Πόσο ευθύνονται οι υδρογονάνθρακες για την άνοδο της θερμοκρασίας

Δεν μπορώ να καταλάβω πως ένα αέριο, το CO2 (διοξείδιο του άνθρακα) που το έχουμε ανάγκη, που μέσω της φωτοσύνθεσης παράγει την βιομάζα που χρειάζεται η ανθρωπότητα για να επιζήσει, θεωρείται το νέο δηλητηριώδες Σαρίν που θα εξαφανίσει το ανθρώπινο γένος. Η έξοδος της ανθρωπότητας από την παγετώδη περίοδο Maunder, διάρκειας 60 ετών (1645-1715), βρήκε τις καλλιέργειες κατεστραμμένες λόγω ψύχους.

Η μέση γήινη θερμοκρασία ήταν 14 βαθμούς Κελσίου. Πάγωσαν ποταμοί και λίμνες και οι παγετώνες κατέβηκαν μέχρι την Βενετία, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να μην μπορούν να πλυθούν και να ξεσπάσει η βουβωνική πανώλη που θέρισε το 1/3 του πληθυσμού. Πέθαναν πάνω από 100 εκατομμύρια άνθρωποι, το δε προσδόκιμο ζωής ήταν 49 χρόνια. Η συγκέντρωση του ατμοσφαιρικού CO2 ήταν στα 280 ppm, σημείο αναφοράς των οπαδών της κλιματικής αλλαγής.

Ήταν αυτή η περίοδος η καλλίτερη για την ανθρωπότητα; Eπειδή οι θερμοκρασίες, από το 1980 και μετά ανέβηκαν, ξεκίνησε μια ομάδα Ευρωπαίων επιστημόνων, κυρίως καθηγητές χημείας, να εξηγήσουν την άνοδο της μέσης γήινης θερμοκρασίας που ήταν υπεύθυνη για την παλινδρομική κίνηση των παγετώνων. Εστίασαν την προσοχή τους στις διακυμάνσεις των συγκεντρώσεων του ατμοσφαιρικού CO2 (Foscolos, 2010).

Έστειλαν, μεταξύ της χρονικής περίοδου 1800 και 1960, 93.000 αερόστατα σε τέσσερις ηπείρους που είχαν παγίδες αέρος με σκοπό να προσδιορίσουν την ποσότητα του ατμοσφαιρικού CO2. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται στην εικόνα 1 και είναι πάρα πολύ σημαντικά. Παρατηρούμε συγκεντρώσεις του ατμοσφαιρικού CO2 πολύ μεγαλύτερες από τις σημερινές, χωρίς να γίνεται χρήση των υδρογονανθράκων, παρά μόνο περιορισμένη χρήση λιθάνθρακα.

Εικόνα 1

Το μυαλό τους δεν πήγε στην επίδραση του ήλιου καίτοι από το 1775, οι καθηγητές της αστρονομίας, Christian Horrebow και Samuel Schawabe (1843), έκαναν νύξη για την επίδραση των ηλιακών εκρήξεων (Sun Spots) στο κλίμα της γης. Γιατί αυτές οι μετρήσεις δεν έχουν σχολιαστεί από τους επιστήμονες του ICCP, ΟΗΕ, είναι άγνωστο.

CO2 και υδρογονάνθρακες

Η ιδέα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη λόγω αύξησης του ατμοσφαιρικού CO2, που προέρχεται από την χρήση-καύση των υδρογονανθράκων, άρχισε από τα τέλη του 1980, που την ερεύνησαν επιστήμονες του ΟΗΕ. Δυστυχώς όπως βλέπουμε στην εικόνα 2 αυτή η ιδέα είναι μία φενάκη.

Εικόνα 2

Από το 1980 έως σήμερα η θερμοκρασία ανέβηκε μόνο 0,5 βαθμούς Κελσίου, ενώ το ατμοσφαιρικό CO2 αυξάνεται συνεχώς (Koutsoyiannis, et. al., 2020). Με απλά λόγια δεν υπάρχει σχέση μεταξύ ποσότητας του ατμοσφαιρικού CO2 και της θερμοκρασίας. Η αύξηση της μέσης γήινης θερμοκρασίας είναι σχεδόν ασήμαντη σε σχέση με τις αυξήσεις που έλαβαν χώρα κατά το Ολόκαινο, το Ολοκαινικό Μέγιστο, το Ελληνο-ρωμαΪκό Μέγιστο και το Μεσαιωνικό Μέγιστο (εικόνα 3).

Εικόνα 3

Ένα άλλο σημαντικό γεγονός που συνέβη το 2019 και που διέφυγε της προσοχής των επιστημόνων του ΟΗΕ, ήταν ότι λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, οι εκπομπές του CO2 που προήρχοντο από την καύση των υδρογονανθράκων ελαττώθηκαν άνω του 5%. Ήτοι, οι εκπομπές από την χρήση του λιθάνθρακα ελαττώθηκαν κατά 8%, από την χρήση του πετρελαίου κατά 5% και από την χρήση του φυσικού αερίου κατά 2.3% (ΙΕΑ, εικόνα 4),(Koutsoyiannis et al, 2020, Le Quere et. al, 2020).

Εικόνα 4

Παρ’ όλα αυτά το ατμοσφαιρικό CO2 αυξήθηκε. Γιατί; Διότι απλούστατα το ατμοσφαιρικό CO2 δεν προέρχεται μόνο από την καύση των υδρογονανθράκων. Και το γράφημα της National Oceanographic and Atmospheric Administration (εικόνα 5) που στηρίζεται σε στοιχεία του σταθμού Mauna Loa, Hawaii, USA για το έτος 2019, το επιβεβαιώνει. Ναι, παρ’ όλο ότι είχαμε μείωση των εκπομπών CO2 από τους υδρογονάνθρακες (ΙΕΑ), το άθροισμα των εκπομπών του ατμοσφαιρικού CO2 που καταγράφηκε ήταν 98 δισ. τόνοι, καίτοι οι εκπομπές από τους υδρογονάνθρακες ήταν λιγότερες, 38 δισ. τόνοι.

Εικόνα 5

Πηγές διοξειδίου του άνθρακα

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι όλο το εκπεμπόμενο CO2 δεν προέρχεται μόνο από την καύση των υδρογονανθράκων αλλά και από άλλες πηγές. Οι ωκεανοί είναι η μεγαλύτερη αποθήκη CO2. Έχουν δεκαπλάσιες ποσότητες από την ατμόσφαιρα που έχει 3.189 δισ. τόνους (410 ppm X 7.8 δισ. τόνους /ppm). Οι ωκεανοί εκλύουν CO2 στην ατμόσφαιρα όταν η ατμοσφαιρική πίεση ελαττώνεται και η θερμοκρασία αυξάνεται. Και το αντίστροφο, όταν η γήινη θερμοκρασία πέφτει και η ατμοσφαιρική πίεση αυξάνεται.

Επίσης, οι πυρκαγιές των δασών εκλύουν διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Το ίδιο και τα ηφαίστεια. Άνθρωποι και ζώα είναι μικρές ΔΕΗ. Καταναλίσκουμε ημερησίως θερμίδες και εκπνέουμε CO2. Οι καλλιεργητικές διεργασίες των εδαφών που οδηγούν στην οξείδωση της οργανικής ουσίας του εδάφους εκλύουν επίσης στην ατμόσφαιρα CO2. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα από ποια πηγή προέρχονται οι 15.6 δισ. τόνοι CO2 (ετήσια αύξηση του ατμοσφαιρικού CO2 κατά 2 ppm) που παραμένουν στην ατμόσφαιρα.

Δυστυχώς, δεν το γνωρίζουμε. Παρ όλα αυτά κάνουμε θεωρητικά μοντέλα βασιζόμενοι στο ότι το παραμένον στην ατμόσφαιρα CO2 προέρχεται αποκλειστικά και μόνο από την καύση των υδρογονανθράκων, κάτι που οι μετρήσεις διαψεύδουν (εικόνα 5). Μέχρι σήμερα, όλα τα μοντέλα αύξησης της γήινης θερμοκρασίας με βάση το προερχόμενο CO2 από την καύση των υδρογονανθράκων αποδείχτηκαν ακατάλληλα.

Από την έρευνα των στοιχείων προκύπτουν τα εξής:

• Πρώτον, δεν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ ατμοσφαιρικού CO2 και θερμοκρασίας.
• Δεύτερον, η άνοδος της θερμοκρασίας κατά 0.5 βαθμούς Κελσίου τα τελευταία 40 χρόνια δεν συνιστά υπερθέρμανση του πλανήτη διότι στο παρελθόν, κατά το Ολόκαινο, είχαμε πολύ πιο υψηλές θερμοκρασίες για πάρα πολύ μεγάλα διαστήματα. Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι, Μινωίτες, Αρχαίοι Έλληνες, Ρωμαίοι και Βυζαντινοί ζήσανε σε πολύ μεγαλύτερες γήινες θερμοκρασίες που είναι ιστορικά καταγεγραμμένες.
• Τρίτον, δεν γνωρίζουμε πόσο από το τωρινό ατμοσφαιρικό CO2 οφείλεται στην καύση των υδρογονανθράκων. Συγκεντρώσεις άνω των 400 ppm διαπιστώθηκαν με μετρήσεις, το 1820 το 1880 και το1940, όταν η χρήση των υδρογονανθράκων ήταν ελάχιστη. Πού είναι η απόδειξη ότι οι σημερινές συγκεντρώσεις του ατμοσφαιρικού CO2 οφείλονται στην χρήση των υδρογονανθράκων.

Παγετώδης περίοδος

Τα μοντέλα έχουν ακυρωθεί όχι μόνο από τις μετρήσεις (εικόνα 6), αλλά και από το γεγονός ότι όλες οι προβλέψεις τους έχουν πέσει πολύ έξω. Υπήρχε πρόβλεψη του καθηγητή James Hansen στην Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ στα μέσα του 1980 ότι η Νέα Υόρκη το 2010 θα βρισκόταν δύο μέτρα κάτω από την θάλασσα.

Εικόνα 6

Υπήρχε πρόβλεψη επιστημόνων του ICCP και του ΟΗΕ, ότι οι Μαλβίδες νήσοι θα εξαφανιστούν λόγω ανόδου της θαλάσσιας στάθμης. Υπήρχε η πρόβλεψη του νομπελίστα (μη επιστήμονα) Αλ Γκόρ ότι η στάθμη της θάλασσας μέχρι το 2085 θα έχει ανέβει επτά μέτρα! Μέχρι στιγμής έχει ανέβει δύο εκατοστά.

Οι πάγοι δεν έλιωσαν ούτε στον Βόρειο, ούτε στο Νότιο Πόλο. Μειώθηκαν λίγο σε έκταση και σε όγκο. Τώρα, ο ΟΗΕ αναθεώρησε προς τα κάτω την άνοδο της θαλάσσιας στάθμης στα 50 εκατοστά μέχρι το 2085. Ίδωμεν. Το κλίμα της γης επηρεάζεται από την συμπεριφορά των τεσσάρων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων του ήλιου. Όταν είναι ενεργά έχουμε θέρμανση στην γη. Όταν είναι ανενεργά έχουμε ψύξη.

Η θέση που επικρατεί ότι ο άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει το γήινο κλίμα είναι φενάκη. Η καθηγήτρια Valentina Zahrkova βασιζόμενη σε παρατηρήσεις που έγιναν επί 420 χρόνια σχετικά με την συμπεριφορά των τεσσάρων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων του ηλίου, προβλέπει ότι η γη τα επόμενα 33 χρόνια μπαίνει στην παγετώδη περίοδο Eddy (εικόνα 7) με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Εικόνα 7

Βιβλιογραφία

1. Foscolos, A. 2010. Climatic Changes: Anthropogenic influence or Naturally induced Phenomenon, Bulletin, of the Geological Society of Greece, May 19-22, 2010
2. Koutsoyiannis, D, et al,. 2020. Atmospheric temperatures and CO2. : Hen or egg causality? http//www.itia.ntua.gr/2064/
3. IEA (International Energy Agency). Global Energy Review 2020; IEA: Paris, French, 2020. Available online: https://www.iea.org/reports/global-energy-review-2020 (accessed on 1 July 2020).
4. Le Quéré, C.; Jackson, R.B.; Jones, M.W.; Smith, A.J.; Abernethy, S.;
Andrew, R.M.; De-Gol, A.J.; Willis, D.R.; Shan, Y.; Canadell, J.G.; et al. Temporary reduction in daily global CO2 emissions during the COVID-19 forced confinement. Nat. Clim. Chang. 2020, 10, 647–653, doi:10.1038/s41558-020-0797-x.