Πανδημία: Tα φάρμακα, το μοριακό τεστ και η γρίπη

Στις αρχές του νέου έτους η κοινή γνώμη αιφνιδιάζεται με σειρά ανακοινώσεων για την αποτελεσματική δράση δύο ήδη γνωστών και ευρέως χρησιμοποιούμενων σκευασμάτων, αλλά αυτή την φορά εναντίον του κορονοϊού. Το πρώτο, η γνωστή στον Ιπποκράτη κολχικίνη, κατατάσσεται από την σύγχρονη φαρμακολογία στα αντιφλεγμονώδη και χρησιμοποιείται κυρίως κατά της ουρικής αρθρίτιδας και της περικαρδίτιδας.

Η κλινική δοκιμή της κολχικίνης GRECCO-19 κατά του COVID-19 σε 180 ασθενείς, με εθνικό συντονιστή τον Σπύρο Δευτεραίο (καθηγητής Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ) καλύπτει το διάστημα από 3 Απριλίου έως 31 Αυγούστου και στις 30 Σεπτεμβρίου ολοκληρώνεται και το τελικό της στάδιο, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ακολουθεί η σχεδόν ταυτόχρονη καναδική κλινική δοκιμή COLCORONA που καλύπτει 4.488 ασθενείς στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και την Νότιο Αμερική με εξίσου εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Σε παράλληλη τροχιά κινείται και η βρετανική RECOVERY με εθνικό συντονιστή το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και αφετηρία τα τέλη Νοεμβρίου του 2020, καλύπτοντας 2.500 ασθενείς που εισάγονται με σοβαρά συμπτώματα στα νοσοκομεία και στόχο την αποσυμφόρηση των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Τα μέχρι τούδε δεδομένα πιστοποιούν μείωση εισαγωγών για νοσηλεία και θανάτων κατά 25%, περιορισμό των διασωληνώσεων και των εισαγωγών σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας  κατά 50% και 44% αντίστοιχα.

Ένα άλλο σκεύασμα με δραστική ουσία την πλιτιδεπψίνη, γνωστό με την εμπορική ονομασία Aplidin της ισπανικής PHARMAMAR που αξιοποιείται σε χημειοθεραπευτικά πρωτόκολλα, εισάγεται σε κλινικές δοκιμές κατά του COVID-19 τον Μάρτιο του 2020 και έως τον Απρίλιο κλείνει τις Φάσεις Ι και ΙΙ των δοκιμών, με εντυπωσιακά αποτελέσματα, λόγω του ότι αποδεικνύεται 27,5 φορές ισχυρότερο ως αντιικό, από το ήδη γνωστό Remdesivir.

Όμως η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Φαρμάκων, δεν επιτρέπει στην εταιρεία να προχωρήσει στην Φάση ΙΙΙ έως τις 20 Οκτωβρίου του 2020, οπότε και αναθεωρεί την απόφασή της, επιτρέποντας τις κλινικές δοκιμές. Παραμένουν μυστηριώδεις οι λόγοι της τετράμηνης καθυστέρησης και στα δύο σκευάσματα, από τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές, από την στιγμή που από την άλλη πλευρά, οι αδειοδοτήσεις των εμβολίων πραγματοποιούνται με την επισήμανση πως πρόκειται για καθεστώς χορήγησης εκτάκτου ανάγκης.

Η κολχικίνη και η πλιτιδεπψίνη, έχουν την δυνατότητα να περιορίσουν δραστικά τις εισαγωγές στα νοσοκομεία και να αποσυμφορήσουν το υγειονομικό σύστημα, ειδικά με την εκδήλωση της δεύτερης έξαρσης της πανδημίας. Όμως για κάποιο αθέατο λόγο προτιμώνται τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα και η καταστροφή της μικρομεσαίας οικονομικής δραστηριότητας. Στο απίθανο αυτό κλίμα και παρά την γενικά ρευστή και αβέβαιη κατάσταση, τον Δεκέμβριο προστίθενται και νέα προβλήματα που εντείνουν τις ανησυχίες και τις φοβίες.

Τα δοκιμαστικά Sars-Cov-2

Το πρώτο απορρέει από μία μάλλον δυσάρεστη διαπίστωση που αφορά τα δοκιμαστικά Sars-Cov-2 με βάση την αλυσιδωτή αντίδραση της πολυμεράσης (PCR), γνωστά και μονολεκτικά με τον όρο μοριακά. Η λειτουργία τους βασίζεται στην λήψη νουκλεοτιδίων δηλαδή μικροσκοπικών τμημάτων DNA ή RNA και στην αναπαραγωγή τους έως ότου προκύψει κάτι αναγνωρίσιμο. Η αναπαραγωγή πραγματοποιείται σε διαδοχικούς κύκλους, με το καθένα να διπλασιάζει το γενετικό υλικό και τον αριθμό των κύκλων που αποδίδει τελικά κάτι αναγνωρίσιμο να ορίζεται με την έκφραση κύκλος κατωφλίου ή αξία CT.

Όσο μεγαλύτερη η αξία CT, τόσο μειώνεται η πιθανότητα για κάποιο εύρημα άξιο λόγου και για τον λόγο αυτό στις 14 Δεκεμβρίου 2020 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) που σε ανακοίνωσή του προειδοποιεί πως μεγάλες τιμές της αξίας CT (μεγαλύτερες του 40) δίδουν λανθασμένα αποτελέσματα, δηλαδή δεν εντοπίζουν στην πραγματικότητα φορείς του ιού. Ακολουθεί την επομένη ο γνωστός Αμερικανός επιδημιολόγος Dr. Anthony Fauci, που διευκρινίζει πως τιμές ανώτερες του 35, σημαίνουν πως έχουν εντοπισθεί νεκρά νουκλεοτίδια και όχι ζωντανοί ιοί, οπότε δεν υπάρχουν φορείς.

O βιοχημικός Dr. Kary Mullis μάλιστα, που επινοεί τον συγκεκριμένο μοριακό έλεγχο και τιμάται με Βραβείο Νόμπελ για το εύρημά του, τονίζει πως το δοκιμαστικό δεν επινοείται για να αξιοποιηθεί με την ιδιότητα ενός ακόμα διαγνωστικού εργαλείου, εξηγώντας πως εάν εφαρμοσθεί σωστά, είναι πιθανόν να εντοπίσει σχεδόν οτιδήποτε στον οποιονδήποτε. Σχολιάζοντας επιπλέον την αξία CT, εξηγεί πως περισσότεροι από 40 κύκλοι αναπαραγωγής γενετικού υλικού, συνεπάγονται πως το δοκιμαστικό δεν αποδίδει και το συμπέρασμα είναι λανθασμένο.

Η βασική αρχή λειτουργίας του Sars-Cov-2 καταλήγει σε θετικό αποτέλεσμα για τους φορείς με υψηλό ιικό φορτίο, μετά από μικρό αριθμό κύκλων αναπαραγωγής και επομένως η τιμή της αξίας CT είναι χαμηλή. Αντίθετα όταν είναι μεγάλη (μεγαλύτερη του 35 κατά τον Dr. Anthony Fauci και του 40 κατά τον Dr. Kary Mullis) δεν υπάρχει θετικό αποτέλεσμα και συνεπακόλουθα φορέας.

Το πρόβλημα αυτό ταλαιπωρεί δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που τρομοκρατούνται με ένα υποτιθέμενο θετικό αποτέλεσμα, αλλά και από την άλλη πλευρά λόγω του ότι ο αριθμός των θανάτων παραμένει συγκεκριμένος, μειωμένος αριθμός πραγματικών κρουσμάτων δηλώνει δυστυχώς μεγαλύτερη θνησιμότητα. Παράλληλα παραμένει και η σκοτεινή πλευρά της χειραγώγησης των αριθμών των κρουσμάτων, με την σχετική και εξαιρετικά καθυστερημένη ανακοίνωση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), να αποκαλύπτει πως από την στιγμή που υπάρχουν πλέον εμβόλια, προέχει πλέον ο εμβολιασμός των ευπαθών ομάδων και όχι ο τεχνητός πολλαπλασιασμός των κρουσμάτων.

Η μυστηριώδης εξαφάνιση των ιών της γρίπης

Το δεύτερο αλλόκοτο πρόβλημα αφορά την εξαφάνιση των εποχικών στελεχών ιών της γρίπης κατά την διάρκεια της πανδημίας, προκαλώντας αναπόφευκτα το ερώτημα του εάν και κατά πόσον ο ιός που ευθύνεται για την πανδημία εκτοπίζει και περιθωριοποιεί τους κοινούς ιούς της γρίπης. Τα μέχρι τούδε αποτελέσματα ανά την υδρόγειο εμφανίζουν μία κυριολεκτικά απίστευτη μείωση της τάξης του 98%, με το απίθανο φαινόμενο να δημιουργεί στους ειδικούς απορίες ως προς το εάν και κατά πόσον ο COVID-19, έχει την δυνατότητα να εξαφανίσει την εποχική γρίπη.

Το φαινόμενο εμφανίζεται για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 2020, όταν παρατηρείται συνήθως το τέλος της περιόδου της εποχικής γρίπης και καταγράφεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), με τους εκπροσώπους του να επισημαίνουν έκπληκτοι πως στο νότιο ημισφαίριο δεν παρατηρείται η συνηθισμένη επιδημία των εποχικών ιών της γρίπης κατά το 2020 και κατά τα φαινόμενα, το ίδιο παρατηρείται ήδη και στο βόρειο ημισφαίριο που διανύει την χειμερινή περίοδο που ενδημεί η γρίπη.

 

Από τις αρχές Δεκεμβρίου το μυστηριώδες φαινόμενο της εξαφάνισης παρατηρείται και στην νότιο Καλιφόρνια στις ΗΠΑ, με τις αρχές ειδικά στην περιφέρεια του Σαν Ντιέγκο να προσπαθούν να αντιληφθούν τι έχει συμβεί. Στην περιοχή τα επιβεβαιωμένα κατά μέσο όρο ετήσια κρούσματα γρίπης ανέρχονται στην περίοδο του Δεκεμβρίου στα 17.073, ενώ στην τρέχουσα καταγράφονται μόνον 36!

Ο πρόεδρος του κινήματος Reform California, ο γνωστός ρεπουμπλικανός πολιτικός Carl DeMaio και αντιδήμαρχος του Σαν Ντιέγκο, απαιτεί επανέλεγχο όλων των δειγματοληψιών για να εξακριβωθεί τι ακριβώς συμβαίνει στην νότιο Καλιφόρνια, πλην όμως συναντά την άρνηση των υγειονομικών αρχών να προχωρήσουν σε επανελέγχους.

Κατά τον DeMaio οι τρέχουσες στατιστικές για την διασπορά του ιού στο γενικό πληθυσμού δίδουν πολύ χαμηλές τιμές (6,3% στο σύνολο και οι θάνατοι μόλις 1,08‰), στοιχείο που δεν δικαιολογεί την αναστολή των οικονομικών δραστηριοτήτων. Οι κυβερνητικές υπηρεσίες που επιβάλλουν μέτρα είτε δεν σκέπτονται την συνολική εικόνα των δραστηριοτήτων στην χώρα, είτε έχουν κάποιον άλλο σχεδιασμό που δεν εντάσσεται απλώς και μόνον στα πλαίσια αντιμετώπισης της πανδημίας.

 

Κατά τον ίδιο απαιτείται μία ανεξάρτητη ρυθμιστική αρχή για να ελέγχει τα στοιχεία και να προβαίνει σε τυχαίες επιθεωρήσεις, επιτηρώντας την λειτουργία κυρίως των δειγματοληψιών. Αν και οι πολιτικοί συντάσσονται με τα σκληρά μέτρα φοβούμενοι πρώτιστα το πολιτικό κόστος από μία κατάρρευση του υγειονομικού συστήματος, με την Καλιφόρνια να αντιμετωπίζει πλέον την οριστική παύση λειτουργίας του 60% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, το πραγματικό πολιτικό κόστος που πρόκειται να αναδυθεί σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα παραμένει απείρως μεγαλύτερο.

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις λόγου χάρη στις ΗΠΑ καλύπτουν το 50% της αγοράς εργασίας και συνεισφέρουν το 45% του αμερικανικού ΑΕΠ. Εντελώς συμπτωματικά (;) αυτές αποτελούν το τμήμα της οικονομίας που θίγεται από τα περιοριστικά μέτρα και ουσιαστικά καταστρέφεται. Κατά συνέπεια το άμεσο μέλλον εμπεριέχει μία βίαιη αναδιάρθρωση της αγοράς και για την Ελλάδα, δεκάδες χιλιάδες ανέργους, ανέχεια και δυσπραγία, χωρίς μεσοπρόθεσμη αναστολή της αρνητικής τάσης. Επιπλέον το μικρό βάθος της ελληνικής αγοράς και οι ευάλωτες ισορροπίες στο θέμα της ζήτησης επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση.