο η συναυλία είχε συμβάλλει στη μετάδοση του ιού. Τελικά, όχι μόνο δεν σημειώθηκε κάποια μαζική μετάδοση (από πιθανούς ασυμπτωματικούς φορείς που έβγαλαν λανθασμένο αρνητικό τεστ), αλλά το ποσό των θετικών ατόμων στον Covid-19 μετριέται στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Αξιοσημείωτο είναι δε, ότι το ίδιο “πείραμα” είχε λάβει χώρα πάλι στην Ισπανία και τον περασμένο Δεκέμβρη, με σαφώς πιο αυστηρές προϋποθέσεις. Oι συμμετέχοντες ήταν μόλις 500, και υποβλήθηκαν σε μοριακό τεστ και όχι rapid. Γεγονός όμως είναι ότι γίνονται με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, ολοένα και μαζικότερες προσπάθειες για την περιβόητη επαναφορά στην “κανονικότητα”.

Η επανέναρξη δραστηριοτήτων που η ανθρωπότητα στη μεγάλη της πλειοψηφία στερήθηκε τους τελευταίους μήνες, είναι το μεγάλο στοίχημα της παγκόσμιας κοινότητας για αυτή τη φάση της πανδημίας, όπου αργά, αλλά σταθερά πλέον κάνει προσπάθειες να επανέλθει στην εποχή προ-κορονοϊού. Οι ασφαλείς μαζικές συναθροίσεις, ενδέχεται να ανοίξουν το δρόμο και για άλλες δραστηριότητες της κανονικής ζωής.